Muay Thai×taekook |ASKIDA| |DÜZENLENİYOR|

7 "Ben Park Jimin!"

Hasta bebek bronze malıma myfamilyistaekook

Seviyorum seni evlat

_________________________________________

Yoongi soyunma odasında yanlız başına duruyordu.Kyungsoo ve Yixing birazdan başlayacak yüzme yarışı için ısınma hareketlerine başlamışlardı.Ancak Yoongi şuan yarışı düşünecek durumda olmadığı için yanlarında değildi.

Elindeki çakmağı bir yakıp bir söndürerek içindeki ateşe benzeyen ateşe odaklanıyordu.Beynindeki düşüncelere söz geçiremiyordu.Birkaç gün Jimin'i görmediği için onu unuttuğunu sansa da bugün otobüste yan yana gelmeleri her şeyi başa sarmıştı.Jimin bir kez olsun ona bakmamıştı.Belki de canını yakan buydu:Jimin'in onu unutması.Ki Jimin bir bakıma haklıydı.Yoongi Jimin ile yan yana oturmamak için uğraşırken Jimin'e yakalanmıştı.Jimin alıngan biriydi ve Yoongi bunu iyi biliyordu.'Ama o da beni üzdü!'Yoongi çaresizce içindeki düşüncelerde kendini haklı göstermeye çalışıyordu ama Yoongi'nin henüz kabullenemediği bir şey vardı.Düşüncelerinde bozulmasının asıl sebebi Jimin'e olan bağlılığı ve sevgisi geçen zamana rağmen hiç azalmamış,aksine artmıştı.

Sol eliyle önüne gelen saçları sertçe arkaya itti.Onu düşünmemeliydi.Jimin'i asla düşünmemeliydi.

Elindeki çakmağı önünde kendine ait olan küçük dolaba gelişigüzel fırlattı.Üzerindeki kıyafetleri çıkarıp,mayosunu giydi.O sırada Yixing ve Kyungsoo koşarak soyunma odasında giriş yaptılar.Yoongi içeriye nefes nefese giren ikiliye dönüp merakla baktı."Ne oldu size?"

Yixing tam ağzını açıp olanlari söyleyecekken hoparlörden tanıdık bir ses yankılandı.Jimin'in sesi.

***

Jimin hakem kabinin önünde tedirgin bir şekilde bekliyordu.(Hakem kabini ne ya)

Otobüste gelirken bunu çok düşünmüştü.Belki tüm kariyerini yakacaktı ancak Yoongi ile bu şekilde yaşamak istemiyordu.Yoongi'nin onunla ilgilenmemesi,ona bakmaması ve onunla uğraşmaması onu mahvetmişti.Yoongi'nin yokluğu yüzünden oluşan boşluk sandığından daha büyüktü.

Birazdan olimpiyatlar başlayacak ve hakemler gelecekti.Jimin bu gerçeği kafasında tekrarlayarak odanın kapısını açıp içeri girdi.

Içerisi büyük monitörler ve birkaç mikrofon dışında boştu.Jimin rastgele bir mikrofonu alıp ses sitemini çalıştırdı.Elinde mikrofonla hızla odadan çıkıp olimpiyat alanına doğru koştu.

Büyük alanda yeni yeni gelmeye başlayan seyircilerin sesleri hakimdi.Aileler çocuklarını öpüp sarılıyor,güven verici öğütlerle kendisiyle gurur duyduklarını söylüyorlardı.Tabi aralarında bir aile daha vardı.Jimin'in ailesi.

Bay Park oğlunu bulmak için etrafta göz gezdirse de oğlunun burada olmaması onu biraz endişelendirmişti.Bayan Park kocasının endişesini anlayıp elleriyle kocasının ellini kavradı."Endişelenme oğlumuz birazdan burada olur.Bizi yıllarca başarılarıyla gururlandıran oğlumuz bugün de gururlandıracak."

Az sonra olacaklardan habersiz çift birbirlerine bakarak gülümsediler.Evet Jimin ailesini hep gururlandırmıştı ama Jimin hiçbir zaman asıl istediğini yapmamıştı.

Jimin elinde mikrofonla alana giriş yapınca Bayan Park kocasının omzunu dürttü."Bak işte orada!"Bay Park karısının gösterdiği tarafa baktı.Oğlu Park Jimin,az sonra oluşacak karışıklığın sebebi.Bay Park koşarak olimpiyat alanının ortasına giden oğluna gururla baktı.

Jimin olimpiyat alanının ortasında durdu.Kafasını kaldırıp seyircilere göz gezdirdi.Evet ailesi oradaydı.Gururla kendisini izliyorlardı.

Jimin elineki mikrofonu tedirgince sıktı.Yapabilir miydi?Ailesinin ona gururla bakmasına karşılık onları üzebilir miydi?Jimin ailesini tanıyordu.Oğullarının kendi cinsiyetinden birini sevmesi onları mutlu etmeyecekti.

Jimin bir an pişman oldu.Önceliklerini hatırladı.Ailesini,kariyerini.Ama bunlardan önce biri vardı.Yoongi ve onun sevgisi.Tedirgin bakışların yerini kararlı bakışlar aldı.

Bay Park oğlunun garip davranışlarının farkına varmıştı.Sadece Bay Park değil salondaki herkes olimpiyat alanının ortasındaki garip çocuğa odaklanmış aralarında onun hakkında konuşmaya başlamışlardı.

Jimin kendisine dönen onlara bakışa rağmen yan tarafında duran mikrofonu kaldırdı.Uzaktan farkedilmeyen mikrofonu gören kalabalık suspus olmuştu.

Jimin derin bir nefes alıp gözlerini kapattı."Ben Park Jimin.Ailesinin gurur kaynağı ParkJimin.Daha çok bu sıfatla anıldım ben.Ailemi gururlandırmak kendimden ödün verdim birçok kez.Kendi hayatımı unutup onlar için yaşadım.Kendim için bir şey yaptığımı hatırlamıyorum ama her şeyin bir ilki vardır değil mi?"

Jimin gözlerini açıp ona doğru garipçe bakan anne babasına döndü.Diğer insanların varlığını kafasından soyutlamaya çalıştı."İnsanlara karşı hep nazik oldum.Onları üzmemek için kendimi üzdüm.Daha doğrusu sadece kendimi üzdüğümü sanmışım.Beni seven bir insanı görmemişim.Onu üzerken hiç düşünmemişim."

Jimin bakışlarını anne babasından çekip kalabalığa çevirdi."Ben Park Jimin Min Yoongi'yi seviyorum.Ben Park Jimin sevdiğim adamı üzdüm ve yine ben ailemi ilk kez utanç içinde bıraktım."

_________________________________________