Wahid

Kabanata 5

Who did this?

Doon ay nalaglag ang panga ko. Si Wahid ay anak ng isang Principal?

Pag-uwi sa bahay, tinadtad ako ni mommy at daddy ng mga tanong at interviews na hindi ko naman masagot nang maayos. I'm preoccupied because of the news! It's lurching my head!

"Naku, sabihin mo na kasi, Lorie! Kamusta ang bagong kaklase mo?" si mommy, halatang naeexcite sa sagot ko.

Si daddy ay kakahigop lang ng kape. Nasa diyaryo ang mata niya pero alam kong nakikinig yan.

"I told you mom, hindi pa sure!" sabi ko.

Hindi ko alam kung kasinungalingan ba yon o totoo. Hindi pa naman talaga sure. Una sa lahat, wala pakong final decision. Tsaka, sabi nga ni sir Jameson hindi pako technically registered. At....natatakot akong mangyari yon.

"She's telling the truth, Lili." ani papa.

Yes, he'd believe me. He's good at that. Through looking at me, alam niyang nagsisinungaling ako. I'm not good at hiding my feelings, though.

Kinapa ko ang phone ko nagbabaka sakaling may text kay Malice, pero wala. Does she still angry at me? Maybe. Ano ba pwede kong gawin para bumalik sa dati ang lahat? Lumuhod sa kaniya? No way! Hmm.

Pagkapasok ko palang, kalat na ang pangalan ko sa buong campus. I'm right. Nakapaskil nga ang pangalan ko at iba pang students na qualified at surely, pasok na sa Special Section.

I count them in, at oo. They are, I mean we are 25 students. Hindi na masama. Pero yung pakiramdam na makita ang sariling pangalan sa listahan, yon ang masama. Pakiramdam ko, my name is made for being a mistake. Pakiramdam ko, dapat wala ako diyan. Dapat naman talaga wala ako diyan eh! I shouldn't be listed!

"Ang swerte mo talaga, Lorie! Napasama ka!"

Tinanaw ko si Champaign. Isang SSG officer na hindi masungit di katulad ng iba. Naging closed kami neto dahil dinipensahan niya ko laban sa ibang officers na pinapahiya ako noon. She's  great.

"I'm not. Ikaw. Napasama ka rin." ani ko.

Oo, she's one of the students also napasok sa section.

Todo ngiti siya. "Kaya nga! I'm so glad na kasama ka rin! Ibigsabihin...." pinutol niya ang susunod na sasabihin.

"Ibigsabihin, what?" medyo nairita ako.

"Magkakasama tayo!" aniya.

Napatawa ako dahil don. Baliw. Kung alam mo lang! Ayaw ko talaga!

"Oh? Bakit ganyan mukha mo? Siguro, nag-iisip ka na anong ability mo no?" hinanap niya ang mata ko.

Nakakunot ang noo kong tinitigan siya.

"Ability?" I asked. I mean, I doubted!

"Oo! Yun ang isa sa qualifications para masabing Special Student ka. You must comprise something like ability!" maligaya niyang tugon.

Napasabunot ko nalang ang buhok ko. Myghad! Ability? Shuta! Hindi nga ako nagbabasa ng libro, ability pa kaya? Hanep na section yan!

"I-I don't know that..." humina ang tono ko.

Nagulat ako nang hawakan niya ang kamay ko at hilahin ako palabas ng canteen.

Mula nang nagalit sakin si Malice, I'm alone eating in the canteen. Himala at nilapitan ako netong si Champ sa canteen kanina. Naging maingay siya sa pagkain ko pero okay na rin yon. At least may kausap nako.