3

2 0 0
                                    


Het uur is bijna voorbij. Mijn arm is gelukkig gestopt met bloeden maar ik begin wel nerveus te worden.
Wat als ze het geld niet hebben. Durf ik te wedden dat ik de eerste ben die er aan gaat. Ik raak dieper en dieper in mijn duistere gedachten verdwaald tot ik door een megaphone iemand iets hoor roepen
"We hebben het geld en het zit al in het busje! Jullie kunnen nu naar buiten komen! De mannen kijken elkaar aan. Max pakt luna en Kai pakt de stoephoer. Liam komt op mij afgelopen en zegt "Ik ben nog niet helemaal klaar met jou" Hij geeft me een harde klap op mijn slaap, ik val gelijk bewusteloos neer.

*siem*
Mae wordt over Liam schouder gegooit en mee genomen. Luna en Alexia (aka de stoephoer) kijken geschrokken en lopen lopen netjes naast de andere mannen die allebij een pistol vast hebben. Arme Mae. "Jullie mogen mee komen" zegt Kai. Niemand twijfelt voor een seconde. Wanneer de deuren van de school open gaan rent iedereen naar de menigte mensen. Iedereen behalve Luna, Alexia, en Mae die bewusteloos over Liam's schouder hangt.
"DIT WAS NIET DE DEAL!" Riep iemand van de politie. "Hoe weten we anders zeker dat jullie het busje niet gewoon neerschieten." Riep Kai terug. Ondanks dat ik ondertussen ook naar de menigte ben gerend kan ik het niet helpen om alles goed in de gaten te houden.
Max doet het busje open en is even afgeleid. Luna ziet haar kans en sprint weg. "HEY!" word haar nog na geroepen maar ze kijkt niet terug. Alexia wordt in het busje geduwd en Mae wordt er achteraan gegooit. Liam en Kai stappen bijde achterin en Max klimt achter het wiel. Na een paar seconden scheurt het busje er vandoor. Ik ren naar iemand van de politie en vraag "Gaan jullie er niet achteraan?" "Geen zorgen we krijgen hun wel. Er zit een gps onder de auto dus als we even wachten dan weten we ook hun schuilplek en kunnen we mogelijk een groter netwerk achterhalen." Zegt de agent rustig. Ik zucht en probeer een beetje rustig te worden. Plots voel twee paar armen om mij heen. "Mam.. Pap" zei ik blij. "Och schatje we maakte on zo'n zorgen." Huilt mijn moeder.
Na een paar minuten laten ze me eindelijk los en valt het op dat er een paar mensen aan het schreeuwen zijn, Mae's ouders.
Ik excuseer me even en loop naar hun toe.
"Hallo, meneer en mevrouw De Graven. Het komt goed Mae was daarbinnen helemaal niet bang." Probeer ik hun te troosten
"Hey Simon, ik vind het lief dat je ons probeert gerust te stellen maar dat is juist waar ik me zorgen over maak. Ze heeft soms zo onhandige acties" Zegt mevrouw De Graven. Ik knik en laat ze weer met rust.

*Mae*
Ik voel dat ik een beetje aan het stuiteren en heen en weer aan het bewegen. Ik hoor in de verte een paar stemmen. "Waar wil je dit busje dumpen?" Vraagt een. "Over een paar kilometer staan Noah en Jason op ons te wachten."

Ik begin iets meer bij te komen en kijk om me heen, ik zit achterin een busje met 2 mannen, Alexia en een berg geld. Wat een bijzondere combinatie.
Het busje stopt abrupt en de deur zwaait open. "Houd ze in de gaten" beveelt Kai. Liam pakt mij beet en gooit me weer over zijn schouder. Max sleurt Alexia mee en duwt haar in een ander busje. Ze binden ons allebei vast en samen met twee nieuwe mannen beginnen ze met het geld overladen. Na een aantal minuten stappen de mannen ook in de auto en scheuren er van door. Nog geen vijf seconden later hoor ik een enorme knal. Dit was genoeg om mij uit mij halve slaap te krijgen.
"Oh kijk eens wie wakker is" zegt Liam met een grijns.
Ik schenk hem een grote neppe glimlach. "Noah, Jason ik zal je gelijk waarschuwen, dit popje is behoorlijk irritant." Vervolgt hij zijn zin. Ik kijk hem boos aan maar zeg niks. Na iets van een uur stilte vraag ik
"Waar gaan we eigenlijk heen" de mannen beginnen hard te lachen. Ik kijk ze verbaasd aan en er ontstaat weer een stilte, de stilte blijft hangen tot een paar uur later toen het busje eindelijk stopt. "Liam, Noah neem hun mee naar hun kamers. Jason en ik zullen het geld afgeven en zeggen dat alles goed ging." Instrueert Kai. De mannen knikken en doen wat Kai zegt.
Alexia en ik worden uit het busje getrokken en er komt een gigantische villa tevoorschijn. Ik kijk mijn ogen uit en ik zie dat Alexia het zelfde doet. Onze trans word doorbroken als ik een koud metaal tegen mijn nek aan voel en Naoh zegt "lopen.. snel!" We lopen allebei snel naar het huis, zodra we daar aankomen pakken de mannen ons stevig vast. Ze doen de deuren open en er komt een gigantische woonkamer, met veel mannen en een paar schaars gekleede vrouwen tevoorschijn.
"Zo.. nieuwe buit binnen?" Zegt er een.
Liam antwoord "Nee, we hebben 20 miljoen in het busje. Deze waren gewoon om weg te komen. Maar nu je het zegt, ik denk dat we voor deze twee een best leuk prijsje zullen krijgen." Hij kijkt ons vuil aan en begint dan weer te lopen. We worden een trap op gesleurt en komen dan in een lange gang met eet stuk of tien deuren aan beide kanten. We lopen een aantal deuren voorbij. Noah stopt en doet een deur open, hij Duwt Alexia naar binnen en ik hoor haar al gelijk gillen. Ik kijk geschrokken achterom en vraag "Waarom is ze zo aan het gillen?" Liam kijkt me pissig aan en zegt dan iets wat ik liever niet wilde horen. "Dat zal je zelf wel merken." Het was een behoorlijk verontrustend antwoord dus ik begon nog meer tegen stribbelen dan wat ik al deed. Voor een seconde dacht ik dat het werkte tot ik realiseer dat ik voor een deur sta...

Escape PlanWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu