2

2 0 0
                                    

We zitten hier nu al drie uur en ik verveel me kapot. De politie staat buiten. Ik kan de zwaailichten zien door de ramen.

"Max, hang eens iets voor de ramen, nu kunnen ze zien wat er hier gebeurd" een van de mannen staat op. Hij kijkt even uit het raam en doet de gordijnen dicht.
"Zo jullie zijn blijkbaar erg populair" zegt de jongen die blijkbaar Max heet.

"Wat bedoel je?" Vraagt de man die de opdracht had gegeven.
"Nou de politie staat er, ouders, andere scholieren en nog wat mensen." Er verschijnt een kleine grimmige glimlach op mijn gezicht. Mijn vrienden kijken me vragend aan.
"Als al die mensen buiten staan dan moet het hun toch wel lukken om ons hier uit te halen" fluister ik. Ze willen net iets terug zeggen als er geschreeuw klinkt. "HEY! Bek dicht" Ik kijk opzij en zie weer de zelfde man van daarnet op me af lopen. Shit Shit Shit. Dit kan niet veel goeds betekenen. Hij pakt mijn arm en sleurt me naar het midden van het lokaal. "Dit is wat er gebeurd als je iets doet wat mij niet bevalt" "Wat bedoe..." voordat ik mijn zin kon afmaken voelde ik een harde klap in mijn buik. Ik klap overeen en moet naar adem happen. Veel tijd krijg ik echter niet want ik voel gelijk zijn vuist tegen mijn gezicht. Ik val op de grond en moet moeite doen om niet te huilen. Ik krijg nog een paar trappen tegen me aan voordat ik iemand hoor zeggen. "Liam zo is het genoeg, ze hoeft niet dood" hij zucht een geeft me nog een harde trap.  "GA NAAR JE PLEK" roept hij. Hoe graag ik daar ook weg wil, lukt me niet ik lig op de grond te kripperen van de pijn. Ik kan geen spiertje bewegen. Plots voel ik een paar armen mij omhoog helpen en mij mee nemen naar mijn plek. "Dankje" zeg ik zacht. Ik begin zwarte vlekken te zien en voor ik het wist lag ik al bewusteloos. Zoals je misschien kan merken ben ik niet zo heel goed met stressvolle situaties.

*Siem*
Mae word helemaal in elkaar getrapt en ligt in het midden van het lokaal in een gekrompen. "Liam zo is het genoeg, ze hoeft niet dood!"
De man die blijkbaar Liam heet roept kei hard "GA NAAR JE PLEK!"
Maar Mae verplaatst niet.  Ik heb het gevoel als ze langer zou blijven liggen dat ze dan in nog meer problemen zou komen en dat kan ik echt niet aanzien, dus ik stond op. De mannen kijken me waarschuwend aan. Ik snel pak Mae en ga snel terug naar onze plek. "Dankje" mompelt ze nog net voordat ze bewusteloos in mijn armen ligt. Arme Mae ze zit helemaal onder het bloed en blauwe plekken. (Ik weet dat in het echt blauwe plekken niet zo snel tevoorschijn komen maar dit past ff in het verhaal, oke? Oke 😂)

Na een half uur kreunt ze een beetje en wordt wakker. "Hey, hoe gaat het?" Vraag ik bezorgd.

*Mae*

"Hey, hoe gaat het?" Vraagt Siem. "Kan beter" antwoord ik schoor. Siem gniffelt. Gelijk zijn alle blikken op ons gericht.  Net als Liam boos op ons aflopen begint de andere man te praten.

"Liam stop met tijdverspillen, we gaan de video maken!" Zegt de man die tot nu toe nog bijna niks gezegd heeft.

"Maar Kai..." begint Liam.

"Als ik gemekker wilde horen had ik wel een geit mee genomen." Zegt Kai. Ondanks alle pijn kijk ik liam geamuseerd aan.

"Nu kies een student voor de video."  Dit keer is Liam degene die geamuseerd kijkt, hij loopt gelijk naar mij. De glimlach die ik op mijn gezicht heb verdwijnt snel. "Oh kom op kan je niet die stoephoer kiezen ofzo?" Zei ik. "Nee want jij bent al lekker bont en blauw." Hij sleurt mij mee en zet mij weer in het midden van de klas. "Op je knieën!" Zegt Liam. Ik kijk hem boos aan maar luister toch. Max pakt een telefoon en begint te filmen.
"Hallo, zoals jullie waarschijnlijk gehoord hebben, hebben wij hier 31 studenten. We zullen ze hier houden en martelen tot jullie 20 miljoen euro en een busje leveren. Jullie hebben een uur. Als jullie niet aan deze voorwaarden voldoen zullen wij ze een voor een een pijnlijke dood bezorgen. Om te laten zien dat dit geen grap is zal ik nu een korte demonstratie geven van wat er zal gebeuren." Liam stopt met praten en pakt mijn pols. Hij geeft een harde ruk er aan en ik strompel dichter naar hem toe. Hij haalt een mes uit zijn zak en zet hem op mijn arm. Mijn ogen worden groot en nog voordat ik kan smeken voel ik een scherpe pijn in mijn arm. Ik schreeuw het uit van de pijn. Hij stopt met snijden en laat mij weer op de grond vallen. Max stopt de video en zet het online.
"En nu wachten." Zegt Kai rustig.

Escape PlanWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu