Zilin çalması ile yavaşça yerimden kalkıp kapıyı açtım, peşimden gelen ayak sesleri ve karşımda içinde ışığın parladığı gözlerin bulunduğu yüzler gülümsememi suratıma yaydı içime yayılan o tatlı his gibi.
Aysu sultanın "kızım" diyerek içten sarılmasıyla aynı anda hem şaşkınlık hem sevinçle Ekrem amca'nın "İlim ?" diyişiyle daha çok gülümseyip ikisine de cevaben "hoş geldiniz" dedim. Annemin ayrılması ile Ekrem amcayada sarılıp bir şey sormalarına fırsat bırakmadan"hadi gençler içeriye buraya kapıda üşütesiniz diye gelmedim üstünüz ince" diyerek içeri alıp salona geçtim.
Annem nasıl özlediyse bir ton sorusunu endişesini döktü ortaya "kuzum benim" diyip öptü arada . Özlediği merak ettiği endişeleri uzağa bırakmak istemediği o kadar belli oluyordu ki, her sorduğuna cevap verdim anlattım Ekrem amca da beni özlemişti konuşmak her zamanki gibi muhabbet etmeyi o da istiyordu ama annemin devam eden konuşmalarının yanı sıra bir de kendi konuşup bir şeyler sorarak beni sıkboğaz etmek istemiyor gülümsiyerek annemi izliyor arada annemin söylediklerine gülmemek için kendini tutuyordu ve Allah yardımcın olsun dercesine bakışlar atıyordu.
En sonunda annemin"zayıflamışsın sen kendine iyi bakmadın mı sen..." "evde yemek yoktu dün ne yediniz ? " demesine karşılık Doğa dayanamayıp kolumdan tutup koltukta kendine çekip kolunun altına alıp "giderken oğlum ne yer deme gelince kızım ne yedi diye dert yan yok sana kız benim kardeşim o biz doyurduk birbirimizi zaten bana bir o bakıyor " demesi ile annemde gülmeye başladı "Aslında bunu söylememem gerek ama itiraf ediyorum biz seni sokakta bulduk , yani babanın bu kadar yakışıklı bir oğlunun olmasının başka bir açıklaması olamaz " diyerek dalga geçmesine hepimiz güldük ve Doğa karşı koltukta anneme bakıp "öyle mi?" diyen ekrem amcanın ardından sağına dönüp "Yalnız babamın hakkını yedirmem Aysu sultan o beni senin kadar satmıyor" diyerek yanağından makas alması ile hep birlikte güldük.
...
Aysu sultan her zaman ki gibi döktürmüştü yardım etmiştim ve çok güzel bir sofra kurmuştuk. Ekrem amca ile biraz muhabbet edip gülüşmüştük. İçerden maç izlediklerini belli eden sesler geliyordu . "Mutfağa" diye seslenmemin ardından ben ekmeği masaya koyarken birlikte konuşarak içeri girdiler. "mis gibi kokuyor " diyen ekrem amcanın yanına oturup hep birlikte yemeğe başladık.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kaybetmek Hayatın İçinde Var
RastgeleSabahın ışığı değil yatağın içinde dönüp dururken yorganın yüzümden sıyrılışıyla açtım göz kapaklarımı , yanımda duran varlığın tepesinden yorganı çekip sarıldım kardeş kokusunu özlemiştim. Ufak çapta bir esnemeyle sulanan gözlerimi yastığıma bastır...
