FLOWS OF LIFE

CHAPTER 2

NANG makarating kami sa bahay ay dali-dali akong pumasok sa loob upang pumunta kaagad sa kuwarto dahil biglang sumakit ang aking puson. Inaatake na naman kasi ako ng dysmenorrhea at sobrang hassle kapag nararadaman ko ito. Yung feeling na nasusuka ka tapos natate na ewan.

Kaya ang madalas kong ginagawa ay agad akong humihiga sa kama at nagkukumot dahil hindi ko talaga makayanan ang sakit. It feels like I'm going to die because of the pain.

"Babe.... Here, drink this." Sambit naman ni Tyler habang hawak ang isang tasa.

Alam na niya ang kanyang gagawin dahil matagal niya na akong nakikitang nagkakaganito. Noong nasa college palang kami ay tinakbo niya ako sa hospital kasi namumutla ako noon.

Nakakahiya dahil tinawanan lang kami ng nag check-up sakin na doktor dahil akala raw niya ay kung ano na ang nangyari sakin. Kung makareact kasi si Tyler ay parang manganganak na ako. My gosh! That was our epic moment.

Ininom ko ang binigay niyang mainit na tubig at nagtalukbong kaagad ng kumot. Ngunit wala pang kinse minutos akong nakahiga sa kama ay bigla akong tumayo ulit at nagpunta sa wash room.

I have vitamins naman na iniinom pero hindi pa rin talaga effective. I vomited, and Tyler helped me stand up after the vomit. I hate this feeling. Sobrang hirap maging babae, nakakainis! Tapos may mga lalaking manloloko lang ng babae at hindi man lang naisip na every month kaming nahihirapan.

Inalalayan ako ni Tyler hanggang sa makahiga ako sa kama. At dahil sa sobrang panghihina ng katawan ay wala akong sapat na lakas upang gumalaw ng maayos. Pagkahiga ko palang sa kama ay todo asikaso na siya sakin, pinunasan niya ang mga butil ng pawis sa aking noo.

I'm very thankful to God because he gave Tyler into my life. Hindi ko mapigilang hindi maging emosyanal dahil kahit kailan ay hindi niya ako iniwan. Hindi siya umalis sa kwarto at binantayan niya ako hanggang sa hindi ko namalayang natulugan ko siya habang marahan niyang hinahaplos ang aking buhok.

------

"Good morning." Maligayang bati nito habang hawak-hawak ang tray.

"Morning," I answered.

"Breakfast on bed." Masayang sambit nito.

Our breakfast consists of oatmeal, fried rice, hotdogs, milk, and bananas. He knows that I need bananas every time I have my period.

"Babe... Your parents called me while you were sleeping, Kanina. " He said this while giving me fried rice on my plate.

"And sabi nila that we need to visit them, later." Tinanguan ko siya at tahimik na nginuya ang pagkain.

"Di ka ba papasok ngayon? Diba you have to meet someone para sa bagong mong case na hahawakan?" tanong ko sa kanya.

"I canceled it, babe. I'll just reschedule our meeting. I have a copy of the case, so you don't need to worry. I got this! Besides, your family is also important to me, eh." Tyler's words have given me a lot to think about. He never said no to my parents.

I still, remember last year when my dad invited him for a game of golf. Kahit may pupuntahan siyang importante, ay kinancel niya para sa bonding nilang dalawa.

"Sus! Pa goodshot  ka lang ngayon ehh. Hindi ka pwedeng bumili ng new car mo. You need to save. You're so matipid when it comes to other things naman but you can't stop yourself to buy expensive cars." I pouted, and he just laughed at me.

Minsan, naiinis din ako rito! Hindi mo alam kung totoong naglalambing or may kailangan lang, kaya siya sweet.

"Luh? Hindi kaya.... Wala po akong planong bilhin, babe. Let's finish eating na po." Tsk!

Natapos kaming kumaing dalawa and halos siya rin ang nagligpit sa aming pinagkainan. We're so opposite. He knows how to clean the house and cook, while my expertise is to correct and judge his cooking.

Hindi kasi ako masyadong nagluluto sa bahay because my dad din't let me to cook. I recall my first attempt at cooking. My dad was inconsolable because I nearly burned down the entire kitchen, but my mother didn't chastise me and instead calmed him down.

My mom scolded me before, like when I was 7-10 years old, because I was so pilyo before. Muntik na kasi akong masagasaan kaya halos sermunan at hindi ako pinalabas ni Mom for almost a month.

Nasa isang gatherings, kasi kami noon with Tyler's family. At dahil bored ako ay lumabas ako sa venue tsaka tumawid sa kalsada without looking if may kotse ba na dadaan. Mabuti nalang Tyler was there to save me.

----

Nang matapos mailigpit ni Tyler ang mga ginamit namin sa kusina ay pumunta muna ako sa kwarto para maligo. Don't worry, it only takes 15 minutes to freshen up. Maganda, kasi sa katawan, kapag naligo ng maligamgam na tubig. It will help you to avoid being grumpy the whole day.

Nagsuot muna ako ng pambahay dahil hindi naman sinabi ni Tyler, kung anong oras kami pupunta kina Mommy. When I saw myself in the mirror, I smiled. I feel like I need to practice being a wife right now.

Geez! I can now imagine myself married to Tyler. Parang kelan lang kasi nung pantasya ko pa siya. Tapos ngayon, we're in a relationship.

While looking at myself in the mirror, something got my attention.

At napadpad ang atensyon ko sa isang imahe na nakadisplay sa tabi ng lalagyan ng mga pictures namin ni Tyler. Napangiti ako nang makita ko ang sobrang saya kong mukha kasama ang bestfriend ko.

---

"Zairen.... " masayang bati sakin ni Faye.

She's my bestfriend since SHS. We're in college now and parehas kami ng course na tinatake. Yinakap ko siya at naupo kaming parehas sa bench dito sa covered court ng university dahil merong gaganaping event.

Masaya kaming nagkwentuhang dalawa at pinag-usapan ang mga pamajor subjects namin. Yung tipong minor subject pero nagpapaka major.

"Sis.... May bago akong crush ngayon. Napaka guwapo niya promise.... But I don't know his name pa. Hayst! kinikilig ako..." Masayang sambit nito habang pinapalo ang mga braso ko.

Ganito kasi siya kiligin sa mga crushes niya and as her best friend, I'll always support her.

Except for Tyler, I treat her like a sibling and share everything with her. Hindi ko yun ishashare.

Wala akong masyadong alam tungkol sa nakaraan ni Faye pero tinanggap at minahal ko siya bilang isang kapatid. Kilala na rin siya ng parents ko and katulad ko ay napamahal din sina Mom and Dad kay Faye.

Ang alam ko lang ay wala ng magulang si Faye at nag-iisa siya sa buhay dahil yun ang pagpapakilala niya samin nung SHS kami. Minsan, sinasama ko siya sa vacation ng family ko and sobrang natutuwa ako dahil maganda ang trato ng kamag-anak ko sa kanya.

Masungit kasi siya at nakakaintimidate kausap lalo na kapag wala sa mood. Matalino si Faye at minsan kapag lumiliban ako sa klase dahil may family gatherings kaming dapat kong daluhan ay tinutulungan niya rin akong makahabol sa mga lessons.