Η μοναξιά ενός κοριτσιού.♡♥

Κεφάλαιο 4ο◆◇

Ερχόντουσαν σε εμάς(δηλαδή προς το μέρος μας). Εκείνη την στιγμή παθαίνω σόκ δεν περίμενα να κάνουν καμιά τέτοια κίνηση και μένω άναυδη. Τι στο διάολο θα κάνω και πω τώρα; Αρχίζουμε με τα κορίτσια να κοιταζόμαστε μεταξύ μας και μόλις πάω να ανοίξω το στόμα μου,για να μιλήσω φτάνουν.Fuck ακριβώς εκείνη την στιγμή ούτε επίτηδες να το έκαναν. Ανακτώ την αυτοκυριαρχία μου και κλείνω το στόμα μου. Τότε ακούω να μου λέει ο Ιωσήφ
-Ωραίος διάλογος οι ματιές.Έχεις και ωραία μάτια! ;)
Εμμμ ομγ τι λέει το άτομο μου ήρθε ακριβώς εκείνη την ώρα που τα έλεγε να του σπάσω το κεφάλι. Ούτε καν με ξέρει δεν γίνεται να λέει τέτοια πράγματα.Ποιός νομίζει ότι είναι;! Είναι τέρμα ψώνιο! -_- Αλλά δεν θα του κάνω την χάρη να δει πως είμαι νευριασμένη κσι τότε μου έρχεται κάτι καλό ως απάντηση,οπότε του λέω
-Συγγνώμη αγόρι μου αλλά δεν σε ξέρω,οπότε όπως ήρθες μπορείς σε παρακαλώ να φύγεις; Γιατί έχουμε και δουλειές. Αντέ μπταβό σαν καλό παιδί που είσαι. :) Εντιμεταξυ έχει μείνει και με κοιτάει περίεργα.
-Καλά μην δαγκώνεις κοπελιά ένα κοπλιμέντο κάναμε δεν είναι κακό ξέρεις. Μπορείς απλά να είσαι λίγο πιο χαλαρή και cool. Μου απαντάει και γυρίζει φεύγει χωρίς να πει κάτι άλλο και εγώ σαν χαζή να τον κοιτάω να φεύγει, χωρίς να κάνω κάτι........
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Γεια σας κορίτσια τι κάνετε; Το ξέρω πως είμαι απαράδεκτη, επειδή δεν ανέβαζα κεφάλαια και σας ζητάω συγγνώμη, αλλά είχε γίνε κάτι και δεν μπορούσα. Επειδή αυτό μου βγήκε μικρό το επόμενο θα είναι μεγαλύτερο το υπόσχομαι! :-P Τα λέμε στο επόμενο. Πολλα φιλάκια. :***