Along The Side Ways (Along Series 1) [COMPLETED]

ATSW 16

Kasalukuyan akong nakahiga sa sahig habang tulala sa kisame.

Ilang araw na ang lumipas matapos umalis si Clinton. Nagkulong lamang ako sa kuwarto noong mga nagdaraang araw, Hindi na rin ako naka-attend sa plinano naming magkakaibigang um-attend sa concert na gustong puntahan nila Steph and Meredith, but I made a video call with Maica. She shows me everything so I can still hang up with them even on the phone. Nakikita ko roon ang kasiyahan nila pero mayroong parte sa'kin na hindi pa rin masaya kung naroon ako.

It's been days.. weeks... Do I have to wait for month for you to come back?

Natatakot ako. Natatakot ako na baka isang araw aalis ka rin at Hindi ka na magpapaalam sa'kin. Ayaw kong maramdaman 'yung sakit na hinihintay kita pero 'di ka dumating.

Kaunting araw na lamang ay first monthsary na natin..

I wish you'll remember..

That was May thirteen, love.

Maari namang maging isang magandang Numero iyan 'di ba? Trese. Maaaring sabihin ng iba na talagang malas ang numerong iyon, pero mahal... Suwerte na iyon ngayon.

Napa-tigil na lamang ako sa pag-iisip Noong tumunog ang telepono ko. Agad ko naman iyong sinagot.

"Hello, Kylie?" Hmm, mom. Sila mom pala 'to. I didn't imagine them calling me.. right now. I didn't even know they got my number.

Tumango ako kahit na hindi nila nakikita, "Yes mom." Maikli kong saad. Umupo na rin ako at Isinandal ang likod ng kama.

"Uuwi kami.." tumigil ito na tila may kinakausap, kumunot ang noo ko. "Pero maaaring before we go there, ahm maybe we'll extend our visa here... Or go there in a short period of time..." Bumuntong hininga ito sa kabilang Linya. "So basically we're between going home or staying here, just informing you.. bye." Binaba naman nito ang telepono.

Napa-buntong hininga na lamang ako, bakit pa nila ako i-inform? Just to say those words? Ano? Buti nga't nasabihan ako. Ha, nakakairita.

Bumalik na naman tuloy sa'kin ang tungkol kay Koura. Maube she's there. My guesses were always right. Kapag malaman ko na 'yan..

But to think of it, maybe I can think about the consequences.

Maybe if I knew she's really my sister I would be happy but why does they need to keep it secret!? I'm gonna accept her even she's my step sister, but why? Fuvk it.

Can I be sad that they focused on you? And treat me like a burden in this family? Oh god.

Dalawa na tuloy ang inaalala ko:Clinton and my family. Pareho kayong nasa ibang bansa, paano na ako?

It's been months, Clinton. Oo, nakakatanggap ako ng messages from you and it's always, goodnight and good morning.
Hindi ko alam kung i-appreciate ko ba, pero yes. Even your presence is all I want, kahit 'onting text lang 'yan.

Matapos kasi ang Concert na dapat ay pupuntahan ko, Hindi na rin ako sumasama sa kanila. Masyado kasi silang masaya, and siyempre it was too obvious that they have someone. Minsan daw sa kanila ay kulang, at Bihira lang ang kumpleto. Kaya I have a theory that they have their man. That I'm jealous about. Ni Hindi pa nila Kilala si Clinton as my boyfriend. I pity myself that the chance my friend always gave me-the destiny and my own thoughts always ignore those. Maraming chances ang sinasabi ng mga 'yon, pero Hindi ako napunta.

Napa-buntong hininga na lamang ako nang marinig na naman ang tunog ng telepono ko. Nakalukot ang mukha ko'ng sinagot iyon.

"Hello." Ni Hindi pa-tanong ang salita ko at tila wala pang gana.