3. BÖLÜM TAŞINMA

151 3 6
                                    

(HATIRLATMA)

Arkamdan Adaaa Ada diye bağıran babamın sesini takmadım bile. Evimizi seviyordum oysaki yeni taşınmıştık babamın işi yüzünden sürekli taşınmak istemiyordum Hep yeni okul yeni arkadaşlar yeni ev düzeni hyrr olamaz !!

...........

Kapıyı kilitleyerek yatağıma oturdum.Çalan telefonumun sesiyle irkildim, Ezgi arıyordu ona nasıl söyliyecektim o benim okulda en ykn arkdşm :( telefonu duymuyormuşum gibi cevap vermedim. Ve kendimi yatağa attım. Tekrar telefonun sesii!! bu sefer alarm :( okula geç kalıyordm. Kendim gitmeliydim

-1 SAAT SONRA-

Sınıfımı bilmiyordum önümden geçerek  elinde çay bardağı olan bir nöbetçiyi durdurdum. İdarenin odasını sordum ve bana parmağıyla işaret edip gitti. Koridor boyunca maketlere ve kupalara baktım merdiven kenarındaki odaya girdim. Sınıfımı öğrendim 9/A ama hala yerini bilmiyordum. Yanıma bir kız geldi ve formalı olmadığım için sordu:

-Bu okuldan mısın ?

-Evt  yeni gldm 9/A dayım yeri neresi?

-Aynı sınıfatyz gel bak şurası 

-İsmin nedir?

-Eylül peki ya senin ?

-Ada !!

Bir süre muhabbet ettikten sonra zil sesi ile kalbimin atışı hızlanıyordu. Sınıfa girdik dersin ne olduğunu sordum Coğrafya !! çok severdim hoca içeri girerken bana baktı ve tahtanın önüne çağırdı yavaş adımlarla hocanın yanına gittim bana 'kendini tanıt' dedi. 'Benim adım Ada..........' Ders sonuna doğru arkadan gelen seslerden rahatsız olup kafamı çevirdim. Bir çocuk bana göz kırpıp hafif bir gülücük attı. Telaşla önüme döndüm Eylül bana noluyo dermiş gibi baktı sessiz kalmayı tercih ettim zil sesiyle eve gitme keyfini çıkarırken bir yandan da okuldan çıkıyordum. Omzuma gelen eli hissettim ve sakince arkama döndüm bu bu bana göz kırpan öküz!!     Adını söyledi 'Eren' sormadımki dedim sert bakışlarımla ve arkamı dönüp gittim. Sitenin önünde yaşlı bayan elif teyzeyi gördüm.Bana annemin bürayı taşıdıklarını evde olmadıklarını söyledi. Bnde eve giderek rahat birşeyler giyidm televizyonun karşısında oturarak bugün olanları,yeni hayatımı,düşünüyordum. Bir süre sonra elektirikler gitti ve elime kaptığım telefonun fenerini açtım  ardından ayağıma geçirdiğim babetlerle sitenin bahçesine indim Yüksek sesle gelen motora baktım ve yine o yine bir dürtmeyle kendime geldim annem ve gerii kafamı çevirdiğimde orada  uçan bir toz bile yoktu!! neyse eve çıkıyorduk ki annem elindeki poşetleri elime tutuşturdu ve siteye yanaşan arabanın camından baktı annemin en yakın arkadaşı Deniz teyze biz taşınınca o gelicek bizim eve annem bana dönerek 'eşyaları taşımama yardım edermisin'dedi odama çıkıp annemin verdiği kolileri doldurmaya başladım sadece 1 gün kalmıştı yeni evimize :O  Odamdan 3 koli cıkmıştı. Yatağımda oturup kolileri bantlıyordum bi an titireştim telefonum çalıyorr !! (Ezgi ARIYOR) ne kadar kaçabilirdim ki nasılsa öğrenecekti...Efendim dedim ezginin titreşen sesi içimi burktu heyecanla noldu nolduuu? diye sordum hıçkırarak ağlama sesi anlaşılmıyodu

-sii,iiz y,oksa tataşınnıyo-musunuz :O :(

-nerdesin sen

-kapı-pınnın öön-ünde

-ne? tm cnm

Söylemem gerekiyo derken erken konuşmuşum öğrenmişşş annaağm koşarark aşağıya indim Ezginin kolilere onlardan sanki bir hınç alıyormuş gibi bakıyordu omuzlarından tutup 'herzaman görüşücez' dedim Oysaki Ezginin ağzından çıkan bunlar oldu: 14 yılllık do-oodtum dan ayrılıyo-rum aradaki mesafe çok uzak nereye taşınacağınızı biliyorum. O-kuldan da gidiyorsu-n ayrılııyoruzz !! Ne diyebilirdim ki haklıydı. Biz o kadar yakındık ki ben ağzıma atardım o yutardı yediğiz içtiğimiz günlerimiz saatlerimiz ayrı gitmezdi ama oysaki şimdii :O                                                                                 

BAŞ BELASIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin