Chapter 12

328 69 0
                                    

I saw billboards scattered around the city still about the Hernandez Media Company incident. Some are Farrell old billboards advertising a certain product being torned down by the people and was left abandoned in every place you never imagine it to be.

I just don't Understand why this has to happen? Why did it all end up like this.

I took a deep breath as I continue to search her name in every social media platform na sa tingin ko ay meron sya, but my efforts are no use.

All of Jiara's social media accounts are now deleted kaya wala akong magawa para Ma-Contact sya. Yes I hate her, but I'm still worried about her, lalo na at pupunta sina Ate sa lugar nila para makiramay sa pagkamatay ng kanyang Ama.

I didn't join them dahil ngayong araw naka-schedule ang paggawa namin ni Dahlia sa project namin, but I did send a Funeral and sympathy flowers stand on my behalf.

I turned my phone down at tumingala sa napakalaki nilang mansyon na hindi ko aakalaing pag-mamayari ng Pamilya nya.

Hanggang ngayon, nahihiya pa rin ako sa katarantaduhan na ginawa ko noong mga nakaraang araw, but hindi iyon pwedeng maging excuse para hindi ako sumipot. This project cost 70% of our final grade this quarter sa science kaya hindi ko pwedeng i risk 'yon.

"Ah Lady Aurelia, andito ka na pala," Saad ni Greg, ang Butler ng Mansion when he saw me outside the House Gate.

I smiled at him, "Good day po, Si Dahlia po ba nandyaan?"

"Yes she is, she's currently waiting for you at the Back garden dahil doon nyo raw gagawin ang inyong school project. And do not worry because I will guide you along the way." He said in a husky voice.

"Thank you po," I replied.

Habang tinatahak namin ang daan papunta sa Hardin nila ay hindi ko mapigilang mamangha; sobrang daming puno at rose bushes ang nagkalat sa buong lugar, Statues of the greek Goddesses, and there are even dog's with name tags para easy silang ma-identify ng mga maids pag kakain na sila.

Ang ganda naman masyado nitong hardin nila, Ang lakas magbigay ng 1800's Garden vibes!

Pagdating namin sa Garden na tinutukoy ng butler ay nakita ko si Dahlia cutting a plastic bottle into two with a golden retriever sleeping beside her, at sa kabilang tabi nya ay napansin kong tapos na nya agad ang lower half ng project namin.

There's a fountain in the middle of the Garden with a cupid as it's statue that moves in every direction the wind blows him.

Right now ay nakatutok ang arrow nya sa akin then slowly moved ngunit agad na bumalik sa akin, para bang life mission nya ay tamaan ako ng palaso nya.

"Cariño!" Dahlia yelled happily nang nakita nya na ako, waving her hand para mapansin ko sya. I smiled and waved back habang tinatahak ang daan papunta sa direction nya ngunit ang biglang pag-mulat ng mga mata ng asong kasama nya ang nagpatigil sa akin.

It alertly stands up, habang diretso syang nakatingin sa akin. Mukhang konting galaw ko lang ay hahabulin ako nito.

Mariin akong napalunok at agad na lumingon kay Greg para sana manghingi ng tulong ngunit wala na sya. Ano yun? Bigla na lang naglaho in thin air? 'Ni hindi ko nga sya narinig umalis.

"Abi! Sit down! Tinatakot mo ang aking Cariño! Stop it!" Dahlia scolded the dog but hindi ito nakinig.

I inhaled deeply as the dog and I exchanged glances. That dog, that Goddamn dog, keeps gazing into the murky depths of my soul as though he wants to devour me right now.

"Abi! I said sit!" Nang hindi sya pinansin ng aso nya ay padabog nyang nilapag ang gunting at bote na hawak-hawak nya at mabilis na naglakad papunta sa akin habang seryosong naka-bantay ang mga titig nya sa Aso, making sure na hindi ito gagawa ng violent movement na pwede namin ikasakit.

Pain Of Her ThornsTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon