Cherry Blossom

8

Senku her zamanki gibi oturmuş Tsukasa'nın gelmesini bekliyorken elindeki kitabı okuyordu. Bölümü bitirdiğinde başını kaldırıp etrafa bakındı ve uzaktan gelmekte olan Tsukasa'yı gördü.

Senku gülümseyim kitabı kenara bıraktı ve gelmesini bekledi. Tsukasa'nın arkasından gelen 6 adamı görmesiyle gülümsemesi anına bozuldu, vücudu kaskatı kesildi. 

Senku uzaktan gördüğü kişilerin kim olduğunu görür görmez anladı. Onlar o çocuklardı, onu öldürenler.. 

Senku yavaşça yerinden kalktı ve yanına gelen Tsukasa'ya titreyen sesiyle sordu. "O-onların burada n-ne işi var?" 

Genç, sevdiğinin titreyen sesini duyunca kalbi acıdı ama o adamları gönderme isteğine karşı koydu. Arkasında duran ve korkuyla Senku'yu bakan adamlara yandan bir bakış attı ve arkadaşının arkasına geçip ellerini omuzlarına koydu.

Adamlar bir anda yerlere yattılar, ellerini önlerinde birleştirerek özür dilemeye başladılar. Senku gözleri dolu bir şekilde onları izledi ve adamlar özürlerini bitirip sessizlik içinde eğilmeye devam ederlerken bir şey demedi. 

Tsukasa bu kadarının yeterli olduğuna karar verip onları gönderdi ve adamlar oradan ayrıldığında tepede yalnızca kendileri kaldılar. Senku yavaşça yere oturdu ve ellerini kucağında birleştirip yumruk yaptı. 

Tsukasa ağlamamak için dişlerini sıkan, omuzları titremekta olan çocuğun yanına oturdu ve omuzlarından tutup kendine çektirdi. Senku genç adamın geniş göğsüne anlını yaslayıp öldüğünden beri tam 36 yıldır en çok ihtiyacı olan şeyi yaptı, gözyaşlarının akmasına izin verdi.

Çocuk yaklaşık bir saat sonra sonunda sakinleşebildiğinde başını kaldırıp sordu. "Onları nasıl buldun?" 

Tsukasa arkalarındaki ağaca sırtını dayayıp çocuğu yeniden göğsüne yatırdı ve anlatmaya başladı. "Sen akrabalarımdan biri olduğunu söylediğinde kendi yakınlarımdan araştırmaya başladım. Okul yapılmadan 20 yıl öncesinde kimlerin lisede olduğunu buldum, ki yalnızca 2 kişiydi, onlarla konuştum. Biri çok şüpheli cevaplar verdiği için açık açık sordum, reddedemedi. Ben de ona kısaca senin hâlâ burada olduğundan bahsedip o günkü kişileri toplamasını istedim. Bazılarını tehdit ederek getirdim ama olsun." 

Senku son dediğine gülümsedi. "Dövmekle mi tehdit ettin yoksa?" Tsukasa başını salladı. "Kesinlikle." 

İkili ağacın altında oturmaya devam ederlerken artık birbirlerinin sevgisinin farkındalardı ancak bunun için bir şey yapmadılar, anın tadını çıkarmak istiyorlardı.

İşte karşınızda bölüm!! Yazım yanlışları varsa kusura bakmayın, sizi seviyorum!!