Vazgeçtim| Texting

30|

Satır aralarına yorumları ihmal etmeyin lütfen sizler yorum yaptıkça ben çok mutlu oluyorum ve kendimden birileri varmış gibi hissediyorum. Yorumlara bazen o kadar güzel cümleler oluyor ki tüm günümü çok mutlu geçirmeme bile sebep oluyor sizleri seviyorum, iyi okumalar.🤍

Ne kadar çabalasam da olmuyordu, benim onu sevdiğim gibi başkasını sevecek olma ihtimali beni delirtiyordu, kabullenemiyordum. Çoğu gece onu düşünerek uyumak artık zor geliyordu. O kendi yolunu çizmişti, zaten hayatında hiç olmayan beni yok saymış ve devam etmişti. Artık hayatıma bakmam gerektiğini ondan ümidi kesmem ve artık eski halime dönmem gerektiğini biliyordum ama benim her yolum ona çıkıyordu.

Üzülüyorum, zamanında fırsatım varken onu doya doya yaşamadığıma üzülüyorum, kafamda hala onu kuruyor tek ilgi alanımı o yapıyordum. Uykusuz geçen bir çok gecenin ardından geriye sadece hiçlik kalıyordu.

O bal rengi gözlerine bakmak, ellerini tutmak, nefes alışını duymak ve onun yanındayken olacak olan o heyecanlı hissi yaşamak istiyordum.

Olmayacak bir şeye kendimi çok kaptırmıştım ve bedelini böyle ödüyordum. Bazen içten içe kızıyordum ona, ne kadar bencil olduğunu düşünüyordum. Ben onu böylesine anlamlı kılarken böylesine güzel severken onu başkalarıyla olmasına kızıyordum. Kulaklarım onu sesini arıyordu.

Bazen her şeyi silip atmak istiyordum kafamdan, hiç yaşanmamış gibi hayatıma devam etmek istiyordum ama olmuyordu, ne kadar çabalasam da olmuyordu.
Ne onla olabiliyordu, ne de onsuz olabiliyordu.

Resimlerine bakıp saatlerce iç çekiyordum, artık ezbere bildiğim o yüz hatlarını okşuyordum ekrandan, ne acı, ne çaresiz , ne kötü bir durum. Benim olmayan bir adamın hayalini kuruyordum, acı çekiyordum.

Sanki ondan başkası yok diyordu çevremde ki insanlar, dünya da milyonlarca insan varken neden birine bu kadar takılı kaldığıma anlam veremiyorlardı, ama benim tek istediğim oydu, milyonlarca insan değil benim yanımda o olsa bir ömür boyu yaşayacak derecede bağlıydım ona.

İçtiğim antidepresan ilaçları vücudumu gittikçe halsizleştiriyordu, doktorumun önerisi üzerine aldığım bu ilaçlar beni iyileştirmek yerine daha beter yapıyordu, halsizleşiyordum, yoruluyordum ve yoruldukça bitiyordum.

O olmadan hayatıma devam etmek zordu, fakat eğer bir gün hayat bizi bir yerde denk getirirse orda her şeyin yeniden, sıfırdan başlayacağına inanıyordum...

Selamlar yeni bölümle sizlerleyim, umarım beğenmişsinizdir düşünceleriniz benim için çok önemli yorumlarınızı ve oylarınızı ihmal etmeyin lütfen kocaman öpüldünüz.🥰❣️😍