Zawgyi
ဝါက်င့္က်င့္စာအိတ္ေလးကို အက်ႌအတြင္းအိတ္ထဲကဆြဲအထုတ္မွာပဲ ရဟတ္ယာဥ္သံေတြၾကားလာရတယ္။
"ရိေပၚ ေရ လာၿပီကြ လာၿပီ"
စာအိတ္ကိုရင္ဘတ္ထဲအျမန္ျပန္ထည့္လို႔ခံတပ္ထဲဝမ္းလ်ားထိုးလွဲခ်ၿပီးအကာအကြယ္ယူလိုက္တယ္။
"ေလေၾကာင္းကပစ္လို႔ၿပီးတာနဲ႔ ဒုဗိုလ္ဝမ္တို႔အဖြဲ႕ ငါနဲ႔အေရွ႕ဘက္ကို တက္ၾကမယ္ "
ေဘးနားေရာက္လာတဲ့တပ္မႉးဆီကအမိန္႔သံအဆံုး ေသနတ္ကို တင္းတင္းကိုင္လို႔အသင့္ျပင္ထားလိုက္တယ္။
"ေဟာက္ရႊမ္း မင္းကိုငါ ကာေပးထားမယ္ ငါ့အေနာက္မွာပဲေန"
"-ီးမလို႔ေနရမွာလား"
"ေစာက္ေၾကာမရွည္နဲ႔ငါတို႔ဘက္ကလူနည္းနည္းပဲရွိေတာ့တာ"
"ပါးစပ္ပိတ္ေတာ့ ဝမ္ရိေပၚ"
"ဝမ္ေဟာက္ရႊမ္း! ငါ မင္းအထက္လူႀကီးေနာ္ ဒါငါ့အမိန္႔ပဲ!"
"စကားမမ်ားၾကနဲ႔ေတာ့ ငါတို႔အကုန္ေသခ်င္လဲေသမွာ"
ပစ္ခတ္သံေတြၿငိမ္သြားအၿပီးမွာ တပ္မႉးဆီက အခ်က္ျပသံနဲ႔အတူ ရိေပၚအေရွ႕ဆံုးကေျပးထြက္လိုက္တယ္။
"ဝမ္ရိေပၚ မင္း အတင့္မရဲနဲ႔!"
ေဟာက္ရႊမ္းထက္အရင္ေရွ႕ေရာက္ေနမွျဖစ္မယ္။ ေဟာက္ရႊမ္းျပန္အလာကိုေစာင့္ေနတဲ့က်ိရန္ရွိတယ္ ။
စိတ္ထဲကအဆက္မျပတ္ေတြးေနရင္း ရန္သူ႔စခန္းနားကပ္လာေလေလ အနားကျဖတ္သြားတဲ့က်ည္ဆန္ေတြပိုစိပ္လာေလေလ။
လြယ္ထားတဲ့ေသနတ္ကေန က်ည္ခြံေတြတေျဖာေျဖာက်ေနတယ္။ အဆက္မျပတ္ပစ္ရင္းေျပးရင္းနဲ႔ ေပါင္ရင္းနားကပူခနဲျဖစ္ၿပီးလဲက်သြားရတယ္။
"ရိေပၚ! မင္း အနားအရမ္းကပ္ေနၿပီ!"
ေဟာက္ရႊမ္းလွမ္းေအာ္တာကိုမၾကားဟန္ျပဳၿပီး ခါးမွာခ်ိတ္ထားတဲ့လက္ပစ္ဗံုးကို ပင္ျဖဳတ္ၿပီး အားကုန္လွမ္းပစ္လိုက္အၿပီးမွာက်ည္ဆန္ေတြသူ႔ကိုယ္ထဲေဖာက္ဝင္လာတာကို ပူခနဲ ပူခနဲခံစားလိုက္ရတယ္။
"ရိေပၚ ေတာင့္ထား စစ္ကူေတြေရာက္လာေနၿပီ"
ေဟာက္ရႊမ္းက ရိေပၚကိုယ္ေပၚေမွာက္လ်က္ကာထားၿပီး အဆက္မျပတ္လွမ္းပစ္ေနတယ္။
YOU ARE READING
The last letter
Fanfictionက်ေနာ္ကေတာ့ အခ်စ္ဆိုတာ သတၱိရွိျခင္းတစ္မ်ိဳးလို႔ပဲထင္ပါတယ္။ ဘယ္ေန႔ေသမယ္မွန္းမသိတဲ့ဘဝႀကီးမွာ ခ်စ္လြန္းလို႔ လက္လႊတ္လိုက္ပါတယ္ဆိုတာေတြကို သေဘာမက်တဲ့သူေပါ့။ က်ေနာ္နဲ႔သေဘာထားတူတယ္ဆိုရင္ The Last Letter fic ေလးကေနႀကိဳဆိုပါတယ္။ ကျနော်ကတော့ အချစ်ဆိုတာ သတ္...
