The life of vampires

part 5: შიში

ჯიმინი უკვე ქუჩებს ძვლივს არჩევდა, ერთერთი ჩიხი იცნო, იქითკენ გაემართა, როცა უკნიდან შეძახილები მოესმა უცნობი ბიჭებისგან

უცნ 1: ეი ლამაზო ბიჭო დღეს დაგინახეთ მაღაზიაში, ძალიან საყვარელი ხარ, გთხოვ არ გაიქცე,
უცნ 2: ეი ლამაზო მოდი გავერთოთ
უცნ 3: ვოვ მართლა მაგარი ტრაკი გაქვს.
უცნ4: ჩვენთან წავიდეთ, არაფერს გატკენთ

ჯიმინი ამას ანერვიულებული უსმენდა, ლამისაა შიშისგან გული ამოუვარდებოდა, ოთხმა ბიჭმა მის ირგვლივ წრე შეკრეს, აი ახლა კი მართლა ვერსად გაიქცეოდა, ხვდებოდა რომ დღეს რაღაცას დაკარგავდა, ნუთუ სიცოცხლე, ნუთუ მისი ვაჟიშვილობა? წამიერად გაიფიქრა:

გთხოვ ჯონგკუკ დამეხმარე, ან ახლა ან არასდროს, ვერ ავიტან თუ შენ ჩემთვის პირველი არ იქნები, თუ შენი ვერ გავხდები

ჯიმინი ვერ ხვდებოდა ამაზე რატომ გაიფიქრა, თუმცა ლამის ყველაფერს დანებდებოდა, უცებ ქუჩის კუთხიდან ვიღაცამ მანქანის შუქებით სწრაფად შემოუხვია და ჯიმინის წინ გაჩერდა, იქიდან კი ჯონგკუკი გადმოვიდა

ჯკ: ჯიმინ დაჯექი სასწრაფოდ მანქანაში

ჯიმინი გაოგნებული იყურებოდა ჯონგკუკის მკაცრ ტონზე, რომელიც საშინლად სექსუალურად ჩაესმა ყურებში, თუმცა როგორც კი გონზე მოვიდა მანქანაში ჩაჯდა, ჯონგკუკმა კი მათ თვალებით ანიშნა რომ მათი საქმე წასული იყო. ჯონგკუკიც მანქანაში ჩაჯდა და სწრაფად მოსწყდნენ ადგილს, ჯიმინი ბედნიერი იყო, მისმა გმირმა კიდევ ერთხელ იხსნა,

ჯკ: ჯიმინ როგორ ხარ? დაშვიდდი?
ჯმ: მგონი შენ ჩემზე მეტად ანერვიულებული ჩანხარ
ჯკ: შენ ვერც კი წარმოიდენ მათ თავებში რა აზრები ტრიალებს, როგორ უნდოდათ მათი სურვილებისთვის გამოეყენებინე,
ჯმ: და შენ წარმოიდგენ?
ჯკ: სახეზე ეტყობოდათ, ახლა კი უკან დავბრუნდები და მათ მოვკლავ, აქიდანაც კი მესმის მათი აზრები, ნაგვები, ამას მათ არ ვაპატიებ
ჯმ: ჯონგკუკ გთხოვ დამშვიდდი, ახლა უფრო მანერვიულებ.