Suddenly, Still You

15

Nagpunta akong Iceland dahil may ime-meet akong client doon.

Iceland is a beautiful country. Ito yung dream destination namin ni Avi. Napuntahan nga kita Iceland pero di ko naman kasama si Avi. Kahit ganoon pa man naglibot pa rin ako sa Iceland. It took an hour lang naman yung meeting namin ni Mr. Charles kaya marami akong oras para maglibot. I have a lot of time to waste.

Kung kasama ko lang siya ngayon.

Nagpunta ako sa Scógafoss. Sa Geysir. At ang daming lagoon nila at mga falls pa dito. I am sure mag-eenjoy si Avi nito. Nang gumabi na, nagdasal talaga ako na sana makakita ako ng aurora borealis. Memories of Avi flashed in my mind. Our happy memories together. Sad, because the person who made me happy becomes memories. Just a memory. Ironic, how the one who gave you the best memories end up being just a memory.

I don't want her to be just a memory to me. I want her real. Here with me. Gusto ko pa ring tumaya sa kanya. Kasi mahal ko pa rin siya. Mahal na mahal. Susugal kaya siya sa akin?

"Ang ganda! I wish you were here, baby"nasambit ko ng makita ang northern lights. Grabe! Ang ganda talaga! Magugustuhan talaga 'to ni Avi, for sure. Suot ko ang trenchcoat ko na kulay gray,kahit ganun pa man giniginaw pa rin ako. Hindi parin nakaka-adjust ang balat ko sa lamig ng klima. Kahit walong taon na akong nandoon sa Seattle na nakatira.

My spot is a perfect view for aurora borealis. Yes it is! Pero mas maganda pa rin kung nandito siya.

"Avi, I was here. I wish you are with me"bigla nalang tumulo yung luha ko. Ang drama ko parin kahit ang tagal na naming hiwalay ni Avi. Siguro nga tama siya, tama siya na palagi ko na lang siyang maalala sa lahat ng bagay. Sa buwan, sa mga bituin sa kalangitan, sunset, sunrise and this aurora borealis. Lahat nalang ng bagay naaalala ko siya. Lahat lahat. Sa paggising ko siya ang unang iniisip ko hanggang sa pagtulog ko siya pa rin yung iniisip ko. Totoo kaya yung kasabihan na kapag iniisip mo lagi yung isang tao makakarating ka sa panaginip nila?

Paalis na ako nang may pamilyar akong nakita sa may di kalayuan.

"Ella?"

Parang si Ella nga. Tatlo sila actually, pero parang si Ella yung nakita ko. Yung dalawa kasi ay nakatalikod na at umalis na. Si Avi kaya yun? Si Avi na naman. Ano ba Fretch? Kailan ka kaya makakamove on sa kanya?
Or makakamove on pa kaya ako sa kanya?
Ang hirap naman.

There were some random girls I know na gustong akong pormahan. Like sila talaga ang nagpapakita ng motibo na gusto nila ako. Pero kahit anong gawin nilang pagflirt sa akin, hindi tumatalab. My heart only belongs to Avi. Siya lang. Sa kanya lang. Siya lang ang gusto ko. Siya lang talaga ang hanap ng heart ko e.

Bumalik ako sa Pilipinas para sa company namin. Fortunately, one of our chemists discovered the vaccine for pertussis which made a big name for the company. The vaccine is very useful and been to clinical trials alongside. This made a quite name for me and for our business. Talagang boom!  Kaya nasa newspaper,tv, radio and magazine ang pangalan ng kompanya. Been through a lot of interviews, guestings and photoshoot for a magazine cover. Naging bigtime celebrity ako bigla. Actually, in abroad as well matunog ang pangalan ng company namin kaya nadadamay na rin ang pangalan ko kasi ako na ang CEO.

Oh, CEO na pala ako.

The millenial handsome CEO/Nurse.
They tagged me that.

Damn, I don't like the popularity I am getting. Di ako sanay. Lahat naman ng bagay di ako sanay.

Kahit ngayon, di ako sanay na wala na siya sa piling ko.