C7

1 1 0
                                    

Yin Mae pov

Nandito na ko sa tapat ng venue kadarating ko lang kasi at dinaanan ko pa tong apat na toh. Binuksan ko ang pinti at nakitang marami na ring bisita at halos lahat sila ay nagbubulungan.

'Hala sino sila?'

'Hindi kaya isa na sa kanila ang anak ni Mr. Carreon'

'Oo nga yung anak nyang babae na hindi pinapakilala'

'Pero sino kaya sya dyan sa apat na yan'

'Baka yung palangiti na yun o di ba palangiti rin yung isa nyanh anak'

'Hindi naman sila magkamuka eh'

'Ayy oo nga'

"Mae ang OA ng mga bisita ng dad mo"  bulong ni Kimberly.

"Tsk as you said" sagot ko saka naglakad sa table nila Yang.

"Lolo sorry im late sinundo ko lang ang girls baka kasi hindi pa pumunta at nahihiya" bungad ko sa kanila kaya napatingin silang lahat saakin lalo na si Dad.

"Why your here?" Dad asked.

"Coz it's our birthday dad of course she's here" sagot ni Yang.

"Tsk hindi naman yan nagc-celebrate ng birthday bakit nyo pa pinasama rito at isa pa Yang hindi mo ba natatandaan na gangster yan baka mamaya kung sino pang biglang sumulpot rito at manggulo" saad ni Dad.

"Yeah it's long time ago im not a gangster now and if your not trusting me then asked lolo" saad ko.

"You now Mae just go and leave in the party coz i don't have a daughter she's died ling time ago" dad said and that words break my heart. Mas masakit pala kapag narinig mo na mismo sa taong mahal mo yung nga salitang yun.

"Yeah your right DAD i'll live NOW" i sait and walk away and slam the door.

Tumakbo ako kahit hindi ko na alam kung saan ako pupunta tumutulo na rin ang mga luha ko sa mata at ang puso ko na naninikip at medyo nahihirapan na rin akong huminga ng may makabangga ako kaya natumba ako sa lupa kaagad nya naman akong tinulunga.

"Ija ayos ka lang ba?" Tanong ng isang babae na parang pamilyar ang boses. Biglang sumakit ng ulo ko ng iabgat ko ang muka ko para makita sya.

"Are you okay? Why your cyring? Don't cry coz your too pretty to cry" she said. Tinayo nya ako at pinaupo sa bench na nasa tabi lang.

"Why your crying again?" She asked.

"Nothing" i just said but i want to say about this to her i don't know pero ang gaan ng pakiramdam ko sa kanya.

"Just say it" saad nya.

"Mahirap pala kapag nangyari na yung inaasahan mo, iniisip mo pa nga lang masakit na pero kala ko kapag nangyari na yung oras na yun at sabihin nya yung mga salitang yun ay hindi na ko masasaktan pero hindi pala mas masakit pa kesa sa inaasahan" mahaba kong saad.

Yin and YangTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon