Along The Side Ways (Along Series 1) [COMPLETED]

ATSW 34

CHAPTER 34

ILANG ARAW na ang lumipas matapos ang nangyari sa'min ni Clinton gayun din ang masayang Ala Ala namin ni Mom. Sleep in The flowery boundary, mom. Patuloy ang Buhay bilang isang eaduyante. Patuloy ang Buhay. Kulang man, malungkot man, pero tutuloy tayo sa Buhay. We already keep my mom's ashes.

Pero, ilang araw ko nang tin-try na kausapin o hanapin si Clinton upang mapag-usapan ang nangyari sa Debut ni Althea, dahil ako, Hindi ko pa tanggap. Hindi ko pa kayang paniwalaan na sa tatlong buwan na iyon ay nakahanap siya ng babae.

Siyempre naroon ang pagkakaibigan namin ni Josh, we are friend now. Hindi na rin ako naiilang sa kaniya, I even introduced him to my friends and also my Sister. Nasabi ko lang sa kanila pero Hindi pa nila nakikita since nasa ICU na naman siya ngayon, I am planning to visit her today. Chemo therapy.

I have that little hate on the Hospital where my Mom was admitted, they didn't rushed when my father ran to them. They were even calm when they pumped my mom's heart and just did some little shots and then they announced that she was dead? God. And a little more of that chemo.

Alam mo 'yun, I'm still holding on, kahit sa mga sinabi sa'kin ni Josh, mahal ko siya, e. Gusto ko nang matining usapan. Gusto kong sabihin niya sa'kin ang dahilan, gusto kong malaman. Gusto kong isipin na may mahal siyang iba pero Kailangan ko nang mismo niyang salita. Gusto ko ang lalabas mismo sa bibig niya, at kung sabihin man niya na hindi na ako ang mahal niya... Hahayaan ko na siya. Kasi kahit ganoon, hahayaan ko lang siya, pero 'di ko bibitawan. 'Di ko bibitawan ang relasyon namin. Na kahit iba na, ako, siya pa rin.

"Ky, Tara na." That was Josh's Voice, he's with Althea. Sasama raw kasi sila sa'kin. Naroon na rin ang mga loka loka, dadalawin din kasi nila Si Koura, at gusto talaga nila makita.

Tumango ako. "Naroon na rin 'yung iba, Tara." Sumunod na ako sa kanila.

Nakangiti akong naglalakad. Maliban kasi sa nangyari nang ilang araw na lumipas Hindi ko pa rin maintindihan ang sinabi sa'kin ni Josh na mahal niya ako. I didn't pay attention to that. Nang tanungin ko na naman siya tungkol doon ay nevermind daw. Naging tahimik naman kasi ang sunod na araw matapos iyon, ang mga kaibigan ko'y nag-alok ng Hospital para sa Kapatid ko at panibagong trabaho para sa Ama ko. Naging malaking pasasalamat ang ginawa ko noon dahil nga hindi lang iyon ang nangyari dahil nagkaroon din ako ng scholarship, mahirap man isipin kung paano at nagkaroon ako no'n pero nagpasalamat na lamang ako Kay Josh at Althea na siyang naghatid sa'kin ng balita. Also, nag-alok sila sa Kapatid ko ng edukasyon, halos mangiyak-ngiyak ngiyak pa si Koura nang tanggapin niya ang certificate. She's so soft hearted.

Naunang bumaba sa kotse si Althea, sumunod naman ako at last na bumaba si Josh.

Ako ang nauna sa paglalakad tungo sa kuwarto ni Koura. Naroon ang ngiti ko sa bawat Doctor at mga nurses na nakikita ko. Dito na rin magtratrabaho si Dad, Sabi ni Josh. Yeah, Marami sila na nag-alok Kay Dad pero ang tumanggap niya ang Kay Josh, lalo na't sinabi nitong kanila ang hospital na ito, ang mga kaibigan ko lang ang nag-insist na Sila na sa bayad. Dahilan pa ni Dad, ay para lagi niyang makikita si Koura.

Nang makarating sa labas ng room ay halos lahat ng mga loka loka'y naroon. "Oh, nandiyan na 'yung bilat." I heard Claire's voice. Sabay sabay naman itong lumingon at ganoon ang saya sa kanila nang makita ako, nauna pang nagtaasan ang kilay nila habang sinusuyod ang paningin sa'kin at sa mga kasama ko.

"Hehe, nakarating na ang cute," ngumiti ako, they all rolled their eyes pero naroon talaga si Stephanie at Yaih na diyang makikipagtalo na naman.

"Sus, late ka na, kanina pa ako narito, ako ang original," Yaih spoke.

Umawang naman ang labi ni Stephanie na tila 'di maka-paniwala, "Weh? 'Di halata, ako kaya ang naunang makarating dito, kingina ka." Stephanie rolled her eyes that made Yaih rolled her eyes too. They rolled their eyes. Sunod sunod. Mga buang.