Muay Thai×taekook |ASKIDA| |DÜZENLENİYOR|

4 "Gevşek Herif"

myfamilyistaekook al pezevenk sana ithâfen yazdım.

**
Hayatın acımasız bir yer olduğunu söylerler ama bunu söyleyen kişiler neden acımasız olduğunu bilmezler.Çünkü onlar hayatı acımasız hale getiren asıl nedenin kendileri olduğunu kabul edemezler.

Aslında hayat acımasız değil.Yaşamak oldukça kolay ve güzel.Her bir nefes oldukça değerli ve özel.Hayatı yaşanılmaz yapan insanlar yüzünden çoğu kişi mutsuz ve ümitsiz hisseder.

Intihar bile edebiliyorlarken onun ölümüne sebep olan insanlar çıkıp suçunu kabul etmez.Sonuçta o kendisini öldürdü onlar hiçbir şey yapmadı.Aslı böyle değil ama.Insanların çoğu  tanıdığı veya tanımadığı birçok kişiden psikolojik/fiziksel şiddet görüyor.Dahası bu şiddet gören kişi kendi canına kıyınca adı 'intihar' oluyor.

15 yaşında Melisa adındaki kız da bu şiddet gören kişilerdendi.Babası tarafından psikolojik şiddet görüyordu.Babası ona acımadı ve hayatını zehre çevirdi.Ama bu olaya intihar denildi.Bu intihar değil cinayetti.

Herkes sıktığı kurşun ile hayatını kaybettiğini söylese de onca yıldır psikolojisine verilen hasar görmezden gelindi.Hatta birkaç kendini bilmez kızın ölümüne sevindi.

Ne için?Dinlediği müzik yüzünden.Çevresindekiler ona saygı göstermeden bunu eleştirdi.Bir gruba hayran olduğu için eleştirildi.

Suçlu kişiler belli iken onları tutuklamadılar.Işte Türkiye Cumhuriyeti Devleti'nin adalet sistemi bu.

**

Jimin atletizm sahasının üçüncü bölmesinde kan ter içinde turunu tamamladı.Yan tarafında yirmili yaşlarının sonlarında,uzun boylu, kumral tenli ve hafif uzun siyah saçlı koçu Bay Choi elindeki kronometrenin durdurma düğmesine bastı.

Normalde saçlarını dağınık bırakmayı sevse de bugün saç jölesiyle geriye doğru taramıştı.Jimin adamın saçlarını ilk gördüğü zaman güneş panellerine benzetmişti.Ki o saç güneş panellerinden daha fazla enerji toplayabilirdi.

Bay Choi mavi eşofman takımının cebinden not kağıdını çıkarıp kronometrede yazan sayıyı kaydetti.

Jimin bitiş çizgisinin önünde nefes nefese yere çöktü.Nefeslerini düzene sokmaya çalışırken bir yandan da fazla antrenman yüzünden bu sıralar sık sık ağrıyan baldırlarını ovdu.Bay Choi defteriyle işi bitince seri adımlarla Jimin'in yanına gitti.

Jimin Bay Choi'nin kendisine doğru geldiği fark edince toparlanıp ayağa kalktı.Bay Choi gülümseyerek Jimin'in terli saçını küçük bir havluyla kapattı."200 metreyi 24 saniyede bitirdin.Bu şu ana kadar yaptığın derecelerin en iyisi, aferin."

Jimin duyduklarıyla yorgunluğunu bir kenara bırakıp gülümsedi.Bay Choi'nin önünde saygıyla eğildi."Teşekkür ederim Bay Choi,siz olmasaydınız başaramazdım."

"Önemli değil.Hadi git duş al ve dinlen.Iki gün sonra olimpiyatlar var.Bu iki gün içerisinde pek çalışmana gerek yok.Formunu koru ve kafanı boşalt.Sana güveniyorum."

Jimin tekrar saygıyla eğilip teşekkür etti.Atletizm sahasından çıkıp koşarak soyunma kabinlerinden birinin içine girdi.

**

Jimin saçlarının kurulduğundan emin olunca kurutma makinesini kapatıp yerine koydu.Kirli kıyafetlerini çantasına koyup yurt binasının yolunu tuttu.Etrafta hala ilk günki gibi heyecan doruktaydı.Son günleri oldukları için herkes biraz daha endişeli ve hızlı davranıyorlardı.

Jimin yanından hızla geçen öğrenci kalabalığına inat oldukça sakin ve yavaş hareket ediyordu.Az önce özenle şekil verdiği sarı saçları rüzgarın etkisiyle darmadağın olmuştu.Yeni duş aldığı için hafiften üşümeye de başlamıştı.Sabah yemek yememişti o yüzdendir ki şuan midesinin kendisini öğüttüğünü hissediyordu.Ama buna rağmen adımlarını her geçen saniye daha da yavaşlatıyordu.