Kendinden yaşça büyük olan bu adam ona bakarken,Lavinia kendini daha küçük ve çelimsiz hissediyordu.Adam Lavinia'nın yüzüne bakarak;
-Küçük,senin burda ne işin var?
Lavinia yutkundu.Bir an içinden acaba dediğini anlamıyor gibi turist gibi mi davransam diye düşündü.
-Bilmiyorum,kayboldum sanırım.
-Ailen nerede?
-Ailem yok.
Bunu derken aklı bir an şuan annesinin ne yaptığını düşündü.Çok üzülmüştür hatta belki yatakta bile yatıyor,ateşler içinde gözyaşlarını döküyor olabilirdi.Adam,
-İstersen gel buralarda yemek bulamazsın,acıkmışsındır dedi.
Lavinia biraz ürkekçe adamın yolunu takip etmeye başladı.Küçük çatılı,gecekondu evlerine benzer bir evdi burası.Dıştan çok yıpranmış gibi gözükse de evin camlarından bakıldığında oldukça temiz ve ferah görünüyordu bu ev.
Lavinia eve adımlarını attığı ilk vakit gözü kanepenin yanındaki ip yumaklarına takıldı.Mutlaka burada bu adamdan başka biri yaşıyordu.Kadın eşyaları,eşarplar,örülmüş battaniyeler ve evde hakim olan bir ihtiyar kokusu.Çok geçmeden içeri yaşlı ama bir o kadar da tatlı,al yanaklı,ihtiyar bir kadın çıktı.Önce adama ardından Lavinia'ya bakıp gülümsedi.
Kafasını adama doğru döndürüp
-Hayırdır oğlum bu küçük kız kimdir?
-Anne,kaybolmuş kızcağız kimsesi de yokmuş,dayanamadım eve getirdim dedi.Lavinia ahcup bir şekilde halıya değen beyaz çoraplarına bakıyor ve kafasını ordan asla çevirmiyordu.Kadın buruşmuş elini nazikçe kızın yanağına dokundu.
-Maşallah,pek de güzelsin.Nasıl olur da ailen olmaz şaşırıyorum.Olsun,benim hiç kızım olmamıştı.Kızım olursun sende artık deyip nazikçe güldü.
Lavinia onun bu pamuk kalbine çabucak ısınmış ve başını nazikçe sallamıştı.
Akşamına güzel bir çorba,enfes bir ziyafet çekmişti.Yaşlı kadın her şeyden yedirmeye,içirmeye ve hiçbir şeyden mahrum kalmasını istemiyordu bu güzel kızın.Yemekten sonra kendi odasının yanına bir yatak daha koyup yeni çarşaflar,nevresimler geçirdi.
Lavinia içeride oturuyor ara ara yanındaki bu adama bakıyor,evi inceliyor ve biraz da kendini suçlu hissediyordu.İçeriden kadının sesini duyunca odaya doğru ilerlemeye başladı.
-Güzel kızım,burada uyuacaksın artık.Sana temiz kıyafetler de vereceğim.Güzelce soyunup,yıkanıp,uyu olur mu?
-Olur teyzecim
Teyze lafını duyduktan sonra kadın,biraz da gülerek ona baktı
-Sevda kızım Sevda.Adım Sevda dedi.
Lavinia cümlesini düzelterek
-Peki Sevda teyzecim dedi.
Kadın ona ismini söylemesini istediğinde Lavinia duraksadı.Bir şey demek istemiyor,artık yeni yaşantısında o eski ismini kullanmak istemiyordu.Kadın da bu durumu anlayacak oldu ki hemen lafa girişti
-Lavinia kızım,bundan sonra adın Lavinia olsun senin.
Lavinia gülümsedi,güzelce yıkanıp yeni yatağına kıvrıldı.İçinde bir huzur vardı fakat buna ağır basacak pişmanlık duygusu da vardı.Artık yeni ismiyle,yeni hayatına daha güzel başlayacağını diledi.Mavi geceye doğru kollarını uzattı.Ve güzelce uykusuna daldı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Mavi Gece
Short StoryLavinia denen kızın hem psikolojik çatışmasını hem de dünyayı,kendisini tanımaya başladığı küçük kısa bir roman.