Pain Of Her Thorns

Chapter 9

While Mira whines about how awful her morning was, I pull books out of my locker for my upcoming subject. Kesyo ganito ganyan, I never pay attention to a word she said dahil wala talaga ako sa tamang wisyo para makinig.

Hindi ako nakatulog kagabi kahit 'nung byahe namin pauwi sa bahay. I didn't feel sleepy that time and just continue to entertain myself by looking outside the window, counting how many branches of angel's hamburger franchise ang nalampasan namin.

As I gently closed my locker after getting the last book I required for the afternoon classes, my head ached and I had to force my eyelids open. The intense pain in my brain, however, worsens the more I try to push my eyelids open.

Napahawak ako sa sintido ko and rub it gently bago napapikit ng mariin when I yawned. Ang sakit talaga.

"-Akala mo naman sya magaling- Ok ka lang Adira?" Mirabella Questioned. I nod in response.

Agad syang lumapit sa akin at hinawi ang mga hibla ko ng buhok na nakaharang sa mukha ko "Sure ka? Kanina ka pa ganyan ha? 'yung party pa'rin ba kagabi 'yung iniisip mo?"

I shook my head " Of course not, talagang medyo masakit lang ang ulo ko,"

" What?! Edi dapat dalhin na kita sa clinic! OMG baka lumala yan Adira!" Pilit nya akong kinukumbinsing bumisita muna sa clinic bago pumasok sa susunod naming klase but I just told her that I'm okay and doesn't need a Nurse to take care of me.

Sakit ng ulo lang naman ito, nothing serious.

"Adira please! Kahit uminom ka lang ng gamot! Para bumuti iyang pakiramdam mo, ikaw naman kasing babae ka! Dapat nagpahinga ka nalang sa bahay nyo kaysa pumasok!" Her lip twisted slightly as she reprimanded.

"I'm alright Mira, don't need to scold me like a toddler," I requested while looking down below to watch my steps.

"Oh shut up Menchez talagang sesermonan kita dahil ayaw mong makinig sa akin! Kapag nahimatay ka mamaya ikaw may kasalanan nainintindihan mo?! I already gave you a warning, bahala ka sa buhay mo mamaya," Paalala nya sa akin bago ako inunahan maglakad with a smug look in her face at wala akong ginawa kundi ay iangat ang ulo ko at panoorin lamang syang umalis.

I didn't bother to call her dahil wala akong lakas para suyuin ang mokong iyon. Iniipon ko lahat ng natitira kong enerhiya para mamaya dahil may long Quiz kami sa Applied Chemistry about describing chemical bonds. I need to at least have 2 mistakes only for that quiz dahil 20% ng grade namin iyon and I don't want to risk it.

Pagkapasok ko sa classroom ay as expected, tahimik ang lahat dahil busy sila ngunit may ilan-ilan din ang nag-iingay sa may likuran, but not that loud to disturb the others.

Napalingon ako sa may row namin and only saw Dahlia sitting alone na may hawak-hawak na libro at bakante ang dalawang silya na kalapit niya na sa aming dalawa ni Mirabella.

Saan pumunta ang babaeng iyon? I thought dito sya dumiretso, lumiko ba sya ng daan ng hindi ko napapansin?

I let go a sigh bago tumingin sa relo ko.

12:42 P.M.,

I have 18 minutes left para mag-review. Agad ako umupo sa silya ko at nilabas ang aking libro at sinimulang buklatin iyon ngunit pagbukas ko ay laking gulat ko ng may mga nakasulat at drawing sa buong page na kung ano ano sa buong pahina at mayroon pang mga butas.