Wanted: Boyfriend. (MyungZy Fanfic)

Chapter 8

Chapter 8:

Hilie's PoV.

Nakasakay ako ngayon sa kotse ni Unggo--Jobin. Pupunta kami ngayon sa Mall, Remember?

"Jobin." Tawag ko sa kanya.

"Diba sabi ko sa'yo. Don't call me Jobin. Wala kang karapatan na tawagin akong ganun. "

"Tss. Sungit. Pero, bakit ayaw mong tawagin kitang Jobin?"Tanong ko.

"Pag sinabi ko ba sa'yo. Di mo na ako tatawaging Jobin?" Tanong nya.

"Uhm.. It depends." Sagot ko.

"Dahil yun ang tawag sa'kin ng Mama ko." Sabi nya. Halatang nalulungkot sya.

"Bakit naman. Asan ba ang mommy mo?" Syempre. Malay mo nasa ibang bansa kaya nalulungkot sya.

"She Died." Sagot nya. Napaubo naman ako.

"Sorry." Sabi ko.

"No. It's okay. Kelangan ko rin tong ilabas eh. When i am 14. She is always busy on her duties. Meron kasi kaming orphanage. Sya ang nag take-over nun. Nag-iisa akong anak. Wala akong kalaro palagi. Kaya lagi akong nasa bahay ng kabarkada ko. One time, hindi ako nakauwi dahil may bagyo. Inabot ako ng bagyo sa bahay ng kabarkada ko. Hindi ko alam na hinahanap pala ako ni Mama. Akala ko naman wala silang pakialam sakin. Then there, naaksidente si Mama. Nalaman ko lang yun nang makauwi ako galing sa kabarkada ko. Dahil dun, anlaki ng galit sa'kin ng Papa ko. Tuwing umuuwi ako sa bahay namin. Susuntukin nya ako palagi. Masakit pero, kailangan kong tanggapin. Ako naman kasi yung may kasalanan. Kung hindi ako nagpunta sa bahay ng kaibigan ko. Edi baka ngayon, nandito pa sya. Baka nakakasama ko pa sya."

Naaawa ako sa kanya. Siguro kung ako ang nasa katayuan nya, baka nagpakamatay na lang ako. Umiiyak na sya.

Di ko alam kung anong gagawin ko. First time na nakakita ako ng lalaki na umiiyak.

"u-uy. Wag ka nang umiyak. Hindi mo kasalanan ang nangyari. Walang may kasalanan. Siguro naman naiintindihan ng Mama mo ang nangyari. Kung nasan man sya, ayaw nyang umiiyak ka." Sabi ko.

"Sana nga." Ngumiti sya.

Ngayon, naiintindihan ko na kung bakit ganun ang pagtrato nya sakin.

Di ko alam na nasa parking lot na pala kami ng mall. Binuksan nya yung pinto sa tapat ko. Bumaba naman ako.

May gentleman side din naman pala tong lalaking to eh.

"San tayo pupunta?" Tanong ko.

"Papunta na tayo sa mall."

"Wag kang pilosopo. San sa mall tayo pupunta? Yan ah. Buo na." Tumawa lang sya.

"Kain muna tayo." Sabi nya.

Sa fastfood chain na lang kami kumain. Umorder na sya. Ako naman yung naghanap ng mauupuan. Dun ako sa dulo nakahanap ng upuan. Andami pa namang lalaki. Tss. Umupo na lang ako tas nagcellphone.

"Hi miss, pwede bang makuha ang number mo?" Tanong ng isang lalaki. Tss. Ang pangit naman.

"10" Sagot ko.

"Niloloko mo ba ako?"

"You're asking for my number so Practically, NO." Sabi ko. Totoo naman diba?

Hinawakan nya ako sa braso ng mahigpit. Takte, ang sakit. Pupula yun for sure.

"Ano ba?! Nasasaktan ako." Reklamo ko.

"Makikita mo kung sino ang niloloko mo!" Oh No! Galit na po sya. Asan ka na ba Jobin?

Natanaw ko naman sya palapit sakin. Bakas ang galit sa mukha nya. Pagkalapit nya, Sinuntok naman nya kaagad yung lalaki.

"FVCK!? SINO KA BA?"Galit na tanong nung pangit.

"BOYFRIEND NYA!" sabi nya.

---------------------

Short! ;(

#WBHisProb