"Kadir bu silah sesi de ne?"
"Sen odadan dışarıya çıkmak. Ben hemen döneceğim." Deyip alnıma dudaklarını bastırdı. Her ne kadar gitmesini istmesemde gitmek zorundaydı. Hızlıca qapidan çıkıp asağı indi. Aynanın önüne geçmiştim. Ama kahretsin ki hiç bir şey göremiyordum. Ya ona bir şey olsaydı diye aklımdan geçirirken duramayıp terasa gidip olanları görmek istedim.YAZARDAN:
Kadir hızlı adımlarla avlunun qapisina doğru koştu. Kim cüret ede bilirdi ki onun konağına ateş etmeye. Babası ağabeyleri de endişeyle avluya toplanmıştı. Kadir qapinin açılmasını emr edip dışarı çıkacakken Yasir kapıdan içeri girdi.
"O Kadir ağam seni ne görmek ne hoş"
"Lan sen kimsin ki benim konağıma ateş ediyorsun" diyip üzerine yürümüştü ki Yasir konuştu
"Sakin ol Kadir ağa. Sadece geldiyimi haber edeyim dedim. Hem bir hal hatrini sorayım dedim Bozbeylerin."
"Sanane lan. Neye geldin söyle derdini defolup git evimden. Bir daha seni buralarda görmeyeyim"
"Uzatma Yasir. Derdin ne de cek git." Diye konuştu Berzan ağa.
Yasir tam konuşacaken terasta onları izleyen kıza takıldı gözü. Bu Kadir'in karisi olmalıydı diye geçirdi içinden. Çünkü onu ilk kez görüyordu. Bunu firsat bilip hemen konuştu.
" Hayırlı olsun demeye geldim ağam. Evlenmişsin. Varmı öyle ağabeyimin kanı kurumadan düğün yapmak?"
Kadir Yasirin yukarı baktığını anladığında bakışlarını hemen oraya çevirdi. Karisinin onlari izlediğini gördüğünde beynine kan sıçradı. Bu herif az önce karisini izliyordu. Asu Kadir'in onu gördüğünü görünce hemen içeri girdi. Biliyordu Kadir' böyle şeyleri sevmezdi. O yüzden o bir şey demeden kendi geçmişti. Kadir hemen Yasirin yakasından tutup öfkeyle tısladı.
"Bir daha gözlerin karima bakarsa and olsun onları oyar avucuna bırakırım. Ağzını topla defol git." Diyip savurdu onu
"Sakin ol Ağa. Ben buraya hakkım olani almaya geldim. Siz bizden can aldınız. Ya KANA KAN YA CANA CAN. Aldığınızı geri veremecegine gore ya bu evden biri ya ölü yada diri çıkacak.
"Lan sen tehtitmi ediyorsun? Kardeşin olmeyi hak etti. Sen kimsin ki bu evden birini çıkarasın."
Asu deli olmak üzereydi. Asagidan sesler geliyordu ama bilmiyordu ne olduğunu. Hemen mutfağa indi. Herkes orda olmalıydı. İceri geçip telaşla oturanlara baktı.
"Yenge nolacak? Bu adamda kim? Neden geldiki gece gece?" Diye sordu Dilana
"Kız tanimiyormusun? Bu Yasir. Yasir Bolbey. Kardeşini töreden sepep öldürdüler. Töreyde bilirsin. Ya evlilik olacak ya da."
"Ya da ne?" Diyerek konuştum . Nazgul hemen lafa karıştı.
"Sanki bilmiyorsun burayi. Ne olacak kan akacak. Kahr olasica töre yüzünden kaç can gitti. Tam her şey güzel olacak dedik. Gene başladı." Haklıydı burda böyleydi peki nolacakti şimdi."Yasir akşam akşam bir olay çıkarma bas git." Diye Hazar konuştu.
"Olay çoktan çıktı Hazar ağa. Ben deyecegimi dedim. Ya bir BOZBEY BOLBEYLE evlenecek yada kan akacak!!"
"Ne vakit evin küçüğü töreye karışır oldu Yasir? Sen kimsin ki baban dura dura kapıma gelip bana hesap sorarsın. Töreyi duydun. Büyükler konuşacak bir karar verecekler. Uzatmadan de get." Diye Hamit ağa konuştu. Oğlu Kadir ağa olduktan sonra pek karışmazdı. Ama bu üsten geçilecek bir konu değildi. Töreyi en iyi o bilirdi. Ya canınıdan bir parça verecekti toprağa yada canlı canlı gomecekti.
"Şimdi gidiyorum. Ama geri geleceğim. Ve sizde bu yaptığınızın bedelini ödeyeceksiniz. Ya bacınız Diyarı vereceksiniz yada birinizin kanı akacak. Ama elbet bu intikam akacak"
Kardeşinin adını ağzına aldığını duyan Kadir kendini tutamayıp Yasirin yüzüne yumruğunu geçirdi. Hiss etdiği öfke o kadar fazlaydı ki kendi tutamasa buraciktq oldurecekti onu. Hemen ofkeyle tislayip
"Lan sen kimsin lan bacimin adını agzina alıyorsun. Kimsin lan." Berzan Kadir'in duracağını anlayıp Yasirin üzerinden almaya çalıştı.
"Tamam Kadir sakin ol. Dur"
"Ne dur ya ne dur görmüyorsun."
Onlar tartışırken Yasir Kadir'e silahını doğrulttu. Aslında vurmak gibi bir niyeti yoktu. Sadece Kadir'in sabrını zorlamaktı maksadi. Cunki onun derdi kardeşinin intikamını almak deyildi. Onun derdi Mardin'in ağası olmuş Kadir'i yere vurmaktı. Bunuda nasil yapacağını bulmuştu. En zayıf noktasından vuracaktı. Ve buna zaman lazımdı.
Yasirin silah çıkardığını görünce Hamit ağa hariç bütün BOZBEY erkekleri silahını Yasira doğrulttu.
"Kadir ağa hiç oldumu böyle. Ben sakince konuşup akraba olalım diyorum. Sen bana vuruyorsun. Oldumu hele bu? Olsun sorun değil"
"Ulan it. Silah doğrultunca kendini erkek mi sanarsin?"
"Yasir şansını fazla zorlama. Burdan bir Bolbeyin cesesdi daha çıkmasın." Diye konuştu Kaan ağa
"Bırak ağabey. Kendi kaşınıyor bu Bolbey iti." Cevapladi Hazar.
Hamit ağa dayanamıyordu artık. Bu töre yüzünden yeterince canı yanmıştı. Artik dahada yanmasına razi gelemezdi. Kendini toplayıp konuştu.
"Yeter ulan yeter. Kendinize saygınız yoktur. Bari büyüğünüze saygınız olsun. Ne yaparsınız. Kariniz çocuğunuzun gozu onunde . Yasir indir silahını. Cek git evine . Yarin babanla töreyle bu konuyu konuşacağız."
"Benim haneme girip bana silah doğrultup beni tehtit eder üstüne üstük bacimin adını ağzına alırsın. Kafana sıkmıyorsam babama dua et. Defol git . Erkeksen tek görüş lan. Anamın bacımın karimin yanında bana artislik yapma."