Just like you (L.T) დასრულებულია

პატარა სიხარული

*აგრძელებს ლუი*
პოლიციის განყოფილებაში ვზივარ, ხელებზე ხელბორკილებით,ამ დროს კი შერიფი პეინი შემოდის.
- ლუი,- ოხვრით ჯდება ჩემს წინ,- როგოც კი მითხრეს,რომ შენ იყავი გამოვქანდი,- გამეცინა.
- აბაა..- ელოდა, როდის ავუხსნიდი საიდან მქონდა პისტოლეტი.
- ვიყიდე,- წარბი ამიწია.
- იყიდე?
- დიახ.
- შენახვის ორდერი გაქვს?- თავი დავუქნიე.
- კარგი სად არის?
- ჩემს სახლში.
- კარგი, მაგას მოგვიანებით შევამოწმებ,- ახლა ის მითხარი, შენი შეყვარებულის ჩანთაში, როგორ აღმოჩნდა.
- გაცნობიდან ერთ თვეში მას ვაჩუქე.
- ლუი, ხვდები მაინც, როგორ გადარჩით ან შენ, ან ის გოგო?
ნუ ჯერ უნდა შევამოწმოთ, ორდერი და მერე ვნახოთ შენ რა ბედი გელის,- მასზე ჩამეცინა.
- კარგი, შერიფო, ერთი კითხვა მაქვს,- ხელით მანიშნა, მეკითხა მისთვის,- იმ ნაბიჭვარს რას უზამთ ემის გაუპატიურება რომ სცადა და სახეში დაჭრა?
- მაგ ნაბიჭვარ, როდესაც გამოწერენ საავადმყოფოდან, ციხეში ვუკრავთ თავს,- ცალყბად ჩავიცინე.
- შეიძლება შენც მასთან ერთად იყო.
- ხოდა ძალიანაც კარგი,დედას მოვუტყნავ, რაც ჩემს გოგოს გაუკეთა,იმის გამო.
- დღეს აქ დარჩები, მეკიდევ წავალ და შენს სახლს გავჩხრეკ,- თავი დავუქნიე შერიფ პეინს,როდესაც საკანში გადამიყვანეს, დაცვას ტვინი შევუჭამე დამარეკინე მეთქი.
- კაი, რა ძმაო, დამარეკინე.ვიცი, ერთი ზარის უფლება მაქვს,- ამოიხვნეშა თავისი ტელეფონი მომიგდო და ცოტა მოშორებით წავიდა.ეგრევე ლიამს დავურეკე.
- ლიამ, შე სირო,- როდესაც მიპასუხა ჩავყვირე.
- რა გინდა, ლუი?- ხვნეშით მიპასუხა.
- ბიჭო, მამაშენი ნახევარსაათში ჩემს სახლში იქნება,ხოდა სასწრაფოდ მიდი და ჩემი ოთახიდან მოსაწევი გააქრე, თორემ ორივეს დაგვენძრევა,- ჩურჩულით ვუთხარი.
- და რატომ ჩურჩულებ, სად ხარ..
- შენი აზრით?
- კაი, კაი, წავალ.

*აგრძელებს ემი*
საავადმყოფოში ვეგდე, როდესაც ტარამ ჩემი ამბავი შეიტყო ეგრევე წამოვიდა.
- ქალო, ძალიან გტკივა?- უარის თავი გავაქნიე.
- დედაშენი გიჟს ჰგავს,-
- ლუი, დაიჭირეს..
- ვიცი, ლიამი შემხვდა და მითხრა, მან წამომიყვანა აქ,- თქვა თუ არა პალატაში ვიღაც შემოვიდა.
- პატარავ, როგორ ხარ?- გავიგონე ლიამის ხმა,მხრები ავიჩეჩე.
- ლუის ხვალ გამოუშვებენ.
- მართლა?
- ჰო.
- და რაღაზე წაიყვანეს?
- აუ, რავიცი,იარაღზე აინტერესებდათ საიდან ჰქონდა და,- ამოვოხვნრშე და ცოტა გულზე მომეშვა.
* სამი წლის შემდეგ*
სამი წელი გავიდა, მას შემდეგ, რაც მე და ლუი ერთად ვართ.
ამ ბოლო დროს ძალიან ცუდად ვგრძნობ თავს, არ ვიცი რატომ,ლუის არაფერს ვეუბნები,ა არ მინდა ინერვიულოს.ისიც ეყოფა ჩემი სახის დანახვა რომ უწევს ყოველ დღე.
ჩემს საშინელ შრამს ვერ ვეგუები, თმებს ვიფარებ ხოლმე ზედ.
უეცრად ტელეფონმა ატეხა ბზუილი,რომ დავხედე ლუი იყო.
- ელე, ამაღამ კლუბში მივდივართ ყველა და მოემზადე,- მითხა და მალევე გათიშა.წამოვდექი, შხაპი მივიღე, თმები დავისწორე, სახეზე მაკიაჟი გავიკეთე,რომ ცოტა ნაიარევი დამეფარა, თმითაც ცოტა დავფარე.ტანზე ჩავიცვი და ლუის დავურეკე, მზად ვარ მეთქი.
*ორი საათის შემდეგ*
როდესაც მე და ლუი მაგრად დავთვერით,ბარზე ავბობღდით და ცეკვა დავიწყეთ.ლუიმ ქურთუკი გაიხადა და სადღაც მოისროლა, ხალხი გამხიარულდა და მათაც დაიწყეს ცეკვა.მალევე  მომიახლოვდა და ყურში ჩამჩურჩულა.
- წამოდი, საპირფარეშოში,- ჩავიცინე და ბარიდან ჩავხტი.როდესაც საპირფარეშოში შევედით, კედელზე ამაკრო და მთელი ძალით კოცნა დამიწყო,სწრაფად გადამაძრო მაისური,მეკიდევ სახეზე ჩამოვიფხატე თმა,
როდესაც ლუიმ ეს შენიშნა,თმა ყურს უკან გადამიწია და ლოყაზე მაკოცა.
- ნუ მემალები,მე ხომ მიყვარხარ..- გამეღიმა,მოიწია და ტუჩებზე მაკოცა,  მის ქამარს დავეჯაჯგურე და შევუხსენი, გამაძრო და უკან მოისროლა, ვიგრძენი,როგორ  შემოასრიალა პენისი ჩემში,რაზეც წამოვიკივლე.
- ჯანდაბა..-  ჩაიცინა და ძლიერი ბიძგებით დაიწყო მოძრაობა.ლუის ხვნეშა მესმოდა, თან კისერზე კანს მწოვდა.ხმამაღლა ვკვნესოდი, აქ შემომსვლელი მაინც არავინ იყო.ლუიმ როცა ააჩქარა ბიძგები, კარებმა ჭრაჭუნი დაიწყო.
- მიდი,ლუი..- წამოვიკივლე.ცალი ხელი მკერდზე მომიჭირა მთელი ძალით,რის გამოც სახე მოვჭმუხნე. რამოდენიმე ბიძგის შემდეგ,ქ ორივემ გავათავეთ.ეგრევე ადაბლა ჩამომსვა და მკერდი დამისველა,ენით მიწვალებდა მეკიდევ ისევ ვკვნესოდი.
როდესაც შარვალი უნდა ამეღო მივხვდი,რომ რაღაც საშინელებაში ჩავარდა,რამის ვაღებინე.
- ლუი..ჩემი შარვალი მკვდარია,- ჩაიცინა და მითხრა,რომ მანქანაში ჩემი შორტები ეგდო და  მალე მომიტანდა. როცა გავიდა, ვიღაც გოგო შემოვიდა, ერთ-ერთ კაბინაში შევიდა,უკან გამოსულმა ტირილი დაიწყო.
- ჰეი, კარგად ხარ?
- არა, არ ვარ,- ორსულობის ტესტი მანახა.
- ოუ..- ამოვილაპარაკე,ამ დროს ლუიც შემოვიდა, შარვალი გამოვართვი.
- მადლობა, ახლა გადი,- იქიდან გავაგდე.სანამ შორტს ამოვიცვამდი, გოგოს შევხედე.
- რაღაც მინდა გკითხო,- გამოხედა ეგრევე.
- კიდევ გაქვს ტესტი?- თავი დამიქნია.
- გინდა?
- ჰო..- თავი მოვიქექე.ჩანთიდან ამოიღო და მომაწოდა.კაბინაში შევედი და ყუთზე არსებულ ინსტრუქციას მივყევი,ორი წუთი რომ გავიდა ტესტს დავხედე, თუმცა მაინც ვერ მივხვდი,რა ამბავი იყ,შორტი ამოვიცვი და გავედი.
- ეს უარყოფას ნიშნავს ხო?- ვკითხე გოგონას მან კიდევ ამოიხვნეშა.
- არა, სავარელო, შენც ფეხმძიმედ ხარ,- ხელიდან გამივარდა ტესტი.
- ჯანდაბა,- ამოვიგმინე.
- ჩემმა შეყვარებულმა რომ გამიგოს, აბორტს გამაკეთებინებს..ამიტომაც ვტირი,- გამომხედა აცრემლიანებულმა.
- ხოდა,იცი რა ქენი? დაახვევინე, ეგეთი შეყვარებული არ გჭირდება,- ვუთხარი, ძირიდან ორსულობის ტესტი ავიღე და იქიდან გამოვედი,ეგრევე ლუი მოვძებნე.
- ლუი, შენთან საქმე მაქვს,- ხელი აიქნია, მაცადეო.
- მნიშვნელოვანია,- შემომხედა და მანიშნა გარეთ გავსულიყავით.
- რაიყო,პატარავ,რა მოღუშული ხარ?- ლოყაზე მომისვა ხელი.
- ვწუხვარ..- ხელში ტესტი დავაკავებინე.
- ეს რა არის?
- ორსულობის ტესტი,- გაკვირვებულმა შემომხედა.
- მერე? რატომ წუხარ?- ჩაიცინა.
- ლუი,ორსულად ვარ..
- მე მეგონა რამე ისეთი უნდა გეთქვა, გამიხეთქე გული..
- არ ბრაზობ?
- რა შტერი ხარ,როგორ უნდა ვბრაზობდე არ მესმის,- მოიწია და მაკოცა.
- ეე, გოგოა თუ ბიჭი?-
- არ ვიცი, მეც ახლახანს გავიგე.
- წეღან გვქონდა სექსი და ასე მალე დაფეხმძიმდი?
- არა, ლუი. ეს ერთი თვე სულ თაბრუს ხვევები მქონდა, მაგრამ არ ვაქცევდი ყურადღება,- გაოგნებულმა გამომხედა.
- რატომ არ მითხარი?- მხრები ავიჩეჩე.
- ხოდა ხვალვე გავასინჯოთ ექიმს პატარა, თორემ დღეს იმდენი ალკოჰოლი მიიღო..- ჩაიცინა ლუიმ,მეც გამეცინა და ეგრევე პირში ვიტაკე თითები.ამოვაღებინე ალკოჰოლი,რაც კი დავლიე.
- ვაუ,- სიცილით დაიძახა.
- კაი, წავიდეთ მაშინ სახლში, აგრილდა და არ გაცივდე,- თავისი ქურთუკი მომაფარა.მანქანაში,რომ ჩავსხედით გადმოიხარა და მუცელზე დამადო თავი.
- იმედია ბიჭი ხარ,- ზედ მაკოცა, გამეცინა და ლუის ჩავეხუტე.
- მიყვარხარ..
- მეც, ჩემო სიხარულო,- თქვა და თავზე მაკოცა, ცალი ხელი კი მუცელზე დამადო.
The End

_________________________________________
კიდევ ერთი ფიკი დავასრულე ვათპადზე.
ძალიან ბედნიერი ვარ!
საოცრება ხალხი ხართ, ძალიან მიყვარხართ და დიდი მადლობა იმისათვის, რომ კითხულობდით.🥺🥰
თითოეული თქვენი ვოუთი და კომენტარი, ჩემი სტიმულია, რომ უფრო უკეთესი დავწერო!💫😇