Κεφάλαιο 3ο◆◇

154 10 0
                                    

Τον κοίταζα με απορημένο και έντονο βλέμμα.Είναι καλά το αγόρι; Μα καλά για ποιον ακριβώς λόγο μου χαμογελάει; Επειδή τους κοιτούσα; Ε και τι έγινε; Μάτια έχω και κοιτάω. Κακό είναι; Τοτε το υποσυνείδητο το μου μου πέταξε Ροζαλιν τους κοιτας και κυρίως τον κοιτας εδώ και ώρα. Μα τι λέει; Από την ώρα που μπήκε δεν έχεις πάρει τα μάτια σου από πάνω του.Γιατί όμως; Γιατι είναι πανέμορφος και μήπως σου αρέσει ξαναπέταξε το υποσυνείδητο μου. "Ροζαλίν Αδαμοπούλου;" είπε ξαφνικά η Κυρία Αθήνα καθώς διάβαζε από την κατάσταση το ονοματεπώνυμο μου.Και με έβγαλε από τις σκέψεις μου. Ααα ναι είχα ξεχάσει πως είχαμε σταματήσει στο δικό μου όνοματεπωνυμο πριν μας διακόψει ο Ιωσήφ. Αμεσως γύρισα το πρόσωπο μου προς την μεριά της και την κοίταξα . "Εγώ είμαι" της είπα γρήγορα και κατέβασα το χέρι μου που πριν λίγο είχα προλάβει να σηκώσω. Μερικοι συμμαθητες μου γελουσαν και αυτος μαζι με τον Αγγελο. Στις φιλες μου δεν εδωσα σημασια,γιατι ειχα νευριασει πολυ εκεινη την ωρα. Η κυρια Αθηνα χτυπησε το χέρι της στην έδρα με κοίταξε για λίγο και είπε "Σας παρακαλω καντε ησυχία παιδιά" "Πού ταξιδεύεις κορίτσι μου; Είναι η τρίτη φορά που φωνάζω το όνομά σου.Είσαι καλά; Τοτε της απανταω "Εμ συγγνωμη Κυρια.Αθηνα απλα ξεχαστηκα για λιγο.Δεν θα ξαναγινει και μια χαρα ειμαι.Μην ανησυχειτε. Μετα από αυτο το αβολο και περιεργο για κατα καποιον τροπο συμβαν για εμενα.φωναξε αλλα πεντε τελευταια ονοματυπωνυμα που της είχαν απομείνει στην κατάσταση που κρατούσε στα χέρια της. Καθώς εγώ παλι τον σκεφτόμουν. Ελεος γαμωτο γιατι το κανω αυτο; Αφου ξερω την απαντηση.Αντε παλι τα ιδια.Αυτη την φορα ομως επεξεργαζομουν το πρόσωπο του Ιωσήφ,επειδη μου ειχε κανει μεγαλη εντυπωση . Το προσωπο του ήταν παρά πολύ όμορφο που έμοιαζε σαν ενός ώριμου άνδρα που δεν είχε καμία σχέση με τα αγόρια που είναι στην ηλικία του. (Το διαφορετικό αγόρι που λέγαμε ;) ) Αλλά ας τα πάρουμε από την αρχή.Το πρόσωπο του είχε σχήμα σαν ένα τίγωνο. Τα μαλλιά του ανακατεμένα και μακρία αλλά όχι πολύ ώστε να μπορεί να τα πιάνει ούρα. Μελαχρινός με γαλανά μάτια σαν της θάλασσας. Tα χείλη του κανονικά και τέλεια μύτη. Έχει ύψος 1,76 και υπολογίζω το βάρος του είναι γύρω στα 86 κιλά. Έχει γεροδεμένο και γυμνασμένο σώμα,διότι κάτω από το μαύρο T-shirt του ήταν εμφανείς οι κοιλιακοί του.Ο Άγγελος έχει παρά πολύ γλυκό πρόσωπο και αυτός στο σχήμα του τριγώνου.Τα μαλλιά του στην απόχρωση καστανό σκούρο με τέλειο κούρεμα. Μελί μάτια με κανονικά χείλη και τέλεια μύτη. Αυτός έχει ύψος 1,80 είναι για λίγο πιο ψηλός από τον Ιωσήφ και το βάρος του είναι κόντα στο 80 κιλά. Επίσης, έχει και αυτός γεροδεμένο και γυμνασμένο σώμα και φυσίκα κοιλιακούς. Καθόντουσαν στην τρίτη τελευταία και απόμακρη από την έδρα στήλη θρανίων,γιατί είναι πιο κοντά στην πόρτα. Εγώ πάλι καθόμουν στο τριτο θρανίο στη πρωτη στηλη θρανιων,διότι ήθελα να προσέχω στο μάθημα. Είμαι καλή μαθήτρια και διαβάζω αλλά δεν έχω σκεφτεί ακομή τι ειδικότητα θέλω να ακολουθήσω είμαι ανάμεσα σε δύο. Περιπλανιόμουν σε αυτές μου τις σκέψεις και ήμουν μέσα στον κόσμο μου. Όταν ξαφνικά ένιωσα κάποιον να με τσιμπάει "ουτς" είπα και μόρφασα από τον πόνο,γιατί πόνεσα λίγο. Με είχε τσιμπήσει η Ροδόπη. "Γιατί το έκανες αυτό;" την ρώτησα ενοχλημένη και ταυτόχρονα δήθεν νευριασμένη ."ΓΙΑΤΊ ΕΔΏ ΚΑΙ ΤΌΣΗ ΏΡΑ ΣΟΥ ΜΙΛΆΜΕ ΚΑΙ ΕΣΥ ΜΑΣ ΈΧΕΙΣ ΓΡΆΨΕΙ ΚΑΝΟΝΙΚΌΤΑΤΑ. ΜΠΟΡΕΊΣ ΝΑ ΜΟΥ ΠΕΊΣ ΣΕ ΠΑΡΑΚΑΛΏ ΤΙ ΚΟΙΤΆΣ ΚΑΙ ΣΚΈΦΤΕΣΑΙ ΤΌΣΗ ΏΡΑ;>> Μου απάντησε αγανακτησμένα .Δεν είχε και άδικο. Αφού όλη αυτήν την ώρα τις είχα γράψει κανονικά και ούτε λίγο σημασία δεν τις έδωσα δεν είχα ιδέα για τι πράγμα μιλούσαν... Αλλά εντάξει πως κάνει έτσι; Ούτε η Τριανταφύλλια ούτε η Αναστασια δεν το παίρνουν τόσο κατάκαρδα όπως το παίρνει η Ροδοπη κάθε φορά.Νευριάζει και ξεσπάει πάνω στους άλλους δεν της αρέσει να την γράφουν ενώ μας μιλάει. Ειδικά αν της το κάνω εγώ αυτό. Γίνεται έξαλλη όμως ξέρω τον λόγο για τον οποίο γίνεται έτσι. Είναι επειδή εγώ και αυτή γνωριζόμαστε από πολύ μικρές ,στην πραγματικότητα μαζί μεγαλώσαμε . Με τις άλλες δύο γνωριστήκαμε όταν πήγαμε στο γυμνάσιο. Ηταν πολύ καλά κορίτσια και οι δυο τους. Αμέσως τις συμπαθήσαμε,δεθηκαμε και γίναμε αχώριστες φίλες. Παρ'όλα αυτά δεν μπορούσα να καταλάβω τι συνέβη στον εαυτό μου πριν λίγα λεπτά.Δεν είμαι έτσι εγώ σκέφτηκα για λίγο. Δεν ασχολήθηκα ποτέ με αγόρια και δεν πρόκειται στα σίγουρα να το κάνω τώρα. Δεν μου αρέσουν τα κορίτσια απλώς αληθινοί άντρες που να ξέρουν τι θέλουν στις μέρες μας δεν υπάρχουν.Το ξέρω αυτό και από τα τόσα εξωσχολικα βιβλία που έχω διαβάσει τα πιο πολλά ρομαντικά/εφηβικά,τις ταινίες και τις διάφορες ιστορίες που μου έχουν πει οι φίλες μου. Πως μόλις πάρουν αυτό που θέλουν απο σένα όπως είναι χουφτώματα,φιλιά και sex σε βαριούνται και σε χωρίζουν με αποτέλεσμα εσύ να μένεις σε χλωρό κλαρί.. Όπως λέει και η παροιμία μονή σαν το λεμόνι ΚΑΙ να κλαις την μοίρα σου. Υπάρχουν όμως και άλλες περιπτώσεις άλλες πέφτουν σε κατάθλιψη και άλλες απλά αυτοκτονούν. Έλεος Θεέ μου. Πόσο χαζός πρέπει να είσαι ώστε να βλάψεις τον ίδιο σου τον εαυτό; Έτσι με αυτόν τον χειρότερο τρόπο που θα μπορούσε πότε κανείς να κάνει και να διαλέξει; Αυτή είναι η πικρή αλήθεια και την έχω αποδεκτή .Υπενθύμισα στον εαυτό μου. Τότε πετάχτηκε η Τριανταφύλλια "Χαχαχαχα,έλα τώρα Ροδόπη λες και δεν ξέρεις τι κοιτάει. Έχει φάει κυριολεκτικά τον καινούργιο με τα μάτια της.Ο οποίος παρεμπιπτόντως τις έκλεισε το μάτι και της χαμογέλασε .Τώρα μιλάει με τον Άγγελο ,οι οποίοι κάτι είπαν για την Ροζαλίν μας και αμέσως ο καινούργιος την ξανακοίταξε" τις ειπε. Τι φάση; Ακόμη και στην πλάτη ματιά έχει;;;!!! Πότε άκουσε κάτι τέτοιο;;; Μερικές φορές με τρομαζει αυτό το κορίτσι. Σκέφτομουν εκείνη την ώρα καθώς άκουγα προσεκτικά το τι έλεγε ενώ δεν είχα προσέξει κάτι.....
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Γειά σας κοριτσάκια μου τι κάνετε; Ελπίζω να είστε καλά......Λοιπόν ανέβασα καινούργιο κεφάλαιο πιστεύω θα σας αρέσει....Σας παρακαλώ σχολιάστε και φηφίστε ώστε να μπορέσω να βελτιώσω την ιστορία μου....Ααα και έγιναν κάποιες μικρoαλλαγές στην ιστορία μου. Θα σας παρακαλούσα εάν θέλετε και μπορείτε να ξαναδιαβάσετε τα κεφάλαια.... Αυτά!! Love you μέχρι το επόμενο τα λέμε. Πολλά φιλάκια .... :****

Η μοναξιά ενός κοριτσιού.♡♥Donde viven las historias. Descúbrelo ahora