" Beni tanıyamadın mı? "dedi. Bu ciddi anı bozmak istemezdim ama bunu bir yerden felan tanımıyordum.Cevap olarak sadece kafamı iki yana salladım.Çenemden yavaşça tuttu ve kendine yaklaştırdı.
"Beni tanımaman çok yazık ! Sen işten her çıktığında seni takip eden adamı tanımaman çok yazık! "dedi ve çenemdeki elini daha çok sıktı .Gözlerimin içine baktı .Resmen işte şimdi yandın der gibiydi bakışları.Odadan çıktı.Kilitlenme sesi gelmedi .Umrumda değildi .Kormuştum çünkü o beni takip eden kişiydi işte !Ama patronumu o kadar çok andırıyorduki .Bi an onun oğlu olduğunu düşünme- bir dakika bu bir şaka mi bu patronumun oğlu Yağız Atasoy ! Allahım.Patronumun oğlu beni niçin kaçırsın ki ? Ben of! Ne yaptım ben?Sadece üstüne kahve dökmüştüm ve onu çağırmam gerektiğinde ofisinde çalışanla bir haltlar yerken yakalamıştım o kadar.Ya zaten bende ne yapsamda ekşin olsa hayatımda diye düşünüyordum!Şu saçmalıklara son vermeliydim.Ama Yağız gelene kadar bişey yapamazdım.
*
Kapı açıldı ve bekledğim anda işte geldi.Yağız Hazretleri sonunda teşrif edebilidi.
"Benden ne istiyosun? "diyiverdim
" Çok mu merak ettin "
Kamı evet anlamında salladım.
"Seni.."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KESİLEN UMUTAR
Teen Fiction"Hangi cürretle beni gıdıklarsın seni sersem!"dedim.Gülücüklerimin arasından . "Bayan Sadece Çağıl! "dedi ve oda kendini gülmekden alıkoyamıyordu.Ona adımı ilk söyleyişimde soyadımla söylediğim için " Bana sadece Çağıl diyebilirsin. " dediğimde oda...
