2

14 0 0
                                    

Doğa: Yemek yaptım diyince bile bu tepkiyi vermiyorsun . "İşte düşün benim için o kadar mide bulandırıcılar " dedim gülerek. "Ama merak etme sana yemek yapmayı öğretmeden ölmiycem en azından yumurta kırmayı" 

Doğa: Oo tabi büyük şef İlim Nefes o güzide yemek sanatı yeteneğini bana aşılıyacak , dedi dalga geçerek. " En azından zehirlenmiyorsun sus" diyerek karnına vurup odaya doğru geçtim. Gülerek arkamdan ilerledi.

"Annemler ne zaman gelicekler" dedim koltuğa yayılırken . "Senin geliceğini biliyor olsalardı gitmezlerdi bile ama yarın sabaha ya da akşama burda olurlar" dedi göz kırparak. " Geliceğimi söylemedin dimi " dedim muzipçe bakarken. "Söyleseydimde bugünden pabucum dama atılsaydı dimi hadi bizimkileri geçtim zaten bak yemek bile yapmadan gittiler..." Güldüm . " ... bir de senden mi uzak kalsaydım kıskancım ben kardeşim önce benim önce benle vakit geçiriceksin " dedi kolumdan kendine doğru çekip kolunu omzuma atarak . 

İlim: Pis bencil , dedim gözlerimi kısıp sonra gülerek. Doğa: Ben ilgi açıyım hatta birazda gerçek açım . Kolunu omzumdan çekip  " Ben mutfağa bir bakıyım sende film bul bir tane " diyip göz kırpıp mutfağa ilerledim. Oturma odasının kapısında çıkınca hemen solda olan mutfağa girip şöyle bir göz gezdirdim  düzen hemen hemen aynıydı ufak ayrıntılar hariç değişmemişti zaten gideli çokta olmamıştı . Hemen ısınması için ısıtıcıya su koyup düğmesine bastım. Dolabı açıp bulduğum malzemelerle ufak çapta bir salata yapıp ısıtıcıyı kapatıp , hazır paket erişteleri açıp sıcak suyu ekleyip hazırladıktan sonra yanlarına içecek birşeylerde alıp tepsiye koydum. 'Burayı özlemiştim , yani özlemişim bazen ne hissettiğimi bilmiyor gibi oluyordum ama burada olunca insan farkediyorki bazı şeyleri özlüyor ; Doğa ile atışmalarımızı birbirimize gıcıklık yapmayı didişmeyi , anlaşmayı , uğraşmayı  sanırım  fazlasıyla özlemişim.' 'İçimdeki his böyle hissettiriyor , onunla uğraşmaya ilgilenmeye alışmışım yaşamsal bir faaliyetim gibi bunu hiç böyle düşünmemiştim ama aylardır görüşmeyip yanına gelince sanırım bunun farkına vardım . Kokusunu bile özlemişim kütüğün. ' 'Küçükken yanımda olan içimdeki boşluğa sokulup doldurabilen tek kişiydi yanında ağladığım gözyaşlarımı silmesine izin verdiğim tek kişi , her ne kadar yetimhanede kalsamda aynı okulda olmamız büyük bir şanstı her fırsatta birlikte birşeyler yapardık . Babam annemin sancısı geldiğinde  onu hastaneye götürürken ailemi kaybetmiş olsamda bu ev içinde hep benim için bir aile barındırdı . Ufak kardeşim son anda çabalarla annemin bedennden çıkarılmış olsada bir iki gün dayanabildi sadece ve onu bir kere camın ardından gördükten sonra nefes almayı bıraktı. Yetimhaneye yerleştirilmemin ardından her fırsatta  okul çıkışları erken çıktığımız saatlerde törenlerin olduğu günlerde kaçıp kaçıp hep Doğa ile buraya gelirdik Aysu Sultan'a hep anne dedim Ekrem Amca ile birlikte hep üstüme titrediler dile getirmeselerde annemle babamın yakın arkadaşlarıydılar . Hemde Aysu Sultan süt annemdi .' 'Ekrem Amca hep arkadaşım gibi oldu ona hiç baba demedim o bana hep haylaz bir arkadaşımmış gibi davrandı , gizlice birşeyler alır yemek yapar. Doğa'ya yada Aysu sultana hediye alacağı ya da süpriz yapıcağımız zaman aramızda sır olarak kalır fısıltılar dönerdi evin içinde okey oynayıp film izler dışarı çıkar gezerdik. Beni gizlice dükkanlara götürür eşyalar kıyafetler alır sonra onları yetimhaneye getirir bütün arkdşlarıma dağıtırdı acı tatlı güzel günlerim vardı'  'Beni hiç Doğa'dan ayrı tutmamışlardı Doğa ile zaten öz kardeş gibiydik birbirimize sataşırdık ama hep birbirimizi kollardık , 18 'ime basmamı beklememişlerdi ilk başta biraz yalnız kalmak istediğim ve evrak işlerimin uzamasından ötürü bir süre yetimhanede kalsamda 1,5 yıl sonra beni evlerine almışlardı evlat edinilmiştim süt annem tarafından Aysu Sultan ilk başta ya birileri beni alırsa diye korkmuştu ama öyle birşey olmadı Doğa ile birlikte kardeş kardeş yaşamamız zor olmadı hatta daha bile güzel oldu biz zaten süt kardeştik birde resmi evrakta kardeş olarak kaydedilince senin tapun benim üzerime kardeşimi kimseyle paylaşmam diye dalga geçiyordu gerçi halada çocukluğunu üzerinden attığını söyleyemeyiz' anılarım gözümde canlandı . Doğa'nın " Komedi filmi buldum! " diyen sesiyle düşüncelerden sıyrılırken geliyorum diyerek tepsiyi alıp içeri geçtim.

"Hangi filmi izliyoruz?"  D:"Vizontele"diyip güldü. İ: "Vay nostalji yapıyoruz" diye gülerek tepsiyi orta sehpaya koyup yere minderleri attım. 

Filmi takıp yanıma oturdu. "Ton balıklı salata ve erişte hımm başarılı " gülüp izlemeye devam ettik bir yandan birşeyler atıştırarak konuşuyor neler yaptığımızdan bahsediyorduk genel huyumuz yanyanayken hep konuşurduk sıkıcı olsak bile konu saçma sapan olsa bile oturup saatlerce sessiz kaldığımız yoktu. Müzik dinlerken telefonda başka biriyle konuşurken dahi konuşurduk . Saçmalamakta ruh ikizi olduğumuz söylenebilirdi."Şiştim üstüme bir ağırlık çöktü televizyonu gömdüklerinde ne hissettiğini anladım şuan" diyip güldü öyle diyince esneyip omzuna yattım. "Oh üstüme bir öküz oturdu sanki" Gözlerimi kısıp "Yastıklar ne zamandan beri konuşmaya başladı" dedim. 

Doğa: Ha bide nesne sıfatına bürüdü beni , o yastık seni ısırırsa görürsün,dedi gıdıklayarak.

İlim: Yok sanmıyorum , dedim gülerek "Ama kuş tüyünden sanırım huylandım"

"Kalk hadi ben şunları makineye koyıyım sende eşyalarını dolaba yerleştir uyuyalım yoruldum ben"

Tam ağzımı açıcakken "Evet horlıycam sen misin benim gibi bir yastığı aylarca başka yastıklarla aldatan sabaha kadar katlanıcaksın , yürü odaya" diyip tepsiyi alıp muftağa geçtikten sonra odaya gidip birkaç eşyamı yerleştirip pijamalarımı giydim zaten eşyalarımın çoğu burdaydı o yüzden çok bir şey getirmemiştim. Yatağa girip yorganı üstüme çektim en son bu odada uyuduğumda Doğa'yla birlikte sabaha kadar korku filmi izleyip uyuyakalmıştık . O doğumdaki iki ikizden hayatta kalanıydı ikizi olan erkek bebek ölü doğmuştu aslında ikimizinde kaybettiği bir kardeş vardı ama biz birbirimizi bulmuştuk o yüzden hep birbirimizdeki eksiklikleri boşulkları doldurduk pembeye aşık süslü alışverişe düşkün vb. bir kız olmayışımda işe yaramıştı arkadaşlarımızla iyi vakit geçirirdik o yüzden arkadaşlarımız arasında uçurum gibi farklar yoktu hatta çoğu arkadaşımız ortaktı, birlikte yaptıklarımızı aklıma getirerek tebessüm ettim eğlendiğimiz zamanları ve gözlerim kendini uykuya bıraktı.


Kaybetmek Hayatın İçinde VarHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin