Yin and Yang

C14

Yin Mae pov

Matapos nang nangyari nung nakaraan ay hindi muna ako lumalabas dahil na rin sa abala ako sa pagaaral ko ng turkish. Actually nabasa ko na ang laman ng maliit na note book na nakuha ni Xian and that shocked me. Eh sinoba naman kasi ang hindi magugulat kapag naki--

Napatigil ako sa pagmumuni muni nang makaapak ako ng rose dito sa tapat ng gate ng school. Yeah im here. Kakababa ko pa lang kasi ng kotse ko dahil may pasok na naman. Tinitigan ko lang yung rose at saka tumingin sa paligid wala namang kahit sinong tao maski yung guard wala rin dito. At saan naman nagpunta yun at sinong tanga naman ang magkakalat ng roses sa gitna ng gate? Like hello meron namang basurahan pwede namang dun na lang nya ilagay. Nang nagpatuloy ako sa paglalakad ay duon ko lang napansin na meron ding nga petals ng rose na nagkalat rito. Imbes na mainis ay nagtaka na lang ako wala rin naman kasing mga tao sa paligid and as far as i know hindi pa naman time. Hindi na lang ako nagisip pa nang kung ano at nagpatuloy na lang ako sa locker room. Binuksan ko anh locker ko at may nakita akong isang rose at isang maliit na sulat.

Kinuha ko iyon at saka binasa.

Music room. Hope you like it. Please come

                                  JX

Yun lang ang nakalagay sa papel. Nilagay ko na lang ang mga libro ko sa locker at saka nagpatuloy sa paglalakad papuntang music room, tulad ng nakasulat sa papel na nanduon. Well if your askin' why im coming? Coz why she/he will do an effort like this if it's not important.

Nandito na ako sa tapat ng pinto ng music room. Huminga ako ng malalim saka sinipa ng malakas ang pinto kaya bigla itong nabuksan at gumawa pa ng malakas ma ingay. Well i don't frearin' care if i break this door. Madilim na music room ang bumungad saakin humakbang ako ng isang beses para makapasok sa loob. Tumigil ako matapos ang isang hakbang tinitigan ko ang buong paligid sobrang dilim dahil may harang ang mga bintana. Humakbang ako ng humakbanh hanggang sa makarating ako sa gitna.

Bigla namang nagsara ang pinto kaya wala nang liwanag na pumapasok sa loob ng music room. I heard some footstep but i do none. I don't know but i can feel my self that i have a trust to the person that put some effort for this............. i don't know

Pagkatapos ng mahaba habang footstep ay may parang telang nalaglag sa kung saan kaya agad akong napatingin roon. Duon pala yun sa mini stage ng music room my nakasulat duon sa white board naka glow in the dark pa yung sulat, so kaya pala kailangan madilim pa.

'Can i court you?'

Yun ang mismong nakasulat sa white board.

"Tsk before i answer your question can you show your self?" I asked in irritated tone.

"Whoa!! Chill!" Saad ng isang tinig. I think it's Lhester?

"Tss chill your face Lhes!" Inis na saad kong muli.

"Dali ko naman nahulaan. Sabi ko kasi sainyo eh madali nya kong mahuhulaan!" Saad nya na tila ba ay may kinakausap. So marami sila.

"So what is this?" I asked.

"Asked the man who planned this" sagot naman ni Lhes.

"Tsk can you turn on the light?" I asked.

"Can i?" Tanong nya sa kung sino.

"Yeah" sagot ng isang tinig na parang pamilyar saakin.

Matapos ng sagot na iyon ay bumukas ang ilaw pero wala na si Lhes o kahit sino. Nakita ko ang ayos ng music roon maraming nagkalat sa sahig na mga petals ng roses at may upuan sa gitna at meron pang roses petals na naka paligid duon na hugis heart. Tsk siriusly

/now playing: True Colors by justin timbelake and anna kendrick/

'You with sad eyes don't be discourage, oh i realized
It's hard to take courage in a world full of people
You can lose sight of it all the darkness inside you can make you feel so small'

Tatalikod na sana ako nang marinig ko ang isang tinig na nagmumula sa likuran ng mini stage kaya muli akong napalingon roon ngunit wala pa ring nagpapakita. Pero pamilyar yung boses na yun.

Tuloy lang pagkanta nya samantalang ako ay parang kinakabahan at hindi rin mapakali hindi ko na rin alam kung magagalit ako o ano.

'And i'll see your true colors shinning through
I'll see your true colors, and that's why i love you!'

The chorus entered at the same time he show his self and that time i want to walk out but when i heard the next word of the song i turn my back and i saw his face his damn serius there.

Nakita ko naman silang lahat na lumabas sa likuran ng mini stage. Sila Lhester, Jason, Justin, Yuan, Girls and lolo. So what now.

'I'll see your true colors shinning through
I'll see your true colors, and that's why i love you
So don't be afraid to let them show
Your true colors, True colors are beautiful, like a rainbow'

Sinabayan na rin nilang kumanta sa Xian. Yeah si Xian nga. Lumapit sya saakin dala ang isang bouqet of rose. Tinanggap ko iyon sa hindi malamang dahilan. Dahil ba sa sayang ang effort nya o......... talagang gusto ko toh? Hindi ko na alam.

Inilahad nya ang kamay nya kaya agad ko na iyong tinanggap and the electricity come to my hand. Dinala nya ako sa upuan at pinaupo ruon.

"Yin Mae Carreon can i court you?" He asked.

Hindi ko alam ang isasagot kaya tumingin ako sa kanila yung girls mga kaibigan ni Xian parang kinikilig lang na ewan kaya kay lolo ako tumingin pero tumango lang ito then kay Yuan he just smile at me and just nod then he pointed his finger to his lips it's a sign for me to smile.

I smile and sigh.

It's just courting right?

"Y-yes?" Utal kong saad na patanong pa.

"If it's not ok for im willing yo wait Yin" saad nya saka ngumiti at tumayo.

"Yes. You can court me" mahina kong saad saka tumayo na rin.

Kaagad naman nya akong yinakap na ikinagulay ko.
Sa buong buhay ko wala pang yumakap saakin bukod kay lolo, Yang, mom i think? And girls and oh Yuan.

I think it's ok. I wish this is a nice decision. I trust him not because he's my twins best friend it's because.............is it because im in love with him

-darkblue13_aln