Cherry Blossom

5

Senku her zamanki ağacın altında oturuyordu, Tsukasa onu uzaktan gördü ve yanına gitti. Çocuk kitaptan başını kaldırıp kendisine bakarken yanına gelmişti.

Senku, Tsukasa'yı gelirken görünce dili tutuldu. Okul forması yerine beyaz bir tişört, siyah pantolon ve siyah ceket giymişti. Senku'nun onu okul forması dışında başka bir şeyle ilk görüşüydü ve bu görüntü gerçekten de hoşuna gitmişti.

Tsukasa gelip yanına oturdu. "Merhaba. Ne var ne yok?" İkili her zamanki selamlaşmaları ve önemli bir şey olup olmadığını konuştuktan sonra o günün aktivitesi olan kitap okumaya geçtiler.

Senku kitabı dikkatle okurken yandan gelen beş dakika içindeki üçüncü öksürük sesiyle ayraçlar yerini belirleyip bıraktı. "Tsukasa, hasta mı oldun sen?" 

"Hayır, kesinlikle olm-" lafı yeni bir öksürükle kesilince kabul etmek zorunda kaldı. "Evet, biraz üşütmüşüm. Bu gün okula gitmemiştim zaten." 

"Neden forma gitmediğin şimdi anlaşıldı. İyi de neden geldin ki? Dinlenseydin keşke." Senku kitabı bırakıp tam anlamıyla ona dönerken Tsukasa ne dese diye düşündü. "Kendimi daha iyi hissettiğim için gelmiştim aslında ama nedense..." 

Senku iç çekti. "İyileşmemişsin işte. Eve gidip dinlenme gerek senin." Tsukasa da başını salladı. "Sana da bulaşmasın. Gitmem en iyisi." 

Çocuk güldü. "Ben hasta olmam merak etme." Tsukasa alay ederek sordu. "Neden, Senku ismindekiler hasta olamıyor mu?" 

"Hayır canım, dahiler hasta olmuyor." Senku bilmiş bilmiş güldü. "Ah evet, bilmeliydim." Tsukasa her ne kadar sakin görünse de kalbi çok hızlı atıyordu. 'Canım dedi!' diye düşündü ve kendini sakinleştirmeye çalıştı.

Senku dizleri üzerinde kalktı, Tsukasa'nın tam önüne geldi ve alnına bir öpücük kondurdu. Kahve saçlı hipnoz olmuş gibi çocuğa bakarken o ise dudaklarını çekti ve işaret parmağını dudaklarının üzerine koyup 'sessiz ol' işareti yaptı. 

"Bir büyü yaptım, yarın daha iyi hissedeceksin. Ama kimseye söylemek yok, tamam mı?" Tsukasa başını onaylarcasına salladı ve çocuk yanına geçip tekrar otururken de olayı sindirmeye çalıştı. Az önce ne olmuştu öyle? Senku alnını mı öpmüştü? İyi de neden ki? Büyü? Senku bu tür şeylere inanır mıydı ki? 

Çocuk kitabını açıp okurken gülümsüyordu, Tsukasa da kendi kitabını açtı ama doğru düzgün okuyamadı bile. 

Merhaba olmayan okuyucularım! Kimse okumuyor ama yine de yazıyorum, evet. Her neyse, hepinize iyi günler!