SERNİS / NEDEN GİTTİN ?

27

( Ünlem işareti koyulan yerler bağırarak söylenmiştir. )

Barış'ın suratından ne hissettiğini anlamamıştım. Sevinmiş miydi ? Yoksa kızmış mıydı ?

BARIŞ: Ne ? Hamile misin ? Yani bizim  2. çocuğumuz mu oluyor ? Niye daha önce söylemedin bana ? Oğlum kardeşin oluyor. Baba oluyorum ben.

NİSA: Barış...

BARIŞ: Efendim karıcım ?

NİSA: Barış mantıklı düşünür müsün ? Nasıl senin çocuğun olabilir?

Sesim titriyordu ve gözlerim dolmuştu. Sadece yere bakıyordum. Barış'ın yüzüne bakacak hâlim yoktu.

BARIŞ: Bir dakika. Nisa ! Kimin çocuğu bu !

Onun da sesi titriyordu. Ağlayacak gibiydi.

NİSA: Barış... Açıklamama izin ver lütfen. Bak her şeyi açıklayabilirim.

BARIŞ: Neyi açıklayacaksın ! Beni kimle aldattığını mı ? Nasıl yalan söylediğini mi ? Açıkla hadi dinliyorum açıkla !

NİSA: Barış bak. Mecburdum. Ölecekti mecburdum.

BARIŞ: Açık konuş Nisa ! Kim ölecekti! Yine yalan demi ! Yine yalan !

NİSA: Yalan değil. Yemin ederim yalan değil.

İkimiz de ağlıyorduk. Evden bağırış ve ağlama sesleri çıkıyordu sadece.

BARIŞ: Kim ölecekti peki ! Söyle kim ölecekti !

NİSA: S- sercan... Kanser ve ölmek üzere. Tedavi görmesi lazım... Ama bunu bir şart ile kabul edecekti. Ben bir insanı kendi ellerim ile ölüme sürükleyemem. Ben yapamam bunu ! Olmaz !

BARIŞ: Ben nasıl anlayamadım ! Ben nasıl anlayamadım !

Sinirle arkasını döndü eline geçen ne varsa hepsini fırlattı. Bütün her yer cam olmuştu. Eli kanıyordu. Siniri bir süre sonra geçmişti. Dizlerinin üstüne çöktü. Kanayan elleri ile yüzünü kapattı. Oğlumu bırakıp onun yanına gittim. Eğildim ve elimi sırtına koydum.

NİSA: Barış... Bak Ege korkuyor. Lütfen...

BARIŞ: Beni hiçbir zaman sevmedin demi Nisa ? Hiçbir zaman... Sen hep onu sevdin. Ama ben gözlerimin önün de olanları fark edemedim.

NİSA: Barış bu sadece çocuk için olan bir evlilikti. Benden sana âşık olmamı beklemen hataydı. Bak... boşanalım. İkimiz için de en iyi olan tercih bu.

Barış birkaç saniye yüzüme baktı. Konuşmaya başladı.

BARIŞ: Peki... Ama bir şartım var. Kabul edersen boşanmayı kabul ederim.

NİSA: Şartın ne ?

BARIŞ: Ege benimle yaşıyacak. Onu istediğin zaman görebilirsin. Ama benim yanım da benim evim de yaşaması daha doğru olur. Kabul edersen boşanırız.

NİSA: Oğlumu benden alıcak mısın yani ?

BARIŞ: Nisa benim de çocuğum o. Senden daha iyi bakıyorum ben ona ! Hem senden aldığım falan yok. İstediğin her dakika gelip görebilirsin.  Ayırca ben çocuğumun o adam ile yaşamasını istemiyorum.

Oğluma baktım. Bunu yapmak zorundaydım.

NİSA: Tamam kabul ediyorum. Ama... Eğer sen de biri ile sevgili olursan oğlumu alırım haberin olsun.

BARIŞ: Beni kendin ile karıştırma Nisa. Önceliğim her zaman oğlum. O büyümeden asla biri ile beraber olmam. Asla...

Gece 2: 45