Break the Curse: The ghost buster

Chapter 2.3: Instagram: A day to Remember

Heyy! Sorry to keep you waiting! Here's the continuation of the previous chapter. Hope you like it!
___________________________________

After 2 hours or traveling, nakarating na din ako sa city.
Pagdating ko dun pumunta na agad ako sa rendezvous point na sinabi niya.
Nag-antay ako. 30 minutes na ang wala pa siya.
Kinabahan nako ng sobra.
Maghahyperventilate na ata ako kun.
Pero biglang may bumusina.
Lumimgon ako then nakita ko na siya.
I was so relieved at that time.
What if di siya sumipot?
What if di na siya magparamdam.
Yan yung mga nasa isip ko.
Buti na lang dumating siya.
Lumabas siya sa white Lamborghini na sports car.

Ay ang shalla. I didn't expect him to have a car and Lamborghini pa talaga.
Like billionaires lang ata may car na ganun.
Tapos

"Sorry medyo traffic kase kaya natagalan ako, I'll make it up to you promise" sabi niya

Ako medyo tampo tampo hahaha pabebe muna tayo ihh

"No it's okay i understand naman" sabi ko na lang

His clothes, alam mo talaga na may class. Unlike me na napakabaduy hahaha.

"You look so handsome" i complimented him

"You look good too!"
"I didn't even recognize you" sabi niya

"What i look awful lalo pag tumabi nako sayo nagmumukha akong dugyot" sabi ko

"For me, you look beautiful" sabi niya

Eh so nekeleg ne nemen eke hehehe

Tas sumakay nako sa car

"Promise you won't regret this" sabi niya

Pagpasok ko pa lang sa car, amoy na amoy ko yung pabango nya. Ang masculine yung amoy nakaka attract.

Nagdrive na siya and tinanong ko kung san kami pupunta

"San tayo?"

"You'll know when we get there" sabi niya

May pa surprisa si mayor niyo

All my life hindi pa ko nakakaranas ng ganito. I feel like im so special today.
VIP feels. Vavaing vavae.

After a while, nakarating na kami sa destination namin which di ko alam kung saan.
But all i know is, i smell salty air.
Most probably sa beach kame.
Then nakita ko yung sign.
Surfing Capital of the North.
Sa San Juan pala.

Then nagpark na siya ng car.

"Where here na" sabi niya

I was speechless at that time. Di ko alam sasabihin like no one has ever brought me to a beach before. I got a little emotional pero di ko na lang pinakita.

"San tayo?" Tanong ko

"Nagbook ako ng reservation sa isang restaurant here" sabi niya

"Well prepared ah" sabi ko

"Of course basta ikaw" sabi niya

Pumasok na kami and OMG nakakaloka sa loob, nakakahiyang itapak yung tag 150 kong sapatos hahaha

"Uy bat parang sobrang mahal naman ng pagkain dito, wala akong pambayad, konti lang dala kong pera" sabi ko

"No it's fine it's on me" sabi niya

"Uy di pa nga tayo close, we aren't even dating and you're treating me na to this fancy restaurant" "kahit pa pagsama samahin lahat ng gamit ko, baka di pako makakabili ng isang dish dito" sabi ko

"Don't worry, i want to treat you and i want to make you happy" sabi niya

"Are you sure?" " Wala talaga akong pera" sabi ko