Multi:Alin Bükre Karadağ
Saat gece yarısını geçerken arabamla eve giden orman yolundaydım.Sitenin büyük kapısına geldiğimde arabadan indim ve kapıdaki güvenliğe anahtarımı uzattım.
"Güven sen arabayı kapalı garaja bırakır mısın biraz hava alacağım?"
"Alin hanım babanız eve geldiğinizde haber vermemizi istedi üzgünüm"oflarken kafamla onu onayladım.
"Tamam ben girip babama görünürüm sen arabayı çekecek misin?"
"Tabi efendim"Güven bizimle çalışan güvenliklerden biriydi ama yeni başladığı için daha beni tanımıyordu yakında anlardı o da benim deliliğimi.Bizim yaşlarımızdaydı Güven,babam seçtiğine göre de iyi bir korumaydı.Kimse gerçek işimizi bilmediği için diğer işimizden dolayı böyle önlemler almak zorundaydık.Eve girip İlknur ablayı görmemle hızla yanına gidip
"Abla babam nerede?"dedim.
"Çalışma odasında ama-"koşarak iki üst kata çıkarken amalara ayıracak vaktim yoktu.Hızla kapıyı tıklayıp cevap beklemeden daldım
"Baba"bir anda masanın başındakiler dikkatimi çekti.Babam yalnız değildi ve içeride Şahin amca,Kadir amcam,Ünal amcam,Sezgin amcam,Ahmet amca,Onur abi,Ilgaz abi,Asaf abim,Akın abim,Asrın abim,Pusat,Giray ve pek tabi Hazar Duha vardı.Bakışlar birden bana dönünce bir gerildim tabi.Hemen toparlanırken
"Pardon,özel bir şey miydi?geldiğimi haber verecektim de Güven'e söylemişsin her neyse çıkacağım ben haber vermek için geldim yani"babam kaşlarını çatarken kolundaki saate baktı ve kaşları daha da çatılırken
"Saat 1.30"kafamla onaylarken babam sinirle nefes alıp
"Ve sen eve yeni giriyorsun,ne bu sorumsuzluk kızım?"dedi.Düz tutmaya çalıştığım ifademle
"Eşref amcanın yanındaydım"dedim.Babam bir süre bakıp kafasıyla onayladı,Eşref amca can dostuydu onun, her şeyini bilirdi.Bir şey demedi tabi ki sonra tekrar kaşları çatıldı
"Nereye çıkacaksın?"
"Hava alacağım uçuruma gidiyorum"
"Bükre dışarıdan geldin zaten hadi git yat artık"herkes sessizce bizi izlerken Asaf abim ve Akın abim de kendilerini tutuyorlardı konuşmamak için.
"Baba"dedim sadece ve sustum bir süre baktık birbirimizin gözlerine sonra babam derin ve içli bir nefes alıp kısık bir tonda
"Gel ve uyuyacak kadar zaman ayır,çık hadi"dedi.Gülümserken abimlerin itiraz sesi yükseldi tabi
"Baba gecenin yarısı oldu ne işi var hem hava esiyor"
"Yeni gelmedin mi kızım sen?"ikisininde itirazıyla babam sertçe onlara döndü ikisi de aynı anda susarken saygısızlık olması diye amcamlara gülümsedim Şahin amcaya dönüp
"İyi geceler Şahin amca"dedim ve kardeşleri Ahmet amca ve Onur abiye de hafif bir baş selamıyla odadan çıktım.Eve girmişken üstümü değişip kulaklıklarımı alıp evden çıktım.Arka fonda Mabel Matiz-Aşk yok olmaktır önümde küçük orman yolu yürüye yürüye uçuruma kadar geldim.Kenara oturup ayaklarımı yine aşağı sarkıttım.Bir boşluk hissettim içimde o an anladım ki istemeden ve farkında olmadan fazla kapılmış fazla alışmıştım Duha'ya şimdi burada bile varlığını arıyordum oysa sadece iki kez birlikte oturmuştuk burada.Tek başıma burada oturma sayımı ise asla bilemezdim sayılmayacak kadar çoktu benin yalnız kalmalarım.Mabel Matiz'e odaklandım o an
'Her ayrıntım sayıklıyor Sükunetim deliliğimden Aşk yok olmak diyor biri Yar ben yokum yok zaten 'hafif gelen esintiyle saçlarım dağılırken denizin tuzlu kokusuyla ormanın kokusu burnuma doldu.İçime daha çok çekerken kokuyu sessizliği dinledim hiç bir şey düşünmeden sadece şarkılara odaklanarak.Aradan ne kadar geçti bilmiyorum ama yanımdaki hareketlilikle yan tarafa döndüm yavaşça.Beklediğim kişiyi görmeyince saçma bir gülme sesi çıktı ağzımdan.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
PUSULAM:AJAN BELA
ActionTGİ yetimhanelerdeki çocukları küçük yaşta alarak eğitip şehirlerini korumaları ve ülkenin güvenliğini sağlamaları için oluşturulan özel bir tim.Devletin bilgisi doğrultusunda kurulan devletten bağımsız çalışan tim ülkenin karanlık sokaklarını aydın...
