Kabanata 2
Tuwing inaalala ko ang araw na'yon di ko lubus maisip na maaring mangyari 'yon.
I'll just want a peaceful life yet the nightmare of past still disturbing me.One month.
One month 'nang nakalipas simula nangyari iyon. Oo gulat parin ang reaksyon ko that's was so imaginable siguro sa mga palabas ay papasa ang storya ko.
Pero half of me saying I should believe to that even that was pathetic. I'm a senior highschool now, I should act one mababaliw na ako kakaisip sa nangyari tama!
I will take a break siguro masyado lang akong stress sa magiging senior high ko.
San ba ako pupunta? Mall? Park? hmm shopping? jogging? argh pati ba naman sa gagawin ko frustrated ako.Then one thing hit me, in just a snap myself urge to read. Siguro sa National Library na lang ako o sa museum. Sa saturday na lang ako pupunta marami pa akong kaylangang gawin.
One week passed and now it's saturday I'm heading to the national library just picking random books I want hanggang sa mapunta ako sa history section. Of all book section dito lang ako kinikilabutan I feel weird and creppy vibes on that section.
Pero may umagaw ng atensyon ko may kakaiba lase sa may dulong section ng shelves. May nakita akong book or I say old book kung sa tingin mo mas makapal yung mukha mo sa librong to well just keep thinking.
Maalikabok ma ito parang galing pa sa ninuno ng ninuno. Pero ang kapansin-pansin lang wala itong ni isang punit iningatan ba talaga to ng sobra?
"Hello miss may I help you?" nagulat ako sa presensya ng librarian. mukhang mag kasing edad lang kami working student I guess?
"ahh kase sino ba ang author ni tong book?" sabay turo ko sa libro para kasing may kakaiba talaga dito eh walang title man lang sa cover page.
"That book is one of the donation here walang label kung sinong nag bigay bigla na lang iniwan dito." that was strange isang taong mag iiwan ng book?
"Baka hiniram to or what?" pwede naman diba malay mo binalik lang.
"Sa tagal ko nang nag tatrabaho dito wala kaming ganyang libro bata pa lang ako nandito na ako kaya alam ko kung sa amin yan o donation bakit kukunin mo ba miss?"
I admit may itsuhara tong librarian na to. Thick eyebrows, brownish eye, have nose depina rin yung panga nya. At all he's perfect physically.
"Miss?"
I'm back to reality ng tinawag nya ako I hate myself nagnanasa sa isang mabuting librarian seriously Francheska?
"Ahh oo sige ano pala name mo?" wala lang baket ba?
"Miguel. Miguel Conde at your service!"
Okay ang o.a nya sa part na nag salute kunware sya."I'm Francheska Elle Montecillo nice to meet you Mr. Conde" alam kong napaka formal nito but I can't blame myself I'm always like that.
Matapos ang kwentuhan namin ni Miguel kinuha ko na ang book ibabalik ko rin after one month then uuwi na ako.
Pero napadaan ako sa Intramuros oo napuntahan ko ma ito one month ago.
Bigla na lang akong nag kainteresado na pumasok at mag libot hanggang sa mapadpad ako sa may pinakdulo I don't know why but may anino akong nakita doon.Tumambay muna ako sa may bench malapit para basahin ang libro na kinuha ko. Pagkabasa ko ng front page is Life of 1887 ewan ko pero alam kong may nakatingin sa akin dulo na ito impossibleng turista ito o namamasyal lang.
May narinig akong kaluskos sinundan ko yon hanggang sa may nakita akong lumiko sinundan ko sya pero may nakita akong gate na bukas. Pumasok ako don at tumigil ang oras takot ako non na baka multo ito napapikit ako non.
Pag dilat ko nasa nakaraan na ako.
Pero...
"Ihanda na ang mga sundalo, susugod na tayo gusto ko nang makitil ang buhay ni Ginoong Miguel Conde."
at napapikit ako ulit pag dilat ko ay nahulog yung libro kinuha ko na iyon at tumakbo habang naguguluhan.
Is that possible na nakita ko ang nakaraan?
BINABASA MO ANG
Reply 1887
General FictionLove conquer, Love sacrifice. time hinders, and space do. Will the universe favor their bond? Or sun will never shine at their hearts?