Escape Plan

4

Liam opent de deur en duwt me naar binnen. Ik kijk om me heen en vraag me af waarom Alexia zo erg aan het gillen was. Het enige wat ik zie is een normale kamer met een bed, nachtkastjes, een kast, bureau, en een deur.
Ik draai me om en kijk naar Liam "Waarom ze zo aan het gillen was?"

Liam knikt en loopt naar de kast "Noah houd van actie..." hij opent de deuren van de kast en er komen touwen, handboeien, messen en andere martelinstrumenten te voorschijn. "...ik aan de andere kant houd meer van spelletjes" ik kijk hem bang aan en ren dan naar de deur, ik probeer hem met al mijn kracht open te doen maar hij zit op slot.
Ik kijk achterom en zie Liam met een touw.
Ik doe me best om weg te rennen maar hij pakt mijn pols beet. Ik geef hem een harde trap in zijn zij maar hij draait het tauw rustig om mijn pols als of ik hen niet net een trap gaf. Hij pakt mijn andere hand en knoopt die ook vast. Vervolgens duwt hij me op het bed en maakt hij me vast aan het bed. "Och ik voel me bijna slecht." Zegt hij met een kwaadaardige glimlach
"LAAT ME GAAN JIJ  KLOOTHOMMEL!" roep ik zo hard als ik kan.
Hij gaat boven mij hangen en begint me kusjes te geven in mijn nek. Ik begin in paniek te raken, dit kan niet nog eens gebeuren. Ik beweeg zo veel mogelijk en probeer mezelf los te maken. "Iemand houd niet van kusjes in haar nek." Zegt Liam met een grote grijns. "Zal ik er dan maar een op je lippen geven." Hij komt dichterbij met zijn gezicht en ik grijp mijn kans, ik geef hem een harde kopstoot tegen zijn neus. Hij deinst een stukje naar achter en kijkt mij boos met waterige ogen aan. Oh fuck.

Ik krijg een harde klap in mijn gezicht en er ontstaat een brandende pijn. Hij pakt gelijk mijn gezicht vast en begint me te kussen. Hij probeert zijn tong in mijn mond te krijgen maar ik houd mijn lippen strak op elkaar geperst. Ik voel zijn hand naar beneden gleiden van mijn nek, naar mijn borsten, buik, heupen en hij geeft dan een knijp in mijn kont. Ik schrik er van en haal voor een halve seconden mijn lipen van elkaar Liam grijpt zijn kans en duwt gelijk zijn tong naar binnen.
De hand waarmee hij in mijn kont kneep laat hij langzaam weer naar boven glijden. Wanneer hij op mijn buik komt verbreekt hij de kus. Hij kijkt me fronsend aan. Hij klimt van mij af en begint mijn shirt omhoog te doen. Ik kreeg tranen in mijn ogen en begon weer te schreeuwen "NEE... STOP.. aljeblieft"  maar het laatste kwam er bijna fluisterd uit. "Waar zijn al deze littekens van.."  Vraagt Liam. Ik blijf stil. "IK VROEG WAAR ZIJN DEZE LITTEKENS VAN!" De tranen begonnen langs mijn wangen te lopen, het enige wat ik kon zeggen was "Alsjeblieft.. stop.." Hij draait  zich om en loopt uit de kamer. Hier lig ik dan vast geknoopt aan een bed, het zelfde als toen. Bij die gedachte begon ik meer te huilen.

*Liam*
Ik ben met Mae aan het kussen en laat mijn handen over haar mooie lichaam glijden. Wanneer ik bij haar buik kom voel ik iets raars. Ik stop de kus en kijk haar raar aan, ze kijkt gelijk weg. Ik stap van haar af en wil haar shirt om hoog doen. "NEE... STOP... aljeblieft" begint ze schreeuwend maar eindicht met een zacht kwetsbaar stemmetje. Ik kijk naar haar en ze heeft tranen in haar ogen. Ondanks dat doe ik toch haar shirt omhoog en er komen gigantische littekens tevoorschijn. "Waar zijn al deze littekens van.." vraag ik een beetje bezorgt. Ik weet dat het gek klinkt maar de littekens lopen van net onder haar borsten tot haar heupen, er zijn zelfs dingen die mij te ver gaan. Ze blijft stil. "IK VROEG WAAR ZIJN DEZE LITTEKENS VAN!" Riep ik dit keer. Dit was geen goede keus aangezien ze nu aan het huilen is. "Alsjeblieft... stop" hoor ik haar heel zacht tussen de tranen door fluisteren. Well fuck denk ik in mezelf, nu is het helemaal niet leuk meer. Ik loop uit de kamer en loop naar de keuken, zoals ik had verwacht zitten Max, Kai en Jason daar. "Nu al klaar?" Vraagt Kai "Ze is aan het huilen" leg ik uit.
"Dus, dat doen ze altijd" bemoeit Jason zich er mee. "Ja maar deze keer kwam het niet door mij..."
"Door wie dan? De tuinkabouters?" Onderbreekt Max mij, ik schenk hem een moordende blik maar ga verder met mijn verhaal. "Ik zou niet weten wie het heeft gedaan maar ze heeft littekens van haar borsten tot heupen." De jongens kijken mij geschokt aan. "Oh jezus" zegt Max. "Moeten we dit tegen de baas zeggen?" Vroeg hij "Ja" antwoord Kai. We lopen met z'n alle naar het kantoor van de baas en ik klop op zijn deur. "Binnen" klinkt een zware stem aan de andere kant van de deur. "Wat is het?" Zegt hij streng. "Naja weet je wel die geizeling die we hebben gedaan?" De baas geeft een knikje "Een van de meisjes die we gebruikt hebben om weg te komen heeft littekens van haar borsten tot heupen en ik..." "Wacht" Onderbreekt de baas mij "wat is haar naam?"
"Mae" antwoord ik. Er verschijnt een grijns op zijn gezicht met zo een duistere uitstraling dat zelfs ik er een beetje bang van wordt. "Ik wil haar over een half uur in mijn kamer, zorg dat ze iets leuks aan heeft." De jongens en ik knikken en lopen weg, terug naar Mae's kamer.