KARMAŞA (Aytil)

7.Bolum

Bana kizmisti ve fazlasiyla sinirli duruyordu. Kesin bi ariza cikartacakti. Ama bende kizgindim. Ve yaptigim seyden geri donmeyecektim.

Hala anlamsizca bize bakiyordu. Ne ben ne de mert cevap vermeden oylece yuzune bakiyorduk. Bakislarini hala omzumda olan mertin koluna yoneltti. Bakislarinin degdigi yerleri delip geciyordu adeta...

Birden oldugu yerden seri adimlarla yanimiza ulasti ve merte kafa atti. Ah! Bunlarin olacagini biliyordum. Ama bu yersiz tavrini yuzune vurmak istedigimden bilerek yapmistim herseyi. Mert ayaga kalkacakken yuzune bi tekme daha atti. Bunu gorunce birden ciglik attim. Tilkiyi tutmaya calisiyordum ama o kadar gucluydu ki sarsılan o degil ben oluyordum. "Ayline nasil dokunursun lan! Hangi elinle dokundun ulan ha bununla mi? Kiriyim mi elini it!" diye bagiriyordu. Mertin surati kanlar icindeydi. Oldurecekti resmen cocugu.

Bi kere daha Tilkiyi Mertin ustunden cekmek icin harekete gectim. Ama Tilkinin gozu o kadar cok donmustu ki beni birden tek koluyla yere firlatti. Evet resmen yere firlatti.

Yere dusmenin verdigi aciyla inledim. Kolumu hissetmiyordum resmen. Tilki bagirmamin ardindan donup bana bakti ve Mertin ustunden kalkip hemen yanima geldi. "Aylin iyi misin? Ben birden sinirle ittim. Canin yandi mi?" diyerek ardi ardina soru soruyordu.

Sinirimin bana verdigi yetkiyle onu ittim. Ve bagirmaya basladim "Sen ne yaptigini saniyosun ya? Ne hale getirdin cocugu?" dedim elimle Merti gostererek. Tek hamleyle beni tutup ayagi kaldirdi.

"Sen ne yapiyordun asil o herifin yaninda? Neydi o sacina dokunmalar, yakin yakin oturmalar, elini omzuna koymalar falan?" dedi bagirarak. "Sen kimsin de bana hesap soruyorsun ya kimsin sen? Sana hesap vermek zorunda degilim!" dedim var gucumle bagirarak.

Etraftaki herkes bizi izliyordu. Buna "Cagla" da dahil. "Ne demek kimsin ya? Evet, bana hesap vermek zorundasin" dedi sesini deminkine gore daha alcaltarak. "Ben sana hesap soruyor muyum hic Tilki?" dedim titreyen sesimle. "Hayir ama..." dedi yumusak bi sesle fakat sozunu bitirmesine izin vermeden "O zaman bana neden hesap soruyorsun? Bu hakki nerden buluyosun?" dedim ifadesizce. "Nerden mi buluyorum?" dedi saskin saskin. "İste burdan buluyorum o hakki!" dedi kalbini gostererek. Soyledigi sey karsisinda afallamistim. Tam olarak ne dedigini anlayamadim. Belki de ima ettigi farkli biseydir ve bende yanlis anliyorumdur. Aptal kafam! Sana asik olacak hali yok ya! Uzun sure cevapsiz kaldigimi farkedince tam birsey soyleyecektim ki mudur geldi ve Mertle Tilkiyi odasina goturdu.

Of of ! Yakinda deliricem.

O sirada yanima Cagla geldi. "Goruyo musun Aylin? Tilkinin basi senin yuzunden belaya girdi!" dedi sert bi sekilde. Cagla ne saniyordu kendini? Ne sacmaliyor acaba?  "Neymis benim sucum? Mertle konusmak mi?" dedim tepkimi gostererek. Sonra konusmama devam edip  "Peki sence Tilkinin bu kadar tepki gostermesi de mi benim sucum? Sen bilirsin ya. Ne de olsa sevgilisisin" dedim. Bunu soyleyince Cagla cevap veremedi.

Oda anlam veremezdi cunku Tilkinin bu yaptiklarina.

Sonra uzaktan Tilki ve Mertin geldigini gordum. İlk once Tilkiye gidip ne oldugunu sormam gerekiyordu evet ama ben inadina Mertin yanina gittim.

"Mert iyi misin? Ben gercekten ozur dilerim" dedim yuzumu dusurerek. "Tamam korkma iyiyim ben" dedi ve Tilkiye sert bi bakis atti. Bende Tilkiye baktigimda bana oldurucekmis gibi bakiyordu. Ona aldirmayarak "icerde ne oldu ne dediler?" diye sorumu yonelttim ona. "Bisey olmadi ya mudur bidaha olmasin dedi birde biseyler zirvaladi" dedi sakin bi ses tonuyla.

Tam bisey soyleyecektim ki belimde bir el hissettim. Bu Tilkinin eliydi. "gidiyoruz" dedi belimden tutup beni cekistirerek.  "Birak ya ben hicbiryere gelmiyorum" dedim puruzlenmis sesimle. Birden beni sirtina aldi ve goturmeye basladi. Mert arkamizdan biseyler soyluyordu ama duyamiyordum. Caglayda sinirli sinirli bize bakiyordu.