BÖLÜM 3: KARANLIK

14 3 0
                                    

Arkadaşlarıma bunun bir şaka mı olduğunu sordum, hayır dediler. Şuan çok korkuyordum her yer karanlıktı ve camdan gördüğüm o şeyin evindeydik. Neyse ki arkadaşlarımın telefonundan etrafı aydınlatabiliyorduk. Arkadaşlarım ışığı üst kata çıkan merdivenlere doğru tuttu ve merdivenlerin yanındaki duvarlarda kandan çizilmiş üst katı gösteren oklar vardı. Başka bir şansımız yoktu, yukarı çıktık.

Yerde bir odaya doğru giden kanlı ayak izleri vardı. Arkadaşlarım hala bunu bize yapılan bir şaka sanıyorlardı ve odaya girdiler. İçerde başı eğik birisi ayakta dikiliyordu. Arkadaşlarım tam onun yanına gidecekken:
"Koş!!!"
Kelimesini duyduğumuz an çıkış kapısının oraya gelmiştik o şey bize daha da yaklaşıyordu, bize dokunacak kadar yakındı. Tam öleceğimi  sandığım sırada o 'şey' yok oldu ve çıkış kapısı açıldı. Biz de hemen oradan çıktık.

Eve gittim ve yatağa uzandım uyuyakalmışım, bir kabusla uyandım o 'şey' rüyalarıma girip duruyordu.

                                                                              YARIN

Okulda arkadaşlarımla buluştum, onlara dün gece uyuyup uyumadıklarını sordum onlar da kabuslardan uyuyamamışlar.
Bir an acaba bu 'şey' rüyalarımızı kontrol edebilir mi diye düşündüm, yoksa hepimiz o 'şey'i görmezdik. Arkadaşlarla konuşup tekrar o eve gitmeye karar verdik. Ali yanına bir tane beyzbol sopası, Kemal ise bir fener almıştı.

Tekrar o eve gitmiştik, arkadaşlarıma:
"Emin misiniz?" diye sordum. Onlar da evet dediler.

ÜRKÜTÜCÜ EVHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin