Too Much Paasa

Chapter 4: Day 4

Troy's POV:

Fourth day. Darn it. Pabawas ng pabawas.

Nothing happened much yesterday, though.

'Yeah, except for your failed confession. You're such a weenie' said my conscience.

Damn you. Di kita kinakausap -_____- Wag kang FC.

(FC- Feeling close)

"Hoy! Wag mo ngang laruin yung Xbox ko! Na restart mo naman yung game progess ko eh!" Cailey said as she entered her room and grabbed the Xbox controller away from me.

I looked at the screen and saw my character got shot. WTF?! I am level 48 already for f-uck's sake!!! Sayang lang tuloy yung effort ko na halos mapudpod na yung controller dahil sa kaka-press ko. Tulad lang ng nasayang yung effort ko para magtapat dahil nauhan ako ng takot. Wew, ang deep ng realization ko.

"What the fuck, Cailey? Ayan tuloy, namatay na. Tsk. Level 48 pa naamn na ako dun. Aish! Badtrip." sabi ko, annoyed. She just sticked out her tounge. I rolled my eyes. Forever childish. What do I expect? =___=

"Buti nga! Ang weak mo naman! Naka level 63 ako jan eh!" pagmamayabang niya.

"Madaya ka kasi. Kung di mo kinuha sa akin yung controller, edi sana hindi namatay yung soldier ko. Kung hindi namatay yung soldier ko, edi sana hanggang level 100 pa, kakayanin ko!" pagdedepensa ko.

Sasagot na sana siya ng may narinig kaming pamilyar na boses.

"Laro lang pinag-aawayan niyo pa. Parehas kayong weak. Di man lang naka-abot sa level 80. Tss." he said cooly.

Nakasandal siya sa pintuan ng kwarto ni Cailey. Naka-cross arms at isang paa lang ang nasa floor, habang yung isa, nakadikit sa dingding. We both looked at him. Bigla nalang sumusulpot ito lagi. Di ko na-feel yung presence niya.

I looked at him bluntly.

"Walang nagtanong." pambabara ko sa kanya.

Totoo naman di ba? Wala naman talagang nagtanong. Bigla nalang siyang nagyabang.

"Wag kang epal, Troy. Di din kita tinanong." sabi niya tas tinignan niya ako ng masama. I just rolled my eyes.

Forever g-ago talaga to =____=

"Hoy, umalis ka dyan sa kama ng kapatid ko. Para kang bata, naglalaro ka pa ng Xbox." sabi niya tas lumapit sa akin na ang dalawang kamay ay nasa bulsa niya.

"Bata pa naman kasi ako. 17 palang ako. Ikaw, 19 ka na. Matanda ka na. Gurang ka na nga eh." pang-aasar ko sa kanya sabay bigay ng nakaka-asar na ngiti.

"Pakyu ka, Troy." sabi niya habang nanlilisik ang mata. Pikon talaga to kahit kelan =___=