Sta. Barbara

Kabanata 16: Surprise

Nakahanda na ang lahay sa hapag kainan. Lumiligo parin ang kanyang nakababatang kapatid habang ang ina neto'y may hinahanda pa sa kusina. Kaya dumiretso na agad si Ezikiel sa kanilang hapag kainan kasama ang kanyang ama na nag babasa ng newspaper. Ilang araw na nyang pinag-iisipan kung papaano nya yayayain si Athelstane sa ball at nahihiya rin syang kausapin ang kanyang tatay tungkol sa mga bagay na yun. Di kumikibo su Ezikiel kaya napansin iyon ng kanyang ama.

"Anon problema Ezikiel? Nay gusto kabang sabihin?"

"Uhm... Paano po ba mag yaya sa isang babae na maka partner mo sya sa isang sayaw? Ibig kung sabihin tay paano mo po ba niyaya si mama nung high school kayo?"

Tumawa ang kanyang ama at na curious ka agad su Ezikiel.

"Di naman si mama mo ang niyaya ko nung high school kmi. Di ko nga ma isip na yayayain ko sya nung panahong ding yun. Mayroon syang boyfriend nung time nayon at mayroon rin syang girlfriend nung tume na yon. Di ko nga rin akalain na magiging asawa ko sya. Dun ko napag tanto na nagyayari ang mga bagay-bagay na di mo lubos maisip na mangyayari. Pero para sagutin ko yang tanong mo dapat maging totoo ka. Wag mong ipaalam sa buong mundo dapat as private as possible. Dahil ang pagiging totoo mo sa isang tao ay di masusukat sa kung gaano karami ang nakakakita, masusukat ito sa kung papaano mo ipakita ang pag ka totoo mo sa kanya"

Ezikiel wondered about sa past life ng kanyang nanay at tatay pero he had to focus muna sa ngayon. He might ask it later. Inisip nya ang advice ng kanyang ama. He needs Jerecho. Kaya dali dali syang nag paalam para maka usap ang kanyang kaibigan. Nakasakay agad ito sa kakilala nya at agad din syang naka punta sa kanilang paaralan. Pag dating nya ay nag sipag handaan ang bawat strand ng kanilang stall. Naka linya ang iba't-ibang bilihin at mga disenyo na syang kagigiliwan mong tingnan. Ngayong araw ay ang taunang foundation day. Isa din sa mga requirements nila sa isa nilang subject ang pag tayo ng bawat strand ng iba't-ibang stall. Sa araw ding iyon ay walang pasok at pag kakataon ito ni Ezikiel na ma surprise si Athelstane. Habang wala pa si Jerecho ay tumulong ito sa ka-klase nya na humanda sa kanilang pag bubukas.  Maya't-maya pa ay dumating na rin ang hinihintay ni Ezikiel. Agad nya itong tinawag.

"Oh bakit Ezikiel. Dadalhin ko pa tong bag ko sa room natin"

"Mamaya nayan sasamahan kita. Teka muna mag papatulong sana ako"

"Papatulong saan?"

"Tungkol kay Athelstane at sa surprise"

"Ohhhhhhh. Sige ano bang plano?"

"Mamaya nayan, tapusin nalang natin toh"

At sa umaga ding iyon halos lahat ng gawain ay ginawa ng dalawa. Kaya pag kahapon ay di na sila bumalik. Sobrang busy nila sa pag lilibot at pag bibili ng kinakailangan para sa surprise.

Ang naisipan nilang lugar ng surprise ay ang Eco park. Matatagpuan sa Brgy. Duyan-Duyan, Sta. Barbara. Isa itong ligar pasyalan. Ito'y pinalolooban ng isang dam at may mga kubo malapit sa dam na pwedeng tambayan. Kaya nirentahan nina Ezikiel at Jerecho ang isa sa mga kubo at pinaganda ito. Halos dalawang oras na pagmamadali ay natapos din nila ang pag de-decorate. Nagulat si Ezikiel sa kinalabasan.

"Wow. Parang mag po-propose nako neto Jerecho"

"Minsan lang naman toh pre at saka mag tiwala ka siguradong sasagot ng "yes" si Athelstane pag nakita nya toh"

Ezikiel nod

"Pero teka? Papaano nattin mapapapunta dito si Athel?" Tanong ni Ezikiel

Jerecho grinned and took out his phone from his pockets.

"Akong bahala"

May tinawagan ito. Pagka baba nya ng kanyang cellphone ay sinenyasan nya si Ezikiel na tumayo sa labas ng kubo sabay hawak ng isang bouquet ng mga bulaklak. Ni nerbyos ito. Tinitigan nya si Jerecho at ngumiti sya sa kaibigan. Ilang minuto ang nag daan at lumalakas ang kabog ng kanyang puso. Parang ayaw na nyang gawin. He almost did pero when he saw her at the gate of the Eco park, everything is somewhat magical. May kasama si Athelstane at namukhaan nya agad iyon. It was his classmate, Ycera. He was a bit surprised he never realized na mag kasabwat pala ang dalawa. Something fishy is going on between them. Pero he shrugged the idea and focused to the girl he wanted to ask out. Ng makalapit na ang dalawang babae makikita sa mukha nila ang gulat.

"Wow Ezikiel! Never thought na ganito ka ka creative" Ycera said

"It was my idea actually" sabi ni Jerecho.

Ycera looked at him. They both blushed.

"Oh nice work Jech. Anyways dali kana doon Athelstane, Sayang naman yung effrot" Ycera teased.

Agad din namang pumasok si Athelstane sa Kubo. Napa tingin nalang si Ezikiel sa kanya at tumalikod ito tinanaw nya si Ycera at Jerecho silently asking for help pero thumbs up lang ang sinagot ng dalawa. Napabuntong hininga sya and nervously stared at the kubo. "You can do this" Ezikiel said to himself and enter the Kubo. Sa loob neto'y puno ng balloons mga plastic flowers at may mga qoutes pa na mga nakakabit sa iba't-ibang parte. Nahihiyang ngumiti si Ezikiel ka Athelstane. They mudt have overdo things. May mesa sa gitna ng kubo at may mga pagkain ito, dahil sa pag mamadali ay street foods lang at milktea ang nabili nila. Walang silya kaya't sa sahig sila uupo. Ezikiel gave the flowers to Athel at umupo sa harapan nito. His heart would've have explode at that moment.

"I-uhm. Sorry to bother you. And with all this. Di ko alam na close pala kayo ni Ycera"

There was only silence. Ezikiel silently panicked. That's what makes her so different from other girls he'd met before. She's way too mysterious.

"Sorry if you are offended sa ginawa or baka nagalit ka. I'm just doing this to formally asked you to dance with me. I'll apologize to your cousin for this. And i did it as privately as possible dahil sabi ni tatay the genuineness of someone can only be seen if only few can see it..."

Biglang napahinto sa pag sasalita si Ezikiel dahil nakatingin lang si Athelstane sa kanya ng walang kibo. He was nervous and tensed.

"All of this effort, para lang sakin?"
Athelstane said while staring at the designs na pinag madalian nila ni Jerecho na gawin.

"Is this too much? I'm serious I hope you can see it. Even just for a night. I promise after that hindi na ako kukulit sayo"

Mukhang kaibigan nya ang katahimikan. How he wished he could just say things smoothly with her just the way he did with other girls but to Athelstane, it's different.

The rushing of the water flowing to the dam is the only background music to the both of them. Ezikiel stiffed at naisip nya na one wrong move and he'll ruin everything. Sa ikinagulat nya, tumayo si Athelstane dala-dala ang bouquet papuntang pintuan ng kubo. Ezikiel almost cried when,

"It's a yes btw, sayang naman ng effort mo pag inayawan ko" and completely walked out of the kubo

Ezikiel is stunned at kalaunan ay ngumiti. He smiled like he never smiled before.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Ezikiel jolted. He looked at his sarroundings and found out that the bus is almost empty. Mistulang ginising sya sa kanyang pag tulog. Surprisingly, it was not Yvette. It was Jashly.

"Where is Yvette?" Ezikiel asked

"Nandoon na po siguro sa baba" nag tatakang sagot ni Jashly

Agad naman silang bumaba ng bus at nakita na naka hintay si Yvette.

"Bakit di mo ko ginising?" Ezikiel furiously asked

Yvette only looked at him seriously and pulled him papunta sa kanilang huling barkong sasakyan papuntang Iloilo. Sumunod naman sa likod nila si Jashly he is confused.

"Teka. Bakit ganun?" Bago paman sila makasakay sa bus ay may gusto na syang sabihin Ezikiel pero na isip nya na mamaya nalang sa barko. Baka doon malalaman nya kung ano ba talaga ang totoong nangyayari kay Sir Ezikiel Quilarto.