Mahal Mo o Mahal Ka [COMPLETED]

Chapter ⑯

Hinimatay ako habang umiiyak ako sa kwarto. Nagising na ako at nasa hospital na ako. May nakita akong isang babaeng natutulog. Nakaupo lang sya. Binabantayan nya ata ako.

-"uhh -.-"

"Huh?? Kyle wag kang gumalaw ng masyado :') di pa galing ang mga yan ohh :'("

     Si Karen pala :') di ko alam. Napaluha ako habang nakikita syang ngumingiti pero tuloy ang daloy ng luha sa mga mata nya.

-"eto yung rason eh.. Eto ehh oh.. Di ko matutupad lahat ng pangarap mo."

"Sino bang nagsabeng ikaw ang tutupad ng mga yun?"

-"di ko kayang paghanda ka sa school kapag monthsary naten :'("

"Kyle? I'm on a diet diba? Hehe :')"

-"Di ko kayang.."

"Shhh.. Tama na yan please?"

     Siya mismo pumahid sa mga luha ko. Di ko magalaw buong katawan ko eh.. Ayaw ko syang paasahin.. Ayaw ko syang pahintayin sa wala.. Ayaw kong masaktan sya ng sobra. Ayaw kong umiyak pa sya...

-"Karen?"

"Kyle?

-"Mahal kita :'("

"Mahal na mahal din kita :')"

-"pero, karen, may.. May.. - -"

"Cancer? Yun lang ba?"

     Di ako nakasagot sa sinabe nya.. :'( alam nya pala..

"Kyle, so!? Kyle I love you and ill do what it takes"

-"Di ko kayang paasahin ka.."

"Di mo naman ako pinapaasa eh.."

-"Karen, I'm dying... Karen I have only few years left!"

"No! No! Don't you have trust in God!? That doctor doesn't hold your life. God does!"

     Napangiti ako sa sinabi nya... I gained confidence.. The whole time I was in the hospital, sya yung nandyan para i-asist ako. Sya yung nagaasikaso ng meals ko. Sinusubuan pa nga nya ako eh.

-"Ako naman susubo sayo babe pwede? ^^"

"Aii? Wag na babe, masakit pa mga braso mo ohh.."

-"Sinong nagsabe kamay ko gagamitin ko?"

     Kinagat ko ang kutsara at sinubukan subuan sya... Kinagat nya naman ang kutsara at di na binalik sa akin ^^ ang cute talaga ni Karen.. I have to be strong for her.

     Afetr 3 days naka alis na rin naman kami sa hospital. She goes to school everyday. Ako naman, para lang mabigyan sya ng magandang buhay, nag enroll ako para sa home study. ^^ minsan nga, kapag tapos na ang class nila dumideretso sya sa bahay. Nawawala mga earwax ko kapag kinukwento nya sa akin ang mga nangyare sa school. Nagrereklamo pa nga sya about sa C.A.T. Nila eh. Syempre to the rescue ang bf. Syempre tuturuan ko sya kung anu tlaga yung tamang gawin.

     Di namen inalintana ang sakit ko. Normal days everyday. Siya pa nga nagluluto ng ulam pag lunch sa bahay every Saturday ehh... Tuwang tuwa nga si mommy, kahit parati adobo at afritada, di raw nakakasawa. Sabi raw ni mommy, di sya maarte, sabe ni mommy, ang daldal nya. Hehe. Tas natatawa nga si mommy nung kinwento nya yung time na sobrang panget daw sya. Pinakita nya pa nga yung picture eh.. Hehe..