What If

Chapter 4

<Charlie's POV>

Nakaharap ako sa computer ko ngayon, gumagawa ako ng assignment ng may marinig akong kung ano sa may bintana ko.

"Sino yan?" tanong ko.

May bumabato sa bintana ko? SHT SHT Sino 'to?

Halaaaaaa, baka isa yang akyat bahay gang o kaya magnanakaw o kaya nangunguha ng laman loob ng tao. Lord, may fieldtrip pa kami sa baguio gusto ko pa pong sumama doon!!!

Kinuha ko yung gitara ko.. "Okay lang na masira ka, basta kailangan maligtas ko ang sarili ko dito."

Palapit na ko malapit sa bintana ko para silipin yung ABG o sindikato man na yun ng maisip kong, hindi naman yun pwede maging sindikato kasi ang shonga naman nila kung gigisingin pa nila yung nanakawan nila diba? 

Pero hindi, baka yun ang bagong trip nila.. Baka sa panahon ngayon, nagpapakilala na sila

kaya lumapit na ko sa may bintana ko at ready ng hampasin ng gitara ko kung sino man yung taong yun...

"1, 2, 3, yahhhhhh!"

O.O

"A-andrei?"

Napanga-nga ako sa nakikita ko ngayon. Literal.

"Ba-bakit ka nandito andrei? Tyaka bakit ka may dalang gitara? Tapos para saan yang teddy bears plus flowers?"

Nginitian nya lang ako.

Binuksan ko yung bintana ko, baka kasi hindi nya ko naririnig eh.

"Uy, andrei. Sagutin mo nga ako!"

Imbis na sagutin ako eh bigla na lang siyang tumugtug, shempre gamit yung gitara nya.

<BUKO by Jireh Lim Playing> (Play the video po ^^)

Naalala ko pa 

Nung nililigawan pa 

Lamang kita 

Dadalaw tuwing gabi

Masilayan lamang ang 'yong

Mga ngiti

At Ika'y sasabihan 

Bukas ng alas siyete sa dating 

Tagpuan

Wala akong maintindihan.. ano bang nangyayari?

Buo ang araw ko 

Marinig ko lang ang mga 

Himig mo 

Hindi ko man alam kung nasan ka

Wala man tayong komunikasyon

Mag hihintay sa'yo buong magdamag

Dahil ikaw ang buhay ko

Kung inaakala mo 

Ang pag-ibig ko'y magbabago

Itaga mo sa bato

Dumaan man ang maraming pasko

Kahit na di mo na abot ang sahig

Kahit na di mo na'ko marinig