Thrown In Heaven

2

Lyrus

Nagsuot na ako ng helmet ko. Hindi ko man lang natapos 'yung pagrereview ko dahil kay Jan na todo tanong sa kapag hindi ako nakapagdecide ay pwede sa badminton na lang nila ako.

Napabuga ako ng hangin nang makita ko si Benj sa 'di kalayuan. Mukhang may hinahanap. Hindi naman kami magkaaway nito kahit parehas kaming barumbado.

"Bro!" I said.

He looked at me and crumpled his forehead. "What?" Tanong nito. Ipinasok pa ang dalawang kamay sa magkabilang bulsa.

"What are you lookin' there?" I asked.

"I'm looking for my car keys," sabi nito.

I removed my helmet and go straight to him. "Ano bang kulay niyon?" Tanong ko pa habang nakatingin sa mga damo.

"Black,"

I shrugged. Sa dilim ng paligid. "It's already dark, pa'no natin mahahanap iyon?" Aniko at wala na akong nagawa kundi ang kuhanin ang phone ko sa bulsa at buksan ang flashlight. Sana makatulong.

"Ow, that's a help," anito.

"Why don't you use your phone instead?" I asked.

"I left it in the car," he simply said that make me shrugged again.

"Goods," sabi ko na lang. Wala na akong magawa kundi ang gamitin na lang ang phone ko. Nilibot ko iyon sa damuhan pero wala talaga akong makita.

Hanggang sa may pumasok sa isip ko.

"In the first place, pa'no ka nauwi sa paghahanap niyon?" Tanong ko.

"H'wag mo nang ipaalala, masakit," sabi naman nito.

Kumunot ang noo ko. "What's the connection of my question to your answer?"

"Me and my girlfriend had a fight,"

Pumalatak ako. "I mean, kung bakit nga nauwi ka sa paghahanap sa car keys mo?"

"Hindi ko s'ya mahahatid ngayon pauwi dahil nga sa biglaang pagtawag ni mom sa Tagaytay, tapos nagalit kesyo mas uunahin ko pa iyon kaysa sa kanya. Then, sa gitna ng pagtatalo namin ay nakuha niya ang car keys sa belt ko at hinagis iyon." He said then make a fake smile.

"You know, you can fake anything, but your eyes can't do the same as your smile." I said while looking for his car keys.

"Transparent pala ako?"

"I don't think so," I simply replied then get the keys between rocks and dried branches.

"I got it," kalmanteng sabi ko at itinaas ang nakita kong car keys.

"YOU GOT IT!!!!!" Sigaw niya at talagang tinakbo niya pa ang kinaroroonan ko.

Napayakap s'ya sa'kin. Bagay na nagpatigil sa tuwa niya at mismo sa'kin. Dang it! I've never been hugged by someone.

Humiwalay s'ya at tumikhim. "Thanks for helping. Libre kita bukas," anito at tinapik ang balikat ko.

"You don't have to treat me," sabi ko naman.

"Why? You helped me," anito at lumakad papalayo sa'kin. Lumingon pa ito. "Isa pa, I insist," at tuluyan na s'yang nagpunta sa sasakyan niyang katabi lang ng motor ko.

Well, hindi na lang ako magpapakita sa kanya bukas para hindi niya ako malibre.

He beeped his car when he passed me. I just waved my hands and grabbed my helmet. Ako naman ang uuwi ngayon.

It's a tiring day unlike the other day. Gawa siguro ito ng mga tinamo kong sugat.

I just threw my bag at my couch and straight to bathroom when I arrived at my condo. I'm taking halfbath when my phone rang.