Seni seviyorum, Çünkü ...

Seni hala seviyorum ki

Gozlerimden yaslar akarken yaziyorum ben bu yaziyi sana. Belki bu goz yaslari tenini hissedemedigim anlar icin, gozlerine bakamadigim dakikalar icin, sana gelmeyen yollar icin akiyordur. Hafta icleri sabah uyanirken aklima senin gelmen o kadar guzel ki, siktigimin gunlerine bir hos basliyorum sayende. Kahve icmeden zor uyanirim mesela ben, her kahve ictigimde aklima gelmen, senin de bazi kahveleri sevmedigini animsiyorum. Kendimce diyorum ki “Allah’im, benim sabahlarimi da onunla beraber kahve ictigim sabahlar yap.” Sonra bakiyorum masaya, sen yoksun, biz yokuz, kahvem soğumuş… Giyinirken bile senin beni sevecegin renkleri giyiyorum, beni gormesen bile ! Ama bak senin sevdigin gibi gulmuyorum kimseye. Bana senden baska kimse senin baktigin gibi bakmasin diye.
Ben yemin ettim senden baskasini sevemem bir kere,
Bakamam baskasinin resimlerine boyle ozlemle
Okuyamam kimsenin mesajlarini bu kadar duygusal,
Ya da kimse gelmez aklima dinledigim sarkilarda senden baska.
Bilmiyorum ya, sensiz hayat zor benim icin. Nefesin nefesime degmedikce yapamiyorum sanki. 
Geceleri ne kadar zor sen biliyor musun? Senin saclarini oksayarak uyumak varken, nefes alisini duymak varken, kalbinin atisini hissetmek varken.. yatagin sogukluguyla yetinmek.. hala zor, zor olacak.
Senin adin yer edindi artik benim kalbimde. Onsekizimde de yirmisekizimdee de seksensekizimde de o isim orada kalacak.

Bakiyorum usulca yere dusen yapraga, o kadar narin ki bir ruzgarda kopuverdi.. benim sana olan sevgim boyle degil ki, firtina bile kopsa sasmaz yerinden.

Belki ben senin sayende cennetlik olacagim biliyor musun canim? Dua ediyorum her gun, mavi bir sabaha uyanayim diye. Derler ya “mavi huydur bende” diye. Gökyüzünün maviligi huydur bende .  Onlarla aydin olmayan sabah gunahtir.

Ya senin ellerin saracak mi beni? Su ana kadar hissettigim boslugu dolduracak mi? Parcalanmisliklarimi birlestirecek mi? Kirilmisliklarimi duzeltecek mi? Senin ellerin benim ellerime kenetlenecek mi?

Soylesene canim benim… sen olacak misin ki benim? Sen cevap vermedigin surece yasamiyorum, olur da sensiz gecen ömrumu sevmem diye. Acmiyorum gozlerimi, bir anlik bile senin hayalinden mahrum kalmayayim diye.

Aciyorum kendime, sana bu kadar baglandim diye. Sen kiracak misin beni? Kirilmisliklarima ekleyecek misin bir tane daha ? Yoksa, bana “yanindayim” diyecek misin?

En basindan beri sensiz odalarda yasamaya calisiyorum. Sensiz hayaller goruyorum, sensiz sesler, sensiz kokular, sensiz hisler var tenimde ! Nerede senin sert ruzgarlarin, nerede senin kokun, nerede o kadife sesin. Ah benim gozleri guzelim..

Seni sevdigimi gorenler, sevgime tapacak…
Ozlemimi goren mektuplar, uzerine yazilandan utanacak.

Ben bir hayalin icinde mi yasiyorum yoksa? Hayir, ben buradayim yasamaya calisiyorum sensiz. Sensiz yasamak istemezken kim zorluyor beni yasamaya? Bilmiyorum canim benim. Bilemiyorum.

Seni seviyorum, opmek istiyorum boynunu, dudaklarini. Saclarinla oynamak istiyorum seni dizlerime yatirip. Askimin kadehini kaldirmak istiyorum. Ellerimizi karsilastirmak, seninle mutlu olmak istiyorum..

Sanirim gece yarisi simdi, uyuyorsundur belki… Ya da uzaniyorsundur bilemem. Umuyorum ki sicaktir odan, usutmezsin. Usutursen canin yanar, canim yanar. Canimsin sen benim, sana gelecek bana gelsin. Katlanirim ben senden gelen her seye.

Her seye demisim kusura bakma. Ben senden gelen ayriliga, senden gelecek yalnizliga dayanamam.. Bilirsin zaten bunu. 
Sana olan sevgim sonsuza kadar devam edecek. Bozmayalim, kirmayalim bu hevesi. Bazen guzel seyler de devam etmeli, bunun gibi…