37: How it should end

18 0 0
                                    

Ethan








Matapos ang last day ng exam, nag paalam ako 'kila Daniel at Dean na kailangan kong mauna. Today is the day that my sister will be discharged. I'm excited to see her and tell stories to her.

I want to build a new life for the both of us. I want my younger sister to live with bliss and enjoyable life. "Kuya!" Napatigil ako 'nang marinig ko ang matamis na boses na aking nakababatang kapatid. I feel like the old her came back. My sweet little sister is back. "Bakit ka umiiyak?" Napahawak siya sa aking mukha no'n at hindi ko rin namalayan na patuloy 'nang tumutulo ang aking mga luha.


"Masaya ako. Masaya ako na ayos ka na. I promise to protect you. Always" niyakap ko ang aking kapatid dahil sa saya na nararamdaman ko. I'm really happy that the family I only have is now fine.


"It's time for me to protect you kuya."











Wendy










"Good news Miss Wendilyn, you're finally fine. Your body is now healthy. Keep it up okay? I'm really proud of you" napangiti ako 'nang ibigay na ng aking doctor ang mga resulta sa tests. I'm not anorexic anymore.


My father and mother are both happy knowing that my physical and mental health is already doing good. I hope every people who suffers with the same pain will stay strong for the people who loves them. I hope someday, they will find the rainbow they have been seeking for.



I am ready to face the world again. I will stand again with the better version of myself. Hindi ako mapapagod na ipaalam sa lahat how important mental health is.


"We're always here for you my darling. Kasama mo kami sa laban na ito. We will never live your side and we will always guide and support you" my mother told me as she hugged me tight. I looked at my father as I saw him smiled and a tear fell from his eyes.










Dean









"Kamusta ang huling araw ng exam?" Iyan ang bungad saakin ng step mom ko 'nang makauwi ako. I looked at her as the smile on her face fades away and was replaced by a fake smile "sige na, mag pahinga ka na, ipag hahand kita ng makakain mo okay?"



Tatalikod na siya sana 'nang umubo ako ng kaonti kaya muli siyang lumingan at tinignan ko na tila nag tatanong kung mayroon pa akong kailangan. "T-thank you.... mom" lumunok ako no'n at napansin ko ang luhang tumulo sa kaniyang mata kaya agad ko siyang niyakap. Naramdaman ko ang kaniyang pag hagulgol kaya naramdaman ko na rin ang nag babadyang luha na nais bumagsak mula sa aking mga mata.



"Thank you... thank you for finally calling me your mom" sabi niya habang patuloy parin na umiiyak. I finally realized that she have done a lot of good things to me. Wala siyang ibang ginawa kung hindi patunayan ang kaniyang sarili na karapat dapat siyang maging isang ina.


My mom will always have a big part in my heart but it's time to say good bye and move on to the next chapter of my life. I will always love my mom but it's time to bring back the love that my step mother has been giving me since day 1.




"Xander..." napahiwalay ako sa yakap nang marinig ko ang boses ng aking ama kaya agad ko namang pinunasan ang aking luha "I wasn't a good father to you. I'm sorry if I wasn't there when your world collapsed. I'm sorry I wasn't there to make you stronger. Maniwala ka 'man o hindi, I wanted to go to your mom, but I was thinking about the future I will give to you not realizing that I have been holding your neck too tight..."



"Dad.... 'yan lang naman ang hinihintay ko e. Nothing more..." I got a bit shocked when my dad hugged me tight. I didn't realized how much I longed for this hug 'til this day.



"You grew up well. I know you will be able to stand alone and make decisions for yourself. I'll be here to support you son" napapikit ako at doon muli tumulo ang aking luha. Matagal kong hinintay na suportahan ako ng aking ama sa mga bagay na gusto ko and it feels surreal hearing it from him.










Daniel










"Dad, we should hire someone who has a good background when it comes to discipline and teaching right? Dapat bigyan natin ng time na paimbestigahan ng mabuti ang mga employees" sabi ko habang tinitignan ang mga folder ng applicants. We need new teachers that stand with honor and dignity.



Ayoko 'nang maulit ang nangyari. We need to make things right. My future lies here and I won't let GRU fall dahil sa mga ganoong klase ng guro.


"How about we require psychological tests dad? Okay 'din 'yun 'diba?" Tanong ko at tumigin sa aking ama na kasalukuyang nakangiti saakin kaya naman nag taka ako no'n "bakit? 'Di ba possible 'yon dad?" Tanong ko at napailing naman siya sabay tawa ng mahina



"I'm just so proud of you. Mabuti ang mga kaibigan na nakapaligid sayo. I know GRU's future is in good hands" sabi niya kaya naman napangiti ako.


"I will make you proud dad" sabi ko naman kaya tumango siya no'n and I heard him sighsd "may problema ba?" Tanong ko at inabot niya ang picture frame nila ng tito ko hindi ko na nameet dahil bata pa ako no'n 'nang mawala siya.


"Masaya rin siguro siya dahil lumaki ka bilang mabuting tao" I know my dad misses his brother. Tinignan ko rin ang picture no'n nang may mapansin ako,

"Medyo hawig ni tito si Summer dito dad 'no? Gwapings kayo ah 'nung binata" sabi ko pa at sabay kaming tumawa pero agad 'ding pumawi ang kaniyang ngiti


"I think it's time that you should know the truth"










Summer









"Ano anak kamusta ang exam? Anong sabi?" Ramdam ko sa boses ni mama na sobrang kinakabahan siya dahil nag take na ako ng exam sa isa sa mga sikat na schools dito sa Manila.





Lumapit ako kay mama na parang lungkot na lungkot ako pero agad akong ngumiti at pinakita sakaniya na nakakuha ako ng 97.6% sa entrance exam "charan! Pasado mama!" Masaya kong sabi at kitang kita ko ang tuwa sa mukha ni mama at agad akong niyakap




"Ang galing galing talaga ng anak ko! Sobrang proud ako sayo!" Tuwang tuwang sabi ni mama na halos maluha na siya.


"Ano ba 'yan ma! Walang iyakan! Hindi naman board exam ang naipasa ko e" pag bibiro ko para matawa naman ang mama ko



"Sobrang proud ko lang talaga sayo anak" ngumiti ako no'n dahil ramdam na ramdam ko yung isang daang porsyentong suporta ng aking ina saakin "Sobrang saya ko Sammy na ikaw ang anak ko, sana, pasalamatan mo parin na ako ang iyong ina matapos kong sabihin sayo ang totoo."

Endless Game [Doyoung / Sejeong] (COMPLETED)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon