Till We Meet Again (GXG - R+18)

PROLOGUE

ATHENA P.O.V

"Ouch"

Nagising ako sa sofa na sa sobrang sakit ng ulo ko .

"sht sinusumpong nanaman ako ng migraine ko"

bahagya akong tumayo para magtimpla ng kape. chineck ko muna yung phone ko ...

i suddenly felt tears and found myself crying again.
its been 2yrs, and today was her 2nd death anniversary.
hanggang ngayon ay alam kong nakakulong parin ako sa memories namin ng kaisa isang babaeng minahal ko.
sa dalawang taon na lumipas ay pilit kong inaayos ang sarili ko at pinipilit na lumaban pa.

paano pa ako mabubuhay kung patay na ang kaluluwa ko  :'(

Flashback **

Childhood bestfriend ko rin si Mich , at simula highschool pa lamang ay mahalnamahal na namin ang isat isa.

Nagmamadali akong pumunta sa hospital para dalawin si mich . hanggat makakaya ko ay araw araw ko syang dinadalaw after school.

Hospital **

"Hon, flowers . pagaling kana please?" i bought your favorite food as well . :)

Mich : "im not hungry"

"Please? Kaila.."

Mich : " I said im not hungry, iwan nyo muna ako pakiusap"

Sobrang bigat sa pakiramdam ,, sobrang hirap makitang nahihirapan yung mahal mo.

Mich was diagnosed with Leukemia. unti unting nawawala yung dating sya na masayahin, masigla at palabiro na minahal ko.

Tita Luz : " Pagpasensyahan mo na sya hija, alam natin na hindi madali ang pinagdadaanan nya"

"Pero tita, hindi nya ba nakikita na nandito ako para sakanya? hirap na hirap na din ako."

Tita luz, tapped my back at sinusubukan akong icomfort lalo na sa mga panahon na parang hindi na ako kailangan ni Mich.

Tita Luz : "mas mabuti sigurong umuwi kana muna, kailangan nya din ng pahinga."

"Sige po tita, tawagan ko nalang po kayo mamaya."

Ringg.. Ring... Ringg...

"Hello, Yes kuya?"

Kuya : "kailangan nating icheck yung properties sa probinsya.
please be home early"

"Okay kuya."

Kuya : "Sige asahan kita ha. bye. ingat"

Pagkauwi ko ay naligo na ako at nagprepare ng matulog dahil maaga pa kami aalis ni kuya. kailangan kasi namin ayusin ang mga naiwan ni lolo.

Lolo passed away a few months ago , sobrang lungkot tapos sumabay pa yung madalas na pagkaka ospital ni  Mich ang saya diba? sunod sunod ang problema. dahilan para hindi ako maka focus sa pag aaral ko.

Ringg... Ringg.. Ringg...

Nagising ako sa tunong ng phone ko, kakauwi ko lang kasi galing probinsya.

Tita Luz : hello?? Hija,. Si Mich..

" Ano pong nanyare tita?, bakit po? ano pong nangyari bakit kayo umiiyak"

Tita Luz : " wala na ang anak ko."

Pinatay ko na agad ang tawag at agad agad akong nag drive papunta sa hospital.

"Tita??.."

nakita kong may doctor na kausap si tita luz ..

Doc : " pasensya na po , ginawa na po namin ang lahat ng makakaya namin para marevive sya peroo.. im really sorry "

Agad agad kong nilapitan ang wala ng buhay na katawan ng girlfriend ko..

" Hindi ba sabi ko , lumaban ka . bakit mo kami iniwan? . diba madami pa tayong gagawin magkasama? "..