Xian pov
On the way na ko papunta sa ospital para kausapin pa sana si Yang pero tumawag na sya kaya dumeretso na lang ako sa paghahanap kay Yin.
"Xian wag ka nang dumaan rito at paki sundan na lang si Yin parang hindi maganda ang kutob ko rito eh"
"Sige ako ng bahala"
"Alam mo naman yung kotse nya at yung plate number nya kaya madali mong makikilala yun sige basta....... hanapin mo sya hindi talaga maganda ang kutob ko ngayon" halatang nagaalala si Yang.
"Akong bahala im going to find her" kahit sa saang lupalop pa ng mundo.
"Thanks bro"
"It's nothing bro anything for my friend geh bye bro" saad ko saka binaba ang telepono.
Hindi ko rin tuloy mapigilang hindi kabahan sa paraan ng pagkakasabi nya never pang naging ganito ka kabado si Yang at may tiwala ako sa instinct nya never pa syang nagkamali sa mga ganitong pagkakataon.
Hindi ko alam kung ilang oras na rin akong nag d-drive kaya para hindi ma bore ay inopen ko ang music para narin mabasana ang kaba ko.
Pero mukang nadagdagan pa iyon ng tumugtod ang thousand years na kinanta nya noon nagkaron sya ng special number sa school.
Hindi ko alam kung anong meron pero nagsimula na namang maalala ko si Yin yung oras na kumakanta sya at yung mga oras na kasama ko sya at........ yung sanadaling panahon na nakita ko sya nakangiti at masaya yung sandaling oras na hindi ko inaakalang matatapos rin.
Hindi ko alam kung anong nangyari sa puso ko pero nagsimula iyong kumabog ng napakalakas ng makita ko ang kotse nya.
Kumabog ang dibdib ko hindi lang dahil sa tuwang nakita na sya kundi dahil na rin sa kaba ko na halos hindi ko na alam ang gagawin.
Nagisip muna ako habang sinusundan sya.
Kung bababa ako at tatawagin sya pwede pa syang mas lumayo at kung malalaman nyang sinusundan ko rin sya ay nalamang sa bilisan nya ang takbo kaya napagdesisyunan kong sindan sya ng mabagal at hindi nya nahahalata.
Ilang minuto ang lumipas hindi ko na alam kyng anong lugar toh.
Masyado ng mataas may mga puno at pagnalaglag ka sa gilid na puno ng mga puno ay baka hindi ka na makabalik pa. Nagsimulang bumagal ang andar ng sasakyan nya na ikinakaba ko ng sobra.
Hindi kaya......................
BOOOOOMMMMMM!!!!!!!
Wala na hindi ko lang man napansin. Bakit? Bakit ngayon pa? H-hindi ko lang man sya nakausap. A-at nanuod lanh ako rito.
Wala akong kwenta.
Yang pov
Umaga na at hindi pa rin mawala ang kaba ko sa dibdib. Nagaalala ko para kay Yin kinakabahan rin at the same time. Hindi pa nagkamali ang instinct ko.
Hindi ko alam kung anong nangyari at mas nadagdagan ang kaba ko kesa kagabi.
Nandito ako sa labas ng kwarto ni Yuan. Sa corridor at nakatulala...... hanggang sa marinig ko ang isang balita na pumukaw sa pansin ko.
BINABASA MO ANG
Yin and Yang
ActionShe's SMART ENOUGH She CAN DEFFEND HER SELF She HAS HER FRIENDS She was A SERIOUS TYPE She was STRONG ENOUGH She was FEARLESS She was ALMOST PERFECT But behind those personality there's a tragic memories, there's a pain, theres a tears. She was...
