Chapter 53
Third Person POV
Nakahiga ang isang babar sa isang hindi pamilyar na silid sa kaniya...hindi nakatali ang mga kamay at paa...wala ring galos na natamo..
Walang siyang alam kung anong nangyari sa kaniya...pero ang huling natatandaan niya ang may kumidnap sa kaniya.
Sam POV
Napabalikwas ako ng tayo ng mapansin kong wala ako sa kwarto namin ni Jace...ibang iba ito sa kwarto namin...napakahimbing pa naman ng tulog ko kanina...hindi pala samin to.
Unti unti akong napatakip ng bibig ko ng maalala ang nangyari sa akin....may KUMIDNAP sa akin.....shit!!
Tinignan ko ang kabuuan ng kwarto at makikitang mag isa lang ang puwedeng labasan rito...pero baka may nagbabantay sa labas....walang bintana man alng ang narito.
Agad kong hinagilap ang bag ko...pero agad akong nadismaya dahil walang kahit na anong gamit nag narito...maliban nalang sa kama...upuan at mesa.
Napahagulgol nalang ako dahil hindi man lang ako makahanap ng puwede kong gamitin para makalabas.....
Yinakap ko ang mga tuhod ko saka nagpatuloy sa pagiyak.
Hindi man lang ako makahanap ng puweding gamit dito....siguro ay kinuha nila ang bag ko kaya wala rito..kung sana narito ay natawagan ko na si Jace.
'Jace...tulong...hanapin mo ko please...ayoko rito...natatakot ako..please kunin mo na ako dito' saad ko sa sarili ko habang patuloy parin sa pagiyak.
Napaangat ako ng tingin ng bumukas ang tanging pintuan.
'Mark?' Gulat kong saad dahil siya ang iniluwa ng bumukas na pintuan.
'You guess it right baby...oh diba sabi ko naman sa'yo...kukunin kita sakaniya' nakangising saad niya sa akin
'Pero matigas ang ulo ng Villamonte na yon...hahaha...tanga tanga lang kasi' saad niya saka lumapit sa akin
'Ano...diba nagaaway kayo...hahahah...uupakan ko sana yung bumastos sa yo non pero naunahan ako ng gagong Villamonte nayon' saad niya saka haplos sa pisngi ki pero umuwas ako...kaya naman ay napangisi siya.
'Perk...wag mo ng isipin yon...simula ngayon ako na ang gagawa ng mga ganong gestures para sayo' saad niya ng nakangisi parin.
'Mark...ibalikn mo na ko sa bahay ni Jace baka nagaalala na siya' pagmamakaawa ko habang umiiyak...nakaktakot na siya...batatakot na ako sa puwede niyang gawin sa kin.
'Hindi!!....akin ka na ngayon Samantha...kaya tumigil ka na!!!' Sigaw niya sa akin.
'Please iuwi mo na ako...please...MARK!!' Pagmamakaawa ko
'NO...nad that's final...you'll stay here with me forever...oh wait...we will leave this stupid country...maguumpisa tayo ng bagong buhay...ng tayong dalawa lang' saad niya kaya naman ay hindi ko na napigilang hindis siya sigawan....hinding hindi ako aalis ng bansa...lalong lalo na kapag siya ang kasama kk.
'Ayoko...hindi kita gusto!!.....arghh' sigaw ko agad na naputol ng sampalin niya ako kaya naman ay napahawak ako sa pisngi kong sinampal niya at humagulgol ng iyak
'Isa pang sabi mo ng ganon...sinasabi ko hindi lang yan ang aabutinmo sa kin...umpisahan mo ng magpaalam kay Villamonte dahil ito na ang huling araw mo dito sa bwisit na bandang to!!!' Sigaw niya sa akin
'Huu....please iuwi mo nako....huu....Mark.' saad ko habang umiiyak parin.
'I said NO!!' Sigaw niya sa akin saka siya lumabas....mas lalo pa akong napahagulgol.
Ilang oras akong humahagulgol..kanina ay dinalhan ako ng isang tauhan niya ng makakain pero hanggang ngayon ay hindi ko pa ginagalaw....
Napatingin ako sa pinto ng may pumasok roon....isang bantay
'Hindi ka ba kakain miss?' Tanong niya sa akin pero hindi ko siya sinagot.
'Aishh...bahala ka' saad niya saka tumalikod na.....nakita ko namang may cellphone siya sa likod kaya hinabol ko ito.
'Kuya' tawag ko kaya naman ay napatigil siya sa paglalakad.
'Oh ano miss...hindi kita matutulungan dahil lagot ako kay bossing kapag tinulungan kita' saad niya ako naman ay pasimpleng kinukuha ang cellphone niya...daldal mo naman kasi kuya...isa ito sa tinuro sa akin ni Jace...akala ko pa nga noon manderekwat siya dahil ang galing niyang kumuha sa ganitong paraan..
Ng makaalis siya ay sinigurado ko munang nakasara ang pinto saka binuksana ng cellphoen niya....linagay ko rin ang upuan para hindi niya ito mabuksan kong nagkahulian na.
Buti nalang at kabisado ko ang numero ni jace kaya matatawagan ko siya.
Nanginginig ang mga kamay ko habang hinihintay na sagutin niya ito...kailangan kong maging mabilis para hindi ako mahuli...baka malaman ni kuya na nakuha ko ang cellphone niya at bumalik pa ito.
'Hello?' Agad akong nahiwagaan ng sagutin niya ito.
'Jace' tawag ko sakaniya
'Love...where are you?' Tanong niya...halata ang pagaalala sa akin
'Jace kunin mo ko dito pelase...ayaw ko dito...andito si Mark' umiiyak na saad ko dahil talagang natatakot na ako
'Where are you' tanong niya...napalingon naman ako sa pintuan ng pilit nila itong binubuksan...nasa may bukasan ko kasi linagay yung upuan kaya hindi nila mabubuksan yon ng basta basta.
'Bwisit buksan mo to!!'.. sigaw nila
'Jace kunin mo ko dito please ayaw ko dito'. Pagmamakaawa ko dahil mas tumindi ang kabang nararamdaman ko...anytime ay mabubuksan na nila ang pintuan.
'Love where are you..don't hang up the call' rinig kong saad ni Jace...baka trina track na nila ako.
'Bwisit..toll nakuha niya yung cellphone ķo dali na kailangan nating makuha yon baka mag sumbong payon' rinig kong saad nila
'Jace' nanginginig kong tawag sa kaniya..pero huli na nabuksan na nila.
'Bwisit ka...bakit mo kinuha ito...magsususmbong ka no....SLAP!!' Saad niya ng makalapit sa akin...bakas sa mukha nila ang galit kaya naman ay sinampal nila ako.
'ARGHH!!' Sigaw ko dahil malakakas ang pagkakasampal sa akin.
'SAMANTHA' rinig kong tawag sa akin ni Jace...narinig niya siguro ang pagdaing ko at pagsampal sa akin.
'Isusumbong mo pa kami...bwisit ka...pasalamat ka wala si boss...baka napano ka na kapag nadito siya' saad niya saka umalis...nanginginig parin ako ngayon...hindi alam kong anong gagawin...pasalamat nalang at wala si Mark baka kung anong gawin niya sakin.
Pero sana naman mahanap ako nina Jace...dahil natatakot na ko...
'Jace please save me...alam kong galit ka sakin perp please kailangan kita ngayon...takot na takot na ako...ayokong malayo sa yo..kaya please kunin mo na ako dito...natatakot sa ako sa puwede nilang gawin sa akin.' Tahimik kong saad sa aking isipan dahil sa sobrang takot na nararamdaman ko ngayon...wala na akong gustong isipin bulod pa si Jace...
