GÜLÜMSE [Tebessüm]

Kalbin Uğur'u...7.Bölüm

Mutluluk sevgiye adanmış bir yaşamdır ve biz o yaşamı kaybettik...

(Medyadaki Uğur BİLGEHAN)

GÖKÇE' den:

Kahvemi alıp kantinden çıktım, koridorda ilerlerken kahvemi yudumluyordum o sıra ambulans sesi kulaklarıma doldu.

İki doktor yanımdan hızla geçip gittiler, elimdeki karton bardağı koridor köşesinde duran çöp kutusuna atıp bende o yöne doğru koştum, ambulans'ın durmasıyla arka kapılar açıldı hızlı hareketlerle, içinden sedyeyi çıkardılar sedyenin üstündeki kişi tanıdık gelince olduğum yerde dikildim kanlar içinde sedyede gözü kapalı uyuyordu, içimde ölesiye bir korku vardı ki hızla haraket ederek sedyenin başından tutup ittim diğer doktorların yardımıyla acil bölümüne geçtik arkamızdan gelen Demiralp' te öne geçerek üstündeki t- short' ü makas yardımıyla kesti yaraya bakıp yanında duran hemşerilere seslendi,

"Çabuk ameliyathane' yi hazırlayın! "

Uğur'u alıp ameliyathane bölümüne ilerlediler bende peşlerinden gittim tam bende ameliyathane' ye gidecektim ki biri kolumu tutup sıktı, arkama baktığımda Demiralp beni tutuyordu,

"Bırakın beni ameliyat'a girmem lazım! " dedim ses tonumu yükselterek,

"Bu ameliyat'a sen giremeyeceksin! "

"Neden? " dedim kolumu bırakıp,

"Benim canım öyle istiyor! "

"Ama-"
Bişey dememe izin vermeden gitti ardından öylece kalakaldım.
Bende peşlerinden ameliyathane'nin önüne geldim
Ameliyathane' nin önüne gelen polis bana bir soru yöneltti,

"Az önceki polisin durumu nasıl doktor hanım? "

"Tam olarak bilmiyorum, ama neden çelik yelek giymemişti o? "

"Biz önceden hazırdık ama o bize sonradan katıldı, ve sivil olarak geldi. Ne kadar ısrar etsemde giymedi çelik yeleği"

"Peki, birazdan sizi bilgilendiririm"

Ordan ayrılarak ameliyathane kapısını açarak içeri girdim kıyafetlerimi değiştirdim, ardından ellerimi temizce yıkadım, Uğur'u görmeliydim Demiralp ne derse desin zerre umrumda değil.
Ameliyat odasına girdiğimde kalp masajı yapıyorlardı, nefes almıyordu, makinenin ötme sesi sinirlerimi geriyordu. Öne geçerek bir hemşireye ne olduğunu sordum,

"Bir dakikaya yaklaşık nefes almıyor"

Dediğiyle Demiralp'e baktım kalp masajı yapıyordu ama olmuyordu nefes almıyordu,
Aniden nefes almaya başladı o an içime bir ferahlık geldi, Demiralp' in yanına giderek,

"Göğsündeki Kurşun sıyrılmamış onu çıkardınız mı? "

"Bu ameliyat' a girmemeni söyledim sana beni neden dinlemiyorsun? "

"Sorun bu mu? Burda hayat memat meselesi var sizin takıldığınız şeyin saçmalığına bakın!"

"Çık burdan!" Uyarı dolu sesini takmayarak,

"Onu kurtarmamız gerek, kan kaybı var!"

"Çık burdan yoksa senin yüzünden hastayı kaybedeceğiz,"

Tekrar makinenin sesi geldi yine kalbi durdu, o sıra Demiralp bir hemşireye komut verdi.

"Gökçe hanım'ı burdan çıkarın! "
Bağırmasıyla irkildim gözüm hala Uğurdaydı, bir hemşire kolumdan çektiriyordu gözümü Uğur'dan alamıyordum beni çekiştiren hemşireden kolumu sertçe çektim. Ameliyattan resmen kovulmuştum.