ALMOST PERFECT

7 1 0
                                    

Almost Perfect

I was 14 years old that time when i fell inlove with that Guy. He's handsome, snob, and smart.

He's a guitarist in our School band. He's a great guitarist ... i don't know what and how the hell happen when he courted me. I think that was one week when i finally answered him and said 'yes'

I saw happiness in his eyes and i think i've got that happiness in my eyes too. 

Lagi kaming magkatext kahit may klase kami.

Him: Baby! :*

Ako: Yes? :P

Him: Ang Gannddaa mo! :* :*

Ako: baka..

Him: Oo nga! :*

Mga ganyang text ba. Bigla na lang ako mapapangiti at bigla na lang sisikuin nung katabi ko na kaibigan ko.

"Para kang tanga... Ganyan ba tama ng math sayo at nababaliw kana?" sabi ng kaibigan ko. Oo, math ang subject namin at hindi ako nababaliw dahil kinikilig ako.

alam mo 'yon yung napapangiting kana lang sa mga little things na ginagawa niya. kahit hindi bongga basta may effort. Nag-eeffort siyang magtago ng phone at makipagtext sa akin kahit may klase at may teacher sa harapan.

Him: Miss mo na ako? kasi ako miss na kita baby! :( :'( :*

Ako: Ang clingy mo! Haha ilang minutes pa lang tayo hindi nagkikita tas miss agad pero kahit ganun mahal pa din kita sobra!

Him: Ang cheesy mo naman! Haha talaga po? Hm baby ikaw lang po kasi minahal ko ng ganito.

Nasa canteen ako ng mabasa ko 'yon at nakita ko siyang kausap yung dati niyang nililigawan kaya nainis ako at hindi ko siya nireplayan kahit nagkasalubong kami sa hallway i didn't bother to look at him at kahit harangin niya ako gumagawa ako ng paraan para makalayo sa kanya. I was so pissed. Napaparanoid ako na baka pinagtitripan niya ako. Ganun naman diba pag inlove? napaparanoid.

"Baby... Is there something wrong?" pangalawang day na 'tong iniiwasan ko siya. Ang hina pumick up ng mga boys ano? well ganon talaga. Girls have different minds.

"Ask yourself Aisle." yes aisle ang pangalan niya.

"Baby naman eh. Anong aisle?" parang iiyak na siya. What? siya pa 'tong may karapatan na umiyak.

"Shut up aisle. I have to go, gagawa pa ako ng thesis ko."

Aalis na dapat ako ng hilain niya ako papasok sa room na katabi namin. It was dark there but the light outside the window enlighten us.

Kinorner niya ako sa gilid. "Baby.... Please... Tell me whats wrong.."

"Stop calling me that. I want to break up with you!" Nanlaki ang mga mata niya sa sinabi ko.

"No... baby please no..." sabi niya at lumuhod sa harapan ko. Niyakap niya ang bewang ko. "Baby don't leave me please."

"Ewan ko sayo! Bitawan mo ako. I hate you!" Ewan ko kung anong nangyayari sa akin at nagkakaganito ako pero bigla na lang akong sumabog eh kaya wala akong magagawa.

"Baby... No please... I love you" He's crying and i feel guilty. Huminga ako ng malalim. I give up. Lumuhod ako at niyakap siya.

"I'm sorry." sabi ko at hinalikan siya sa lips. Smack lang. "Naparanoid lang ako. Nakita ko kasi kayong naguusap ni Lina."

"Baby..." iniangat niya yung ulo ko na nakayuko. "Always remember that i'm only for you and your only for me."

"Pero hindi ko mapipigilang maging possesive at paranoid."

"It's okay. Be possesive if you want, Because i'm possesive too.I won't give up on you and i won't leave you naman. Just please stay with me. Kapag nga may nagsasabi sa akin na 'aisle may babae oh!' either na walang kibo or sasabihin ko na lang na 'Sayo na lang yan pre. meron na ako eh.' wala nang talab sa akin ibang girls dyan! you're the only one for me. I love you so much by!. You're mine and I'm yours." sabi niya at hinalikan ako.

That was a deep passionate kiss. Right after that mas naging understanding pa kami sa isa't isa. Naging mas close at naging mas love pa namin ang isa't isa.

It's almost perfect. Nagplano na din kami for our future. Yung mga magiging name ng mga anak namin and even yung design ng house na gusto namin.

But... everything must come to an end.

Right after we graduated from highschool... We found out that Aisle has leukemia. Stage 2. Nasa lahi kasi nila 'yun. My world crashed when i received that news, My heart cracked, and my body wants to break into pieces.

"Baby..." sabi niya ng makitang umiiyak nanaman ako. He's handsome even though he loose all his hair. His still have those spark in his eyes. The one that got my heart skip. "Don't cry ... Mas nasasaktan at nahihirapan ako. Don't be afraid. i'll always be by your side."

"I love you baby..."

"I love you too." sabi niya sabay abot ng cellphone niya sa akin. "Keep that a'right? find another man that will love you and protect you just like what i did."

"Are you leaving me now?"

"I have to by... I'll be your guardian angel now."

"You can't. Please."

"I can't handle it anymore baby... the password is 2814. I love you..." then he closed his eyes. I love you too baby.

05/28/14 is our monthsary.

May mga tao talagang kailangan mawala, dumaan lang 'to sa buhay natin para turuan tayo ng leksyon.

Short StoriesTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon