“ យ៉ាងម៉េចហើយ ? លេបថ្នាំហើយឬនៅ ? ”
ដៃតូចស្ទាបថ្ងាសដែលមិនមានកម្ដៅខ្លាំងជាបញ្ហាហើយអង្គុយក្បែរនោះ។
“ ឯងកើតអីមែនទេ ? ” Hyemi លោមុខសួរ។
“ គ្មានទេ ! ឯងនេះចេះតែគិតផ្ដេសផ្ដាស ” Mirae គ្រវីក្បាលតតាត់ វាយដើមដៃអ្នកម្ខាងទៀត Hyemi ក៏សើច។
“ មកពីឃើញទឹកមុខឯងមិនស្រួលហើយមិនព្រមនិយាយស្ដីទៀតទើបយើងភ័យ ”
“ ឯងបារម្ភពីខ្ញុំហ៎េស ? ស្រឡាញ់ខ្ញុំមែនទេ ?? ”
“ មិនស្រឡាញ់មិនបាន... ហ៎ាសហ៎ា ”
“ នេះគ្រូមិនមកបង្រៀនទេអី ? ” Mirae ប្ដូរសាច់រឿងព្រោះវាហួសម៉ោងរៀនដប់ប្រាំនាទីទៅហើយនៅមិនទាន់ឃើញគ្រូមកទៀត។
“ ប្រហែលជាលីបទៀតហើយ ” Hyemi តប។
“ ល្អៗ ”
“ និយាយចឹងយប់នេះគេធ្វើពិធីបាញ់កាំជ្រួចអីហ្ន៎.. ឯងទៅទេ ?? ”
“ ប្រហែលជាអត់ទេ.. ” Mirae ញញឹមតប បើនាងទៅគឺដូចយកបន្លាមកព័ទ្ធទ្រូងខ្លួនឯងមួយតង់ទៀតយ៉ាងចឹង។
“ ទៅៗណ៎ា ! ! Mirae ណ៎ា.. ”
“ ខ្ញុំខ្ជិលទៅរំខានឯង sweet ណាស់ ”
“ គ្មានរំខានអីផង.. ទៅៗណ៎ា I love you ”
“ ថាអត់គឺអត់ហើយ ”
Mirae នៅតែបដិសេធដដែលៗស្របពេលដែល Hyemi អង្រួនដៃនាងក្រមុំទទូចសុំឲ្យទៅជាមួយដូចកូនក្មេង។
“ ចិត្តដាច់ដាក់ក្មេងតូចដ៏គួរឲ្យស្រឡាញ់ម្នាក់នេះដែរមែនទេ ?? ” Hyemi ធ្វើមាត់ទា អ្នកម្ខាងទៀតក៏ផ្ទុះសំណើចតិចៗមុននឹងតប។
“ okay ទៅក៏បាន ”
“ awwww my babyy ”
គ្រាន់តែឮចម្លើយយល់ព្រមភ្លាម Hyemi ឱបមិត្តខ្លួនមួយទំហឹងដូចត្រេកអរណាស់ស្របពេលអ្នកត្រូវគេឱបចង់ដាច់ខ្យល់។
“ ប៉ុណ្ណឹងបានហើយ ” Mirae រងូរង៉ព្រោះដកដង្ហើមមិនចេញទើបនាងក្រមុំព្រមលែង។
YOU ARE READING
Blooms Into You
FanfictionThe hardest thing to do is to watch someone you loved, loving someone else. Based on someone's true story.
