Evelyn'den
Piknik alanından çıkmış ve arabaya binmiştik. Saatler çok hızlı geçmişti. Çoktan akşam olmuştu. Radyoda Someone You Loved çalıyordu.
"Evelyn." İsmimi duyunca Ashley'e doğru döndüm. "Çok sevdiğim bir yer var. Seni oraya götürmek ve bir konu hakkında konuşmak istiyorum."
"Ne konusu?"
"Az sonra konuşuruz. Şimdi tam zamanı değil."
Gerilmiştim. Acaba ona karşı bir şeyler hissettiğimi fark edip de bunun uygun olmadığını falan mı söyleyecekti? Umarım böyle şeyler olmazdı. Aman, nasıl olsun ki. Belli ettiğimi düşünmüyordum.
Bir süre sonra arabayı bir yerde durdurdu. İnmem için işaret yaptı ve indim. Bir uçurumun kenarındayık ve hava çok soğuktu. Üstümdekine daha çok sarıldım. Arabanın üst kısmına oturdu ve denize bakmaya başladı. Onun yanına gidip kalçamı arabaya yasladım.
Birkaç dakika sessizce oturduk. Ona doğru döndüğümde bana bakmadan konuşmaya başladı. "Evelyn öncelikle lütfen söyleyeceğim şeylerden sonra benden uzaklaşma."
"Bir süredir bu konuşmayı nasıl yapacağımı düşünüyorum. Ama en iyisi doğal olmak."
Bana doğru döndü ve dudaklarını yaladıktan sonra konuşmaya devam etti. Ben ise ne diyeceğini merakla bekliyordum. "Biseksüelim. Sadece erkeklerden değil kadınlardan da hoşlanıyorum."
Ağzından bu cümleler döküldükten sonra muhtemelen ağzım açık ona bakıyordum. Uzun süre boyunca ne dediğini kavramaya çalıştım. Sanki beynim anlamamaya yemin etmiş gibiydi.
"Bir şey söylemeyecek misin?" Beklentiyle bana bakıyordu.
"Şey, ben sadece şaşırdım. Yani pek beklediğim bir şey değildi."
Kafasını salladı ve önüne döndü. Uzun saçları rüzgarla beraber dans ediyordu. Bu görüntüye bakarak ölebilirdim. Biraz daha zaman geçti. Sanki ikimiz de bir şeyi bekliyor gibiydik.
"Senden çok hoşlanıyorum Ashley." Ağzımdan bu kelimeler çıktı aniden. Ben söylemiş gibi değildim. İçimden farklı birisi çıkmış da o söylemiş gibiydi.
Gözlerimiz birleşti. "Ne?" Madem başlamıştım devam ettirmem gerekiyordu. "Duydun."
Aramızdaki uzaklığı azaltarak üzerime doğru eğilmeye başladı. Ela gözleri, çok güzel bakıyorlardı. Karanlıkta bile görebiliyordum.
Mesafeyi tam kapattı ve usulca dudaklarını dudaklarımla birleştirdi.
"Ölümün bile ziyan olmasın." İşte bizim hikayemiz yeni başlamıştı. Arkamızdan başka kişilerin yeni hikayeleri gelirken.
Gerçekten çok mutluyum. Bu bölüm her ne kadar tam hayalimdeki gibi olmasa bile mutluyum. Güzel bir kitap olduğunu düşünüyorum ve yenilerinin de olmasını istiyorum. Okuyan sayısı az ama çoğalır belki. Çoğalmasa bile bu kitap benim gözümde hep iyi olacak. Okuyan herkese teşekkür ederim.
