Too soon, too late (Completed)

060

Darkness. That's the only thing I could see right now. Ang gagong alam kong nasa tabi ko ngayon ay halos isumpa ko na kay satanas.

It's been two days since I was locked here, in somewhere I don't even know where. Alam kong nahihirapan silang mahanap ako dahil magaling magtago itong demonyong 'to.

This fucking lunatic has been tailing me since last year. Hindi ko alam kung anong sinasabi niyang kasal kami, na may pinirmahan akong kontrata. He even told my friend about that. Ni hindi ako makapagpaliwamag dahil maski ako ay walang alam.

They're probably thinking that I am a fucking cheater. Na may asawa ako pero nagawa kong makipagrelasyon kay Faris. I am wrong, I know that but I am certain that I am not married with anyone.

Papanong ikinasal ako ng walang alam. Ang hayop na 'tong magaling gumawa ng kwento, sinira na ang buhay ko.

How can i fucking explain this to Faris? Na sa tuwing nawawala ako kapag madaling araw ay para makahanap ng pruweba na ginugulo niya lang ako. Natatakot akong humingi ng tulong, dahil kung sakaling totoo nga ang sinasabi niya g kasal kami ay siguradong ako lang ang mapapahiya at talagang mawawalan na ako ng pag-asa na malinis ang pangalan ko sa mga mata nila.

"Saan mo ba ako dadalhin?" I asked—nearly pleading. I can't see him dahil may piring na nakalagay sa mga mata ko. My hands and feets are  tied tightly together. Ni hindi ko magawang maging komportable sa kinauupuan ko kahit na malambot naman iyon.

"Malayo rito. I was just waiting for my people. Susunduin nila tayo."

"Hayop ka." I said while gritting my teeth.

"Thank you my wife. Its my pleasure to hear that from you."

"Baliw ka na nga."

Just when he was about to hit me.. a siren suddenly surrounded the place. A breath of relife gnaws through me as I heard my friends voice from the outside.

Am I free? Am I fucking free now?